παρήγορος: Difference between revisions
ἁρμονίη ἀφανὴς φανερῆς κρείττων → the hidden attunement is better than the obvious one, invisible connection is stronger than visible, harmony we can't see is stronger than harmony we can, unseen harmony is stronger than what we can see
(Bailly1_4) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (23 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=parigoros | |Transliteration C=parigoros | ||
|Beta Code=parh/goros | |Beta Code=parh/goros | ||
|Definition=Dor. | |Definition=Dor. [[παραγορος]], ον, ([[ἀγορεύω]])<br><span class="bld">A</span> [[consoling]], [[soothing]], μῦθοι A.R.1.479: as [[substantive]], [[comforter]], S.''El.'' 229 (lyr.), ''Epigr.Gr.''344; [[Παρήγορος]], ἡ, personified, Paus. 1.43.6.<br><span class="bld">2</span> c. gen., <b class="b3">π. δίψης καὶ λιμοῦ</b> [[assuaging]] them, M.Ant.(?) ap.Justin.M.''Apol.''1.71. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0520.png Seite 520]] zuredend, ermunternd, tröstend; Soph. El. 224; Ap. Rh. 1, 479; παίγνια, Agath. 23 (V, 297); auch in später Prosa; – ἡ Παρήγορος, die Göttinn der | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0520.png Seite 520]] zuredend, ermunternd, tröstend; Soph. El. 224; Ap. Rh. 1, 479; παίγνια, Agath. 23 (V, 297); auch in später Prosa; – ἡ Παρήγορος, die Göttinn der Überredung, [[Πειθώ]], Paus. 1, 43, 6. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />qui exhorte, qui console ; ὁ [[παρήγορος]] SOPH consolateur.<br />'''Étymologie:''' [[παρά]], [[ἀγορεύω]]. | |||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=παρήγορος -ον, Dor. παρᾱ́γορος [[[παρά]], [[ἀγορεύω]]] [[troostend]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''παρήγορος:''' дор. [[παράγορος]] (ρᾱ) ὁ [[утешитель]], [[увещеватель]] Soph. | |||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-η, -ο / [[παρήγορος]] και δωρ. τ. παράγορος, -ον, Α<br />αυτός που απαλύνει τον [[ψυχικό]] πόνο και επιφέρει [[ηρεμία]] και [[αισιοδοξία]] στην [[ψυχή]], [[παραμυθητικός]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> αυτός που μειώνει ή εξουδετερώνει μια αρνητική [[κατάσταση]] («παρήγοροι δίψης καὶ λιμοῦ», Μάρκ. Αυρ.)<br /><b>2.</b> <b>το αρσ. ως ουσ.</b> ὁ [[παρήγορος]]<br />αυτός που ενθαρρύνει ή ενισχύει κάποιον<br /><b>3.</b> <b>το θηλ. ως ουσ.</b> <i>ἡ Παρήγορος</i><br />[[προσωποποίηση]] θεότητας.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>παρ</i>(<i>α</i>)- <span style="color: red;">+</span> -<i>ήγορος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[ἀγορά]]), <b>πρβλ.</b> <i>κατ</i>-<i>ήγορος</i>, <i>συν</i>-<i>ήγορος</i>, με [[έκταση]] λόγω συνθέσεως. Το συνθ. αυτό, όπως και άλλα συνθ. σε -<i>ήγορος</i>, παρουσιάζει το χαρακτηριστικό ότι δεν έχει τη σημ. της λ. [[αγορά]] «[[συνάθροιση]]» [[αλλά]] τη σημ. του [[αγορεύω]] «[[μιλώ]]»]. | |||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''παρήγορος:''' Δωρ. παρ-ᾱγ-, -ον ([[ἀγορεύω]]), [[παρήγορος]], [[παρηγορητικός]], [[ενθαρρυντικός]], και ως ουσ., [[παρηγορητής]], σε Σοφ. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''παρήγορος''': Δωρ. παρᾱγ-, ον, (ἀγορεύων) [[παρηγορητικός]], [[πραϋντικός]], Ἀπολλ. Ρόδ. Α. 479· ― ὡς οὐσιαστ., ὁ παρηγορῶν, ὁ παραμυθούμενος, Σοφ. Ἠλ. 229, Ἑλλ. Ἐπιγράμμ. 344· καὶ Παρήγορος, ἡ, [[θεότης]], ὡς τὸ [[Πειθώ]], Παυσ. 1. 43, 6. 2) | |lstext='''παρήγορος''': Δωρ. παρᾱγ-, ον, (ἀγορεύων) [[παρηγορητικός]], [[πραϋντικός]], Ἀπολλ. Ρόδ. Α. 479· ― ὡς οὐσιαστ., ὁ παρηγορῶν, ὁ παραμυθούμενος, Σοφ. Ἠλ. 229, Ἑλλ. Ἐπιγράμμ. 344· καὶ Παρήγορος, ἡ, [[θεότης]], ὡς τὸ [[Πειθώ]], Παυσ. 1. 43, 6. 2) μετὰ γενικ., π. δίψης καὶ λιμοῦ, καταπραΰνων, καταπαύων, Μ. Ἀντων. (;) ἐν Ἰουστ. Μαρτ. Ἀπολ. 1. 71. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{mdlsj | ||
| | |mdlsjtxt=[[ἀγορεύω]]<br />[[consoling]], and as [[substantive]] a comforter, Soph. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 10:33, 25 August 2023
English (LSJ)
Dor. παραγορος, ον, (ἀγορεύω)
A consoling, soothing, μῦθοι A.R.1.479: as substantive, comforter, S.El. 229 (lyr.), Epigr.Gr.344; Παρήγορος, ἡ, personified, Paus. 1.43.6.
2 c. gen., π. δίψης καὶ λιμοῦ assuaging them, M.Ant.(?) ap.Justin.M.Apol.1.71.
German (Pape)
[Seite 520] zuredend, ermunternd, tröstend; Soph. El. 224; Ap. Rh. 1, 479; παίγνια, Agath. 23 (V, 297); auch in später Prosa; – ἡ Παρήγορος, die Göttinn der Überredung, Πειθώ, Paus. 1, 43, 6.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui exhorte, qui console ; ὁ παρήγορος SOPH consolateur.
Étymologie: παρά, ἀγορεύω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
παρήγορος -ον, Dor. παρᾱ́γορος [παρά, ἀγορεύω] troostend.
Russian (Dvoretsky)
παρήγορος: дор. παράγορος (ρᾱ) ὁ утешитель, увещеватель Soph.
Greek Monolingual
-η, -ο / παρήγορος και δωρ. τ. παράγορος, -ον, Α
αυτός που απαλύνει τον ψυχικό πόνο και επιφέρει ηρεμία και αισιοδοξία στην ψυχή, παραμυθητικός
αρχ.
1. αυτός που μειώνει ή εξουδετερώνει μια αρνητική κατάσταση («παρήγοροι δίψης καὶ λιμοῦ», Μάρκ. Αυρ.)
2. το αρσ. ως ουσ. ὁ παρήγορος
αυτός που ενθαρρύνει ή ενισχύει κάποιον
3. το θηλ. ως ουσ. ἡ Παρήγορος
προσωποποίηση θεότητας.
[ΕΤΥΜΟΛ. < παρ(α)- + -ήγορος (< ἀγορά), πρβλ. κατ-ήγορος, συν-ήγορος, με έκταση λόγω συνθέσεως. Το συνθ. αυτό, όπως και άλλα συνθ. σε -ήγορος, παρουσιάζει το χαρακτηριστικό ότι δεν έχει τη σημ. της λ. αγορά «συνάθροιση» αλλά τη σημ. του αγορεύω «μιλώ»].
Greek Monotonic
παρήγορος: Δωρ. παρ-ᾱγ-, -ον (ἀγορεύω), παρήγορος, παρηγορητικός, ενθαρρυντικός, και ως ουσ., παρηγορητής, σε Σοφ.
Greek (Liddell-Scott)
παρήγορος: Δωρ. παρᾱγ-, ον, (ἀγορεύων) παρηγορητικός, πραϋντικός, Ἀπολλ. Ρόδ. Α. 479· ― ὡς οὐσιαστ., ὁ παρηγορῶν, ὁ παραμυθούμενος, Σοφ. Ἠλ. 229, Ἑλλ. Ἐπιγράμμ. 344· καὶ Παρήγορος, ἡ, θεότης, ὡς τὸ Πειθώ, Παυσ. 1. 43, 6. 2) μετὰ γενικ., π. δίψης καὶ λιμοῦ, καταπραΰνων, καταπαύων, Μ. Ἀντων. (;) ἐν Ἰουστ. Μαρτ. Ἀπολ. 1. 71.
Middle Liddell
ἀγορεύω
consoling, and as substantive a comforter, Soph.
