κροτησμός: Difference between revisions
ἐπεὰν νῶτον ὑὸς δελεάσῃ περὶ ἄγκιστρον, μετιεῖ ἐς μέσον τὸν ποταμόν, ὁ κροκόδειλος ἵεται κατὰ τὴν φωνήν, ἐντυχὼν δὲ τῷ νώτῳ καταπίνει → when he has baited a hog's back onto a hook, he throws it into the middle of the river, ... the crocodile lunges toward the voice of a squealing piglet, and having come upon the hogback, swallows it
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
m (LSJ1 replacement) |
||
(2 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=krotismos | |Transliteration C=krotismos | ||
|Beta Code=krothsmo/s | |Beta Code=krothsmo/s | ||
|Definition=ὁ, = [[κρότος]], [ἀσπὶς] πυκνοῦ κροτησμοῦ τυγχάνουσα | |Definition=ὁ, = [[κρότος]], [ἀσπὶς] πυκνοῦ κροτησμοῦ τυγχάνουσα A.''Th.''561. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=οῦ (ὁ) :<br />bruit de choses qui s'entrechoquent.<br />'''Étymologie:''' [[κροτέω]]. | |btext=οῦ (ὁ) :<br />[[bruit de choses qui s'entrechoquent]].<br />'''Étymologie:''' [[κροτέω]]. | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl | ||
|elnltext= | |elnltext=κροτησμός -οῦ, ὁ [κροτέω] [[gebeuk]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru |
Latest revision as of 11:57, 25 August 2023
English (LSJ)
ὁ, = κρότος, [ἀσπὶς] πυκνοῦ κροτησμοῦ τυγχάνουσα A.Th.561.
German (Pape)
[Seite 1513] ὁ, = Vorigem; πυκνοῦ κροτησμοῦ τυγχάνουσ' ὑπὸ πτόλιν Aesch. Spt. 543, vom Schleudern der Lanzen auf die Schilder, das einen hellen Klang hervorbringt.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
bruit de choses qui s'entrechoquent.
Étymologie: κροτέω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κροτησμός -οῦ, ὁ [κροτέω] gebeuk.
Russian (Dvoretsky)
κροτησμός: ὁ удары, стук, лязг Aesch.
Greek Monolingual
κροτησμός, ὁ (Α)
κρότος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κροτώ + επίθημα -ησμός (πρβλ. ορχησμός, χρησμός)].
Greek Monotonic
κροτησμός: ὁ = κρότος, σε Αισχύλ.
Greek (Liddell-Scott)
κροτησμός: ὁ, = κρότος, εἰκώ... πυκνοῦ κροτησμοῦ τυγχάνουσα, ὑφισταμένη πυκνὰ κτυπήματα, ἐπὶ τῶν κτυπημάτων καὶ τοῦ κρότου τῶν ἐπὶ τῆς φερούσης τὴν εἰκόνα ἀσπίδος ῥιπτομένων δοράτων, Αἰσχύλ. Θήβ. 561.
Middle Liddell
κροτησμός, οῦ, [from κροτέω = κρότος, Aesch.]