ἐφηδύνω: Difference between revisions
Μούνη γὰρ ἄγειν οὐκέτι σωκῶ λύπης ἀντίρροπον ἄχθος → I have no longer strength to bear alone the burden of grief that weighs me down
m (Text replacement - ")<b class="num">1</b> " to ")<br><b class="num">1</b> ") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=efidyno | |Transliteration C=efidyno | ||
|Beta Code=e)fhdu/nw | |Beta Code=e)fhdu/nw | ||
|Definition= | |Definition=<span class="bld">A</span> [[sweeten]], [[give a relish to]], [[season]], τὶν τροφήν Plu.2.668d; <b class="b3">οἶνον κινναμώμοις</b> ib.693c; τὸ ἀτερπές Ruf. ap. Orib.7.26.118: metaph., <b class="b3">λόγοις τὴν διατριβὴν ἐ.</b> Plu.2.514f; ὁ Εὐριπίδης τὸ αὐτὸ ἑτέρως -ύνας Longin.15.6, cf. 34.2 (Pass.), Pythag. ap. Porph.''Abst.''3.26.<br><span class="bld">2</span> [[soothe]], [[win over]], τινὰ πειθοῖ Ph.1.566, cf. 2.268. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 10:29, 25 August 2023
English (LSJ)
A sweeten, give a relish to, season, τὶν τροφήν Plu.2.668d; οἶνον κινναμώμοις ib.693c; τὸ ἀτερπές Ruf. ap. Orib.7.26.118: metaph., λόγοις τὴν διατριβὴν ἐ. Plu.2.514f; ὁ Εὐριπίδης τὸ αὐτὸ ἑτέρως -ύνας Longin.15.6, cf. 34.2 (Pass.), Pythag. ap. Porph.Abst.3.26.
2 soothe, win over, τινὰ πειθοῖ Ph.1.566, cf. 2.268.
German (Pape)
[Seite 1117] dazu, dabei angenehm machen, würzen, εἰ ὄψον ἐστὶ τὸ τὴν τροφὴν ἐφηδῦνον Plut. Symp. 4, 4, 3; übertr., ὥσπερ ἁλσὶ τοῖς λόγοις ἐφηδύνουσι τὴν διατριβήν de garrul. 23, a. Sp.
French (Bailly abrégé)
adoucir, acc..
Étymologie: ἐπί, ἡδύνω.
Russian (Dvoretsky)
ἐφηδύνω: (ῡ)
1 давать вкус, приправлять, делать вкуснее (τροφήν Plut.);
2 смягчать, скрашивать (τὸ συσσίτιον ὁμιλίᾳ Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
ἐφηδύνω: καθιστῶ τι ἡδύ, νόστιμον, καρυκεύω, τὴν τροφὴν Πλούτ. 2. 668D· - μεταφ., λόγοις διατριβὴν ἐφ. αὐτόθι 514F.
Greek Monolingual
ἐφηδύνω (ΑΜ)
1. κάνω κάτι γλυκό ή νόστιμο, νοστιμίζω («εἰ ὄψον ἐστὶ τὸ τὴν τροφὴν ἐφηδῡνον», Πλούτ.)
2. μτφ. ομορφαίνω, γλυκαίνω, παρέχω ευχαρίστηση («ἀνένεσιν... τὴν ψυχὴν ἐφηδύνων», Στουδ. Θεόδ.)
αρχ.
κατευνάζω, καταπραΰνω κάποιον («ἐφηδύνων τινά πειθοῑ», Φίλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + ἡδύνω.
