παράληρος: Difference between revisions
From LSJ
m (Text replacement - "as Subst." to "as substantive") |
m (LSJ1 replacement) |
||
(3 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=paraliros | |Transliteration C=paraliros | ||
|Beta Code=para/lhros | |Beta Code=para/lhros | ||
|Definition= | |Definition=παράληρον,<br><span class="bld">A</span> [[raving]], [[delirious]], ib.1.2, Ph.1.387, etc.<br><span class="bld">II</span> as [[substantive]], = [[παραλήρησις]], Hp.''Epid.''3.17.ζ, Suid. [[sub verbo|s.v.]] [[λῆρος]]. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0487.png Seite 487]] albern redend, Hippocr. u. Sp. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0487.png Seite 487]] albern redend, Hippocr. u. Sp. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> [[qui déraisonne]], [[qui radote]];<br /><b>2</b> <i>t. médic.</i> qui délire ; τὸ παράληρον le délire.<br />'''Étymologie:''' [[παραληρέω]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''παράληρος''': -ον, ὁ ἀνοήτως λαλῶν, [[ἄφρων]], παραλαλῶν, Ἱππ. Ἐπιδ. 1. 940, Φίλων 1. 387, κλ. ΙΙ ὡς οὐσιαστ., = [[παραλήρησις]], Ἱππ. 1103Ε, Σουΐδ. ἐν λέξ. [[λῆρος]], «ἡ ἐπιτεταμένη [[βλάβη]] τοῦ νοῦ [[παραφροσύνη]] λέγεται, ἡ δὲ [[μέση]] [[λῆρος]], ἡ δὲ ὑφειμένη [[παράληρος]]». | |lstext='''παράληρος''': -ον, ὁ ἀνοήτως λαλῶν, [[ἄφρων]], παραλαλῶν, Ἱππ. Ἐπιδ. 1. 940, Φίλων 1. 387, κλ. ΙΙ ὡς οὐσιαστ., = [[παραλήρησις]], Ἱππ. 1103Ε, Σουΐδ. ἐν λέξ. [[λῆρος]], «ἡ ἐπιτεταμένη [[βλάβη]] τοῦ νοῦ [[παραφροσύνη]] λέγεται, ἡ δὲ [[μέση]] [[λῆρος]], ἡ δὲ ὑφειμένη [[παράληρος]]». | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Line 23: | Line 23: | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl | ||
|elnltext= | |elnltext=παράληρος -ον [παραληρέω] [[ijlend]]. | ||
}} | }} |
Latest revision as of 10:51, 25 August 2023
English (LSJ)
παράληρον,
A raving, delirious, ib.1.2, Ph.1.387, etc.
II as substantive, = παραλήρησις, Hp.Epid.3.17.ζ, Suid. s.v. λῆρος.
German (Pape)
[Seite 487] albern redend, Hippocr. u. Sp.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 qui déraisonne, qui radote;
2 t. médic. qui délire ; τὸ παράληρον le délire.
Étymologie: παραληρέω.
Greek (Liddell-Scott)
παράληρος: -ον, ὁ ἀνοήτως λαλῶν, ἄφρων, παραλαλῶν, Ἱππ. Ἐπιδ. 1. 940, Φίλων 1. 387, κλ. ΙΙ ὡς οὐσιαστ., = παραλήρησις, Ἱππ. 1103Ε, Σουΐδ. ἐν λέξ. λῆρος, «ἡ ἐπιτεταμένη βλάβη τοῦ νοῦ παραφροσύνη λέγεται, ἡ δὲ μέση λῆρος, ἡ δὲ ὑφειμένη παράληρος».
Greek Monolingual
-ον, Α
1. παράφρονας, μανιακός, τρελός
2. το θηλ. ως ουσ. ἡ παράληρος
παραφροσύνη, τρέλα.
[ΕΤΥΜΟΛ. Υποχωρητ. παρ. του ρ. παραληρώ].
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
παράληρος -ον [παραληρέω] ijlend.