ὠμόσιτος: Difference between revisions
Ἓν οἶδα, ὅτι οὐδὲν οἶδα → I know only one thing, that I know nothing | all I know is that I know nothing.
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)<b class="b3">(\w+)<\/b>" to "$1") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (9 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=omositos | |Transliteration C=omositos | ||
|Beta Code=w)mo/sitos | |Beta Code=w)mo/sitos | ||
|Definition= | |Definition=ὠμόσιτον,<br><span class="bld">A</span> [[eating raw meat]], of the Sphinx, [[eating men raw]], A.''Th.''541; [[χαλαί]] (also of the Sphinx) E.''Ph.''1025 (lyr.); σκύλακες Id.''Ba.''338.<br><span class="bld">II</span> Pass., [[eaten raw]], Lyc.654. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />qui mange cru ; sauvage, féroce.<br />'''Étymologie:''' [[ὠμός]], [[σῖτος]]. | |||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=[ῑ],<br><b class="num">1</b> <i>roh, [[rohes]] [[Fleisch]] [[essend]], [[fressend]]</i>, dah. <i>wild, [[grausam]]</i>, bes. von reißenden Tieren; Aesch. <i>Spt</i>. 523 von der [[Sphinx]]; σκύλακες Eur. <i>Bacch</i>. 338; χαλαῖσιν ὠμοσίτοις <i>Phoen</i>. 1032.<br><b class="num">2</b> <i>roh [[gegessen]], [[gefressen]]</i>, Lycophr. 654. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ὠμόσῑτος:''' [[ὠμός]] поедающий в сыром виде, пожирающий живьем ([[Σφίγξ]] Aesch.; σκύλακες Eur.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ὠμόσῑτος''': -ον, ὁ ἐσθίων ὠμὴν τροφήν, [[ὠμοφάγος]], ἐπὶ τῆς Σφιγγός, ὡς ἐσθιούσης ὠμὰς σάρκας ἀνθρώπων, Αἰσχύλ. Θήβ. 541· χηλαῖσιν ὠμοσίτοις, [[ὡσαύτως]] ἐπὶ τῆς Σφιγγός, Εὐρ. Φοίν. 1025· σκύλακες ὁ αὐτ. ἐν Βάκχ. 338. ΙΙ. παθ., ὁ σπαραχθεὶς [[ὠμός]], Λυκόφρ. 654. | |lstext='''ὠμόσῑτος''': -ον, ὁ ἐσθίων ὠμὴν τροφήν, [[ὠμοφάγος]], ἐπὶ τῆς Σφιγγός, ὡς ἐσθιούσης ὠμὰς σάρκας ἀνθρώπων, Αἰσχύλ. Θήβ. 541· χηλαῖσιν ὠμοσίτοις, [[ὡσαύτως]] ἐπὶ τῆς Σφιγγός, Εὐρ. Φοίν. 1025· σκύλακες ὁ αὐτ. ἐν Βάκχ. 338. ΙΙ. παθ., ὁ σπαραχθεὶς [[ὠμός]], Λυκόφρ. 654. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-ον, Α<br /><b>1.</b> (για τη [[Σφίγγα]], [[επειδή]] έτρωγε ωμές σάρκες ανθρώπων) [[ωμοφάγος]] («Σφίγγ' ὠμόσιτον», <b>Αισχύλ.</b>)<br /><b>2.</b> (<b>με παθ. σημ.</b>) αυτός που τρώγεται [[ωμός]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[ὠμός]] <span style="color: red;">+</span> -<i>σιτος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[σῖτος]]) | |mltxt=-ον, Α<br /><b>1.</b> (για τη [[Σφίγγα]], [[επειδή]] έτρωγε ωμές σάρκες ανθρώπων) [[ωμοφάγος]] («Σφίγγ' ὠμόσιτον», <b>Αισχύλ.</b>)<br /><b>2.</b> (<b>με παθ. σημ.</b>) αυτός που τρώγεται [[ωμός]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[ὠμός]] <span style="color: red;">+</span> -<i>σιτος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[σῖτος]]) [[πρβλ]]. [[φιλόσιτος]]]. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ὠμόσῑτος:''' -ον, λέγεται για τη [[Σφίγγα]], αυτή που τρώει ωμές σάρκες ανθρώπων, σε Αισχύλ.· <i>χαλαὶ ὠμόσιτοι</i>, επίσης για τη [[Σφίγγα]], σε Ευρ. | |lsmtext='''ὠμόσῑτος:''' -ον, λέγεται για τη [[Σφίγγα]], αυτή που τρώει ωμές σάρκες ανθρώπων, σε Αισχύλ.· <i>χαλαὶ ὠμόσιτοι</i>, επίσης για τη [[Σφίγγα]], σε Ευρ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
Latest revision as of 10:46, 25 August 2023
English (LSJ)
ὠμόσιτον,
A eating raw meat, of the Sphinx, eating men raw, A.Th.541; χαλαί (also of the Sphinx) E.Ph.1025 (lyr.); σκύλακες Id.Ba.338.
II Pass., eaten raw, Lyc.654.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui mange cru ; sauvage, féroce.
Étymologie: ὠμός, σῖτος.
German (Pape)
[ῑ],
1 roh, rohes Fleisch essend, fressend, dah. wild, grausam, bes. von reißenden Tieren; Aesch. Spt. 523 von der Sphinx; σκύλακες Eur. Bacch. 338; χαλαῖσιν ὠμοσίτοις Phoen. 1032.
2 roh gegessen, gefressen, Lycophr. 654.
Russian (Dvoretsky)
ὠμόσῑτος: ὠμός поедающий в сыром виде, пожирающий живьем (Σφίγξ Aesch.; σκύλακες Eur.).
Greek (Liddell-Scott)
ὠμόσῑτος: -ον, ὁ ἐσθίων ὠμὴν τροφήν, ὠμοφάγος, ἐπὶ τῆς Σφιγγός, ὡς ἐσθιούσης ὠμὰς σάρκας ἀνθρώπων, Αἰσχύλ. Θήβ. 541· χηλαῖσιν ὠμοσίτοις, ὡσαύτως ἐπὶ τῆς Σφιγγός, Εὐρ. Φοίν. 1025· σκύλακες ὁ αὐτ. ἐν Βάκχ. 338. ΙΙ. παθ., ὁ σπαραχθεὶς ὠμός, Λυκόφρ. 654.
Greek Monolingual
-ον, Α
1. (για τη Σφίγγα, επειδή έτρωγε ωμές σάρκες ανθρώπων) ωμοφάγος («Σφίγγ' ὠμόσιτον», Αισχύλ.)
2. (με παθ. σημ.) αυτός που τρώγεται ωμός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὠμός + -σιτος (< σῖτος) πρβλ. φιλόσιτος].
Greek Monotonic
ὠμόσῑτος: -ον, λέγεται για τη Σφίγγα, αυτή που τρώει ωμές σάρκες ανθρώπων, σε Αισχύλ.· χαλαὶ ὠμόσιτοι, επίσης για τη Σφίγγα, σε Ευρ.
Middle Liddell
ὠμό-σῑτος, ον,
of the Sphinx, eating men raw, Aesch.; χηλαῖσιν ὠμοσίτοις, also of the Sphinx, Eur.
