κεντρικός: Difference between revisions

From LSJ

νέῳ δὲ σιγᾶν μᾶλλον ἢ λαλεῖν πρέπει → it's fitting for a young man to keep silence rather than to speak (Menander)

Source
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">")
m (LSJ1 replacement)
 
(2 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=kentrikos
|Transliteration C=kentrikos
|Beta Code=kentriko/s
|Beta Code=kentriko/s
|Definition=ή, όν, <span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> [[of]] or [[belonging to a cardinal point]], σχῆμα <span class="bibl">Vett.Val.134.26</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">II</span> Adv. -[[κῶς]], metaph., ὁ νοῦς… ἀδιαιρέτως καὶ κ. οἶδε τὰ διαιρούμενα Phlp.in de An.542.29.</span>
|Definition=κεντρική, κεντρικόν,<br><span class="bld">A</span> of or [[belong]]ing to a [[cardinal point]], σχῆμα Vett.Val.134.26.<br><span class="bld">II</span> Adv. [[κεντρικῶς]], metaph., ὁ νοῦς… ἀδιαιρέτως καὶ κ. οἶδε τὰ διαιρούμενα Phlp.in de An.542.29.
}}
}}
{{ls
{{ls

Latest revision as of 10:47, 25 August 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: κεντρικός Medium diacritics: κεντρικός Low diacritics: κεντρικός Capitals: ΚΕΝΤΡΙΚΟΣ
Transliteration A: kentrikós Transliteration B: kentrikos Transliteration C: kentrikos Beta Code: kentriko/s

English (LSJ)

κεντρική, κεντρικόν,
A of or belonging to a cardinal point, σχῆμα Vett.Val.134.26.
II Adv. κεντρικῶς, metaph., ὁ νοῦς… ἀδιαιρέτως καὶ κ. οἶδε τὰ διαιρούμενα Phlp.in de An.542.29.

Greek (Liddell-Scott)

κεντρικός: -ή, -όν, ἀνήκων εἰς τὸ κέντρον, ἐκ τοῦ κέντρου, διάστημα Valens παρὰ τῷ Salm. de Climact. σ. 300.

Greek Monolingual

-ή, -ό (Α κεντρικός, -ή, -όν) κέντρον
αυτός που βρίσκεται στο κέντρο, σε κύριο, κεντρικό σημείο, κεντρώος, μεσαίος («κεντρική Ασία»)
νεοελλ.
1. αυτός που βρίσκεται σε θέση πολυσύχναστη («κεντρική οδός»)
2. αυτός που χρησιμεύει ως κέντρο από το οποίο ορμώνται ή εξαρτώνται άλλα ομοειδή πράγματα ή φαινόμενα («κεντρική θέρμανση»)
3. φρ. «κεντρική ιδέα» — η αρχική, η θεμελιώδης ιδέα, από την οποία εξαρτώνται οι επί μέρους ιδέες.