ἀργιόδους: Difference between revisions
Ποιητὴς, ὁπόταν ἐν τῷ τρίποδι τῆς Μούσης καθίζηται, τότε οὐκ ἔμφρων ἐστίν → Whenever a poet is seated on the Muses' tripod, he is not in his senses
m (LSJ1 replacement) |
|||
| (7 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=argiodous | |Transliteration C=argiodous | ||
|Beta Code=a)rgio/dous | |Beta Code=a)rgio/dous | ||
|Definition=όδοντος, ὁ, ἡ, | |Definition=όδοντος, ὁ, ἡ, [[white-toothed]], [[white-tusked]], λευκοὶ ὀδόντες ἀργιόδοντος ὑός Il.10.264, cf. Od.8.60, etc.; κύνες Il.11.292:—also [[ἀργιόδων]], A.R.2.820. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=(ἀργῐόδους) -όδοντος, ὁ, ἡ<br />[[de blancos dientes]] ὖς <i>Il</i>.10.264, <i>Od</i>.8.60, cf. <i>Il</i>.9.539, Phanocl.(?) <i>SHell</i>.970.14, κύνες <i>Il</i>.11.292, <i>Orac.Sib</i>.13.29, κορακῖνος Marc.Sid.20, de una fiera monstruosa γναθμοί Nonn.<i>D</i>.14.183, en rel. c. los colmillos del elefante <i>AP</i> 14.55, prob. de leones <i>GVI</i> 1178.1 (Perea Rodia II a.C.)<br /><b class="num">•</b>interpretado como [[de afilados dientes]] por Sud. y <i>Lex.Seg</i>. | |||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=-όδοντος;<br />[[aux dents blanches]].<br />'''Étymologie:''' [[ἀργός]]¹, [[ὀδούς]]. | |||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=οντος, <i>[[weißzahnig]]</i>; [[Hunde]], <i>Il</i>. 11.292; [[Schweine]], <i>Il</i>. 9.539, 10.264, 23.32, <i>Od</i>. 8.60, 476, 11.413, 14.416, 423, 438, 532. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἀργιόδους:''' όδοντος adj. белозубый или с белыми клыками (ὖς, κύνες Hom.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀργιόδους''': όδοντος, ὁ, ἡ, ὁ λευκοὺς ἔχων ὀδόντας ἢ χαυλιόδοντας, [[ἔκτοσθε]] δὲ λευκοὶ ὀδόντες ἀργιόδοντος ὑὸς Ἰλ. Κ. 264, πρβλ. Ὀδ. 8. 60, κτλ.· κύνες Ἰλ. Λ. 292· [[ὡσαύτως]] ἀργιόδων, οντος, ἐν Ἀπολλ. Ρόδ. Β. 820. | |lstext='''ἀργιόδους''': όδοντος, ὁ, ἡ, ὁ λευκοὺς ἔχων ὀδόντας ἢ χαυλιόδοντας, [[ἔκτοσθε]] δὲ λευκοὶ ὀδόντες ἀργιόδοντος ὑὸς Ἰλ. Κ. 264, πρβλ. Ὀδ. 8. 60, κτλ.· κύνες Ἰλ. Λ. 292· [[ὡσαύτως]] ἀργιόδων, οντος, ἐν Ἀπολλ. Ρόδ. Β. 820. | ||
}} | }} | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth | ||
|auten=οντος: [[white]]-toothed; [[epithet]] of dogs and [[swine]]. | |auten=οντος: [[white]]-toothed; [[epithet]] of dogs and [[swine]]. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
| Line 27: | Line 33: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ἀργῐόδους:''' -όδοντος, ὁ, ἡ, αυτός που έχει [[λευκά]] δόντια ή χαυλιόδοντες, σε Όμηρ. | |lsmtext='''ἀργῐόδους:''' -όδοντος, ὁ, ἡ, αυτός που έχει [[λευκά]] δόντια ή χαυλιόδοντες, σε Όμηρ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[white]]-toothed, [[white]]-tusked Hom. | |mdlsjtxt=[[white]]-toothed, [[white]]-tusked Hom. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 11:04, 25 August 2023
English (LSJ)
όδοντος, ὁ, ἡ, white-toothed, white-tusked, λευκοὶ ὀδόντες ἀργιόδοντος ὑός Il.10.264, cf. Od.8.60, etc.; κύνες Il.11.292:—also ἀργιόδων, A.R.2.820.
Spanish (DGE)
(ἀργῐόδους) -όδοντος, ὁ, ἡ
de blancos dientes ὖς Il.10.264, Od.8.60, cf. Il.9.539, Phanocl.(?) SHell.970.14, κύνες Il.11.292, Orac.Sib.13.29, κορακῖνος Marc.Sid.20, de una fiera monstruosa γναθμοί Nonn.D.14.183, en rel. c. los colmillos del elefante AP 14.55, prob. de leones GVI 1178.1 (Perea Rodia II a.C.)
•interpretado como de afilados dientes por Sud. y Lex.Seg.
French (Bailly abrégé)
-όδοντος;
aux dents blanches.
Étymologie: ἀργός¹, ὀδούς.
German (Pape)
οντος, weißzahnig; Hunde, Il. 11.292; Schweine, Il. 9.539, 10.264, 23.32, Od. 8.60, 476, 11.413, 14.416, 423, 438, 532.
Russian (Dvoretsky)
ἀργιόδους: όδοντος adj. белозубый или с белыми клыками (ὖς, κύνες Hom.).
Greek (Liddell-Scott)
ἀργιόδους: όδοντος, ὁ, ἡ, ὁ λευκοὺς ἔχων ὀδόντας ἢ χαυλιόδοντας, ἔκτοσθε δὲ λευκοὶ ὀδόντες ἀργιόδοντος ὑὸς Ἰλ. Κ. 264, πρβλ. Ὀδ. 8. 60, κτλ.· κύνες Ἰλ. Λ. 292· ὡσαύτως ἀργιόδων, οντος, ἐν Ἀπολλ. Ρόδ. Β. 820.
English (Autenrieth)
οντος: white-toothed; epithet of dogs and swine.
Greek Monolingual
ἀργιόδους κ. ἀργιόδων (-οντος), ο, η (Α)
αυτός που έχει λευκά, αστραφτερά δόντια.
[ΕΤΥΜΟΛ. αργιόδους < αργι - + -οδους < οδούς (-όντος) (πρβλ. αραιόδους, μεγαλόδους κ.ά.) και αργιόδων < αργι - + -οδων < οδών, (-όντος) (πρβλ. καρχαρόδων, κυνόδων, κ.ά.)].
Greek Monotonic
ἀργῐόδους: -όδοντος, ὁ, ἡ, αυτός που έχει λευκά δόντια ή χαυλιόδοντες, σε Όμηρ.
