ἀρίδακρυς: Difference between revisions
m (Text replacement - "<b class="num">(\d+)\)" to "<b class="num">$1") |
|||
| (3 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=aridakrys | |Transliteration C=aridakrys | ||
|Beta Code=a)ri/dakrus | |Beta Code=a)ri/dakrus | ||
|Definition=υ, gen. υος, [[very tearful]], γόος | |Definition=υ, gen. υος, [[very tearful]], γόος [[Aeschylus|A.]]''[[The Persians|Pers.]]''947 (lyr.); of persons, [[Aristotle|Arist.]]''[[Historia Animalium|HA]]''608b9, ''Pr.'' 953b11: [[proverb|prov.]], <b class="b3">ἀριδάκρυες ἀνέρες ἐσθλοί</b> Sch. Ven.Il.1.349; but in bad sense, Ph.2.269. | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE | ||
| Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=υς, υ;<br />accompagné de larmes abondantes.<br />'''Étymologie:''' ἀρι-, [[δάκρυ]]. | |btext=υς, υ;<br />[[accompagné de larmes abondantes]].<br />'''Étymologie:''' ἀρι-, [[δάκρυ]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
Latest revision as of 10:40, 17 February 2024
English (LSJ)
υ, gen. υος, very tearful, γόος A.Pers.947 (lyr.); of persons, Arist.HA608b9, Pr. 953b11: prov., ἀριδάκρυες ἀνέρες ἐσθλοί Sch. Ven.Il.1.349; but in bad sense, Ph.2.269.
Spanish (DGE)
(ἀρίδακρῠς) -ῠ
• Prosodia: [ᾰρῐ-]
• Morfología: [gen. -υος]
1 abundante en lágrimas, γόος A.Pers.947, cf. Poll.2.63.
2 de pers. que llora mucho, dado al llanto γυνὴ ἀνδρὸς ... ἀρίδακρυ μᾶλλον Arist.HA 608b9, cf. Arist.Pr.953b11, prov. ἀριδάκρυες ἀνέρες ἐσθλοί Sch.Er.Il.1.349, ἀγαθοὶ δ' ἀριδάκρυες ἄνδρες Zen.1.4
•peyor. γενόμενος φιλήδονος ... ἔσει ... ἀ. Ph.2.269.
German (Pape)
[Seite 350] υος, dasselbe, γόος Aesch. Pers. 910; ἀγαθοὶ δ' ἀριδάκρυες ἄνδρες Zen. 1, 14. Vgl. Schol. Il. 19, 5.
French (Bailly abrégé)
υς, υ;
accompagné de larmes abondantes.
Étymologie: ἀρι-, δάκρυ.
Russian (Dvoretsky)
ἀρίδακρυς:
1 сопровождаемый горьким плачем (γόος Aesch.);
2 Arst. = ἀριδάκρυος.
Greek (Liddell-Scott)
ἀρίδακρῠς: υ, γεν. -υος, ὁ πολύδακρυς γόος Αἰσχύλ. Πέρς. 947˙ ἐπὶ προσ., Ἀριστ. Ἱστ. Ζ. 9. 1. 1, πρβλ. 30. 1, 7˙ παροιμ., ἀριδάκρυες ἀνέρες ἐσθλοὶ Σχόλ. Ἐν. εἰς Ἰλ. Α. 349.
Greek Monotonic
ἀρίδακρῠς: -υ, γεν. -υος (δάκρυ), αυτός που κλαίει πολύ, ο πολύδακρυς, σε Αισχύλ.
