πολυάρατος: Difference between revisions
ἐβόα καὶ βαρβαρικῶς καὶ Ἑλληνικῶς → shouted out both in Persian and Greek, shouted out in the barbarian tongue and in Greek
m (LSJ1 replacement) |
|||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=polyaratos | |Transliteration C=polyaratos | ||
|Beta Code=polua/ratos | |Beta Code=polua/ratos | ||
|Definition=[ᾰρ], Ep. [[πολυάρητος]] [ᾱ], ον, ([[ἀράομαι]])<br><span class="bld">A</span> [[much-wished-for]], [[much-desired]], ἤ τίς οἱ εὐξαμένῃ π. θεὸς ἦλθεν Od.6.280, cf. 19.404, ''h.Cer.''220: in Att. Prose, τὴν πολυάρατον σοφίαν Pl.''Tht.''165e.<br><span class="bld">II</span> [[cursed]], [[κολακεία]], [[γόητες]], Dam.''Isid.''18, 92. | |Definition=[ᾰρ], Ep. [[πολυάρητος]] [ᾱ], ον, ([[ἀράομαι]])<br><span class="bld">A</span> [[much-wished-for]], [[much-desired]], ἤ τίς οἱ εὐξαμένῃ π. θεὸς ἦλθεν Od.6.280, cf. 19.404, ''h.Cer.''220: in Att. Prose, τὴν πολυάρατον σοφίαν [[Plato|Pl.]]''[[Theaetetus|Tht.]]''165e.<br><span class="bld">II</span> [[cursed]], [[κολακεία]], [[γόητες]], Dam.''Isid.''18, 92. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 05:30, 26 September 2023
English (LSJ)
[ᾰρ], Ep. πολυάρητος [ᾱ], ον, (ἀράομαι)
A much-wished-for, much-desired, ἤ τίς οἱ εὐξαμένῃ π. θεὸς ἦλθεν Od.6.280, cf. 19.404, h.Cer.220: in Att. Prose, τὴν πολυάρατον σοφίαν Pl.Tht.165e.
II cursed, κολακεία, γόητες, Dam.Isid.18, 92.
German (Pape)
[Seite 659] = πολυάρητος; σοφία, Plat. Theaet. 165 e; Sp.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui est l'objet de beaucoup de souhaits.
Étymologie: πολύς, ἀράομαι.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πολυάρᾱτος -ον, ep. en Ion. πολυάρητος [πολύς, ἀράομαι] tot wie veel gebeden wordt vaak aangeroepen:. πολυάρητος θεός een vaak aangeroepen godheid Od. 6.280. waarom veel gebeden wordt vurig gewenst:. τὴν πολυάρατον σοφίαν de wijsheid waarnaar men hevig velangt Plat. Tht. 165e.
Russian (Dvoretsky)
πολυάρᾱτος: эп.-ион. πολυάρητος 2 (ᾰρ) многожеланный (θεός Hom.; παῖς HH; σοφία Plat.).
Greek (Liddell-Scott)
πολυάρᾱτος: -ον, ἴδε πολυάρητος.
Greek Monolingual
επικ. τ. πολυάρητος, -ον, Α
1. ο πολύ επιθυμητός, πολυπόθητος («πρὶν θαυμάσας τὴν πολυάρατον σοφίαν ξυνεποδίσθης ὑπ' αὐτοῦ», Πλάτ.)
2. ο πολύ καταραμένος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ- + ἀρῶμαι «παρακαλώ, εύχομαι, καταριέμαι» (πρβλ. δημάρατος)].
