Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

incoho: Difference between revisions

From LSJ

Ὁπόσον τῷ ποδὶ περρέχει τᾶς γᾶς, τοῦτο χάρις → Every inch of his stature is grace

Theocritus, Idylls, 30.3
(3_7)
m (Text replacement - "post-class" to "post-class")
 
(2 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 1: Line 1:
{{LaEn
|lnetxt=incoho incohare, incohavi, incohatus V :: begin/start (work); set going, establish; draft/sketch/outline; enter upon
}}
{{Lewis
{{Lewis
|lshtext=<b>incoho</b>: ([[better]] [[than]] inchŏo, Plaut. Trin. 1, 2, 95; cf. Corss. Ausspr. 1, 109; Cic. Rep. 1, 35 Mai.; 3, 2; Front. p. 154 Rom.; Marin. Fratr. Arv. p. 363; Bramb. p. 291 sq.), āvi, ātum, 1, v. a. and n. for in-[[coco]]; from in and Sanscr. [[root]] kuk-, to [[take]], [[grasp]].<br /><b>I</b> Act., to [[lay]] the [[foundation]] of a [[thing]], to [[begin]], [[commence]] (syn. incipere; opp. absolvere, perficere; [[class]].).<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> In gen.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(a)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; With acc.: ut [[Phidias]] potest a [[primo]] instituere [[signum]] idque perficere, potest ab [[alio]] incohatum accipere et absolvere, Cic. Fin. 4, 13, 34; cf.: ut [[nemo]] [[pictor]] esset [[inventus]], qui Coae Veneris eam partem, [[quam]] [[Apelles]] incohatam reliquisset, absolveret, id. Off. 3, 2, 9; 3, 7, 33: statuam, Quint. 2, 1, 12: res in animis nostris, Cic. Leg. 1, 16, 44: quas res nos in consulatu nostro gessimus, attigit hic versibus [[atque]] incohavit, id. Arch. 11, 28: philosophiam multis locis incohasti, id. Ac. 1, 3, 9: [[quod]] mihi [[nuper]] in Tusculano incohasti de oratoribus, id. Brut. 5, 20: [[quod]] hic [[liber]] incohat, Quint. 3, 1, 2: hanc materiam, id. 4 praef. § 5: abrupto, quem incohaverat, sermone, id. 4, 3, 13: esse videatur octonarium incohat, id. 9, 4, 73: referamus nos [[igitur]] ad eum, quem volumus incohandum et [[eloquentia]] informandum, Cic. Or. 9, 33: [[Favonius]] ver incohans, Plin. 16, 25, 39, § 94: incohandae vindemiae [[dies]], id. 11, 14, 14, § 35: pulcherrimum [[facinus]], Curt. 6, 7: tum Stygio regi nocturnas incohat aras, i. e. begins to [[sacrifice]], Verg. A. 6, 252: reges [[plures]] incohantur, ne desint, are [[chosen]], Plin. 11, 16, 16, § 51.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(b)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; With inf.: [[quam]] si [[mens]] fieri proponit et incohat ipsa, Lucr. 3, 183; Luc. 10, 174; Pall. Dec. 2.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> In partic., pregn. in the [[part]]. perf.: incŏhātus, a, um, [[only]] begun (opp. to [[finished]], completed), [[unfinished]], [[incomplete]], [[imperfect]] ([[mostly]] Ciceron.): ne hanc incohatam transigam comoediam, Plaut. Am. 3, 1, 8: qui exaedificaret suam incohatam ignaviam, id. Trin. 1, 2, 95: quae adulescentulis nobis ex commentariolis nostris incohata ac rudia exciderunt, Cic. de Or. 1, 2, 5: [[cognitio]] manca [[atque]] incohata, id. Off. 1, 43, 153: incohatum quiddam et confusum, id. Rep. 3, 2: rem tam praeclaram incohatam relinquere, id. N. D. 1, 20, 56; cf. id. Rep. 1, 35: perfecta anteponuntur incohatis, id. Top. 18, 69; cf.: hoc incohati cujusdam officii est, non perfecti, id. Fin. 4, 6, 15.—<br /><b>II</b> Neutr., to [[begin]], [[commence]], [[take]] a [[beginning]].<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> In gen. ([[post]]-[[class]].): moris est, ut [[munus]] hujusmodi a proficiscentibus incohat, Symm. Ep. 7, 75: incohante mense, Pall. Febr. 25, 20 and 33.— *<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> In partic., [[like]] [[infit]], to [[begin]] to [[speak]]: [[post]] longa silentia [[rursus]] Incohat [[Ismene]], Stat. Th. 8, 623. — Hence, incōhātē, adv., incipiently, [[incompletely]], Aug. Gen. ad Lit. 6, 11.
|lshtext=<b>incoho</b>: ([[better]] [[than]] inchŏo, Plaut. Trin. 1, 2, 95; cf. Corss. Ausspr. 1, 109; Cic. Rep. 1, 35 Mai.; 3, 2; Front. p. 154 Rom.; Marin. Fratr. Arv. p. 363; Bramb. p. 291 sq.), āvi, ātum, 1, v. a. and n. for in-[[coco]]; from in and Sanscr. [[root]] kuk-, to [[take]], [[grasp]].<br /><b>I</b> Act., to [[lay]] the [[foundation]] of a [[thing]], to [[begin]], [[commence]] (syn. incipere; opp. absolvere, perficere; [[class]].).<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> In gen.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(a)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; With acc.: ut [[Phidias]] potest a [[primo]] instituere [[signum]] idque perficere, potest ab [[alio]] incohatum accipere et absolvere, Cic. Fin. 4, 13, 34; cf.: ut [[nemo]] [[pictor]] esset [[inventus]], qui Coae Veneris eam partem, [[quam]] [[Apelles]] incohatam reliquisset, absolveret, id. Off. 3, 2, 9; 3, 7, 33: statuam, Quint. 2, 1, 12: res in animis nostris, Cic. Leg. 1, 16, 44: quas res nos in consulatu nostro gessimus, attigit hic versibus [[atque]] incohavit, id. Arch. 11, 28: philosophiam multis locis incohasti, id. Ac. 1, 3, 9: [[quod]] mihi [[nuper]] in Tusculano incohasti de oratoribus, id. Brut. 5, 20: [[quod]] hic [[liber]] incohat, Quint. 3, 1, 2: hanc materiam, id. 4 praef. § 5: abrupto, quem incohaverat, sermone, id. 4, 3, 13: esse videatur octonarium incohat, id. 9, 4, 73: referamus nos [[igitur]] ad eum, quem volumus incohandum et [[eloquentia]] informandum, Cic. Or. 9, 33: [[Favonius]] ver incohans, Plin. 16, 25, 39, § 94: incohandae vindemiae [[dies]], id. 11, 14, 14, § 35: pulcherrimum [[facinus]], Curt. 6, 7: tum Stygio regi nocturnas incohat aras, i. e. begins to [[sacrifice]], Verg. A. 6, 252: reges [[plures]] incohantur, ne desint, are [[chosen]], Plin. 11, 16, 16, § 51.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(b)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; With inf.: [[quam]] si [[mens]] fieri proponit et incohat ipsa, Lucr. 3, 183; Luc. 10, 174; Pall. Dec. 2.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> In partic., pregn. in the [[part]]. perf.: incŏhātus, a, um, [[only]] begun (opp. to [[finished]], completed), [[unfinished]], [[incomplete]], [[imperfect]] ([[mostly]] Ciceron.): ne hanc incohatam transigam comoediam, Plaut. Am. 3, 1, 8: qui exaedificaret suam incohatam ignaviam, id. Trin. 1, 2, 95: quae adulescentulis nobis ex commentariolis nostris incohata ac rudia exciderunt, Cic. de Or. 1, 2, 5: [[cognitio]] manca [[atque]] incohata, id. Off. 1, 43, 153: incohatum quiddam et confusum, id. Rep. 3, 2: rem tam praeclaram incohatam relinquere, id. N. D. 1, 20, 56; cf. id. Rep. 1, 35: perfecta anteponuntur incohatis, id. Top. 18, 69; cf.: hoc incohati cujusdam officii est, non perfecti, id. Fin. 4, 6, 15.—<br /><b>II</b> Neutr., to [[begin]], [[commence]], [[take]] a [[beginning]].<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> In gen. (post-class.): moris est, ut [[munus]] hujusmodi a proficiscentibus incohat, Symm. Ep. 7, 75: incohante mense, Pall. Febr. 25, 20 and 33.— *<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> In partic., [[like]] [[infit]], to [[begin]] to [[speak]]: [[post]] longa silentia [[rursus]] Incohat [[Ismene]], Stat. Th. 8, 623. — Hence, incōhātē, adv., incipiently, [[incompletely]], Aug. Gen. ad Lit. 6, 11.
}}
}}
{{Gaffiot
{{Gaffiot

Latest revision as of 13:57, 13 February 2024

Latin > English

incoho incohare, incohavi, incohatus V :: begin/start (work); set going, establish; draft/sketch/outline; enter upon

Latin > English (Lewis & Short)

incoho: (better than inchŏo, Plaut. Trin. 1, 2, 95; cf. Corss. Ausspr. 1, 109; Cic. Rep. 1, 35 Mai.; 3, 2; Front. p. 154 Rom.; Marin. Fratr. Arv. p. 363; Bramb. p. 291 sq.), āvi, ātum, 1, v. a. and n. for in-coco; from in and Sanscr. root kuk-, to take, grasp.
I Act., to lay the foundation of a thing, to begin, commence (syn. incipere; opp. absolvere, perficere; class.).
   A In gen.
   (a)    With acc.: ut Phidias potest a primo instituere signum idque perficere, potest ab alio incohatum accipere et absolvere, Cic. Fin. 4, 13, 34; cf.: ut nemo pictor esset inventus, qui Coae Veneris eam partem, quam Apelles incohatam reliquisset, absolveret, id. Off. 3, 2, 9; 3, 7, 33: statuam, Quint. 2, 1, 12: res in animis nostris, Cic. Leg. 1, 16, 44: quas res nos in consulatu nostro gessimus, attigit hic versibus atque incohavit, id. Arch. 11, 28: philosophiam multis locis incohasti, id. Ac. 1, 3, 9: quod mihi nuper in Tusculano incohasti de oratoribus, id. Brut. 5, 20: quod hic liber incohat, Quint. 3, 1, 2: hanc materiam, id. 4 praef. § 5: abrupto, quem incohaverat, sermone, id. 4, 3, 13: esse videatur octonarium incohat, id. 9, 4, 73: referamus nos igitur ad eum, quem volumus incohandum et eloquentia informandum, Cic. Or. 9, 33: Favonius ver incohans, Plin. 16, 25, 39, § 94: incohandae vindemiae dies, id. 11, 14, 14, § 35: pulcherrimum facinus, Curt. 6, 7: tum Stygio regi nocturnas incohat aras, i. e. begins to sacrifice, Verg. A. 6, 252: reges plures incohantur, ne desint, are chosen, Plin. 11, 16, 16, § 51.—
   (b)    With inf.: quam si mens fieri proponit et incohat ipsa, Lucr. 3, 183; Luc. 10, 174; Pall. Dec. 2.—
   B In partic., pregn. in the part. perf.: incŏhātus, a, um, only begun (opp. to finished, completed), unfinished, incomplete, imperfect (mostly Ciceron.): ne hanc incohatam transigam comoediam, Plaut. Am. 3, 1, 8: qui exaedificaret suam incohatam ignaviam, id. Trin. 1, 2, 95: quae adulescentulis nobis ex commentariolis nostris incohata ac rudia exciderunt, Cic. de Or. 1, 2, 5: cognitio manca atque incohata, id. Off. 1, 43, 153: incohatum quiddam et confusum, id. Rep. 3, 2: rem tam praeclaram incohatam relinquere, id. N. D. 1, 20, 56; cf. id. Rep. 1, 35: perfecta anteponuntur incohatis, id. Top. 18, 69; cf.: hoc incohati cujusdam officii est, non perfecti, id. Fin. 4, 6, 15.—
II Neutr., to begin, commence, take a beginning.
   A In gen. (post-class.): moris est, ut munus hujusmodi a proficiscentibus incohat, Symm. Ep. 7, 75: incohante mense, Pall. Febr. 25, 20 and 33.— *
   B In partic., like infit, to begin to speak: post longa silentia rursus Incohat Ismene, Stat. Th. 8, 623. — Hence, incōhātē, adv., incipiently, incompletely, Aug. Gen. ad Lit. 6, 11.

Latin > French (Gaffiot 2016)

incohō,¹³ v. inchoo.

Latin > German (Georges)

incoho, s. inchoo.