ἀσφόδελος

English (LSJ)

ὁ,
A asphodel, Asphodelus ramosus, Hes.Op.41, Arist.HA627a8, Thphr. HP 1.10.7,7.13.2, Crateuas Fr.5, Theoc.7.68, Dsc. 2.169, etc.; cf. σφοδελός.
II oxyt., as adjective, ἀσφοδελὸς λειμών the asphodel mead which the shades of heroes haunted, Od.11.539, 24.13: generally, flowery mead, h.Merc.221, 344. (On the accent v. Hdn.Gr.1.160.)

Spanish (DGE)

-ου, ὁ
• Morfología: [gen. -οιο Nic.Th.73, 534]
bot. asfódelo, gamón, Asphodelus aestivus Brot. y Asphodelus fistulosus L., Hes.Op.41, Arist.HA 627^a8, Thphr.HP 1.10.7, Theoc.7.68, Crateuas Fr.5, Dsc.2.169, Plin.HN 21.109, 22.32, Luc.Luct.19, Philops.24, Nec.11, Artem.3.50, Orph.A.915, usado en recetas médicas, Hp.Vlc.22, Int.30, Morb.2.38, Gal.11.842, PSI 1180.38 (II d.C.), en antídotos contra picaduras de serpiente o escorpión, Nic.Th.ll.cc., en alquimia para la obtención de púrpura PHolm.91, cf. tb. σφόδελος.
• Etimología: Etim. dud. Quizá de origen pelásgico y rel. c. *σφυδόω en ἐσφυδωμένος, διασφυδῶσαι, etc., de *sphudh-, grado ø de *seph- ‘hincharse’. Tb. otros lo rel. c. ai. asphota- pero tiene dificultades fonéticas.

German (Pape)

[Seite 382] ὁ, eine lilienartige Pflanze, deren kleine Wurzelknollen gegessen wurden, Hes. O. 41; Theocr. 26, 4; asphodelus ramosus, Linn.; vgl. Theophr. H. Pl. 7, 12; Paus. 10, 38.

French (Bailly abrégé)

ου (ὁ) :
asphodèle, sorte de plante liliacée.
Étymologie: DELG très prob. emprunt d'origine inconnue.

Greek (Liddell-Scott)

ἀσφόδελος: ὁ, τὸ «σφερδοῦκλι», εἶδος φυτοῦ κρινοειδοῦς, οὗ αἱ ῥίζαι ἐτρώγοντο, Ἡσ. Ἔργ. καὶ
Ἡμ. 41· «βοτάνη τῶν βολβοδῶν… πολλὰ εἰς τροφὴν παρεχομένη χρήσιμα· καὶ γὰρ ὁ ἀνθέρικος ἐδώδιμος σταθευόμενος καὶ τὸ σπέρμα φρυγόμενον καὶ πάντων δὲ μάλιστα ἡ ῥίζα κοπτομένη μετὰ σύκου» Θεοφρ. Ἱστ. Φ. 1. 10, 7., 7. 13, 2-4., Θεόκρ. 7. 68 κτλ.· σφοδελὸς Ἀριστοφ. ἐν Mein. Ἀποσπ. 2. 2. 1198. ΙΙ. ὀξυτ. ὡς ἐπίθ., ἀσφόδελος λειμών, ὁ πλήρης ἀσφοδέλων λειμών, ἔνθα ἡσύχαζον αἱ σκιαὶ τῶν ἡρώων, Ὀδ. Λ. 539., Ω. 13· καθόλου, λειμὼν πλήρης ἀνθέων, Ὕμν. Ὁμ. εἰς Ἑρμ. 221, 344.

Russian (Dvoretsky)

ἀσφόδελος: ὁ бот. асфодель (Asphodelus ramosus) Hes., Theocr., Arst., Plut.

Frisk Etymological English

Grammatical information: m.
Meaning: asphodill, Asphodelus ramosa (Hes.).
Other forms: Also σφόδελος (H.), σφοδελός (Ar.); σποδελός vv.ll. acc. to Hdn. Gr. 2, 152.
Derivatives: ἀσφοδελός grown with a. (Od.; on the accent Schwyzer 420).
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]
Etymology: Unknown. Prob. substr. word (s. the variants). Fur. 288 compares σφονδύλ(ε)ιον, σπονδύλιον Heracleum sphondylium. Speculative Biraud, Actes du colloque: Les phytonymes grecs et latins, 35-46, who finds the suffix in στυφελός, ζάφελος, ῥάκελος etc.

Middle Liddell

[Deriv. unknown
I. ἀσφόδελος as noun, asphodel, king's-spear, a plant of the lily kind, Hes., Theocr.
II. oxyt., as adj., ἀσφοδελὸς λειμών the asphodel mead, which the shades of heroes haunted, Od.

Frisk Etymology German

ἀσφόδελος: {asphódelos}
Grammar: m.
Meaning: lilienartige Pflanze, Asphodill (Hes., Arist. usw.).
Derivative: Ableitungen: ἀσφοδελός Adj. ‘mit A. bewachsen’ (Od., h. Merc.; zum Akzentwechsel Schwyzer 420); ἀσφοδελώδης ‘A.-ähnlich’ (Thphr.), ἀσφοδέλινος ‘aus A.’ (Luk.).
Etymology: Fremdwort unbekannter Herkunft. Ältere Deutungsversuche bei Bq.
Page 1,175

Mantoulidis Etymological

(=εἶδος φυτοῦ σφερδούκλι). Ἀβέβαιη ἡ ἐτυμολογία του. Ἴσως ἀπό τό σφοδρός ἤ ἀπό τό σφόνδυλος.