Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

succumbo: Difference between revisions

From LSJ

Οὔτοι συνέχθειν, ἀλλὰ συμφιλεῖν ἔφυν → I was not born to hate, but to love.

Sophocles, Antigone, 523
m (Text replacement - ":: ([a-zA-Z' ]+), ([a-zA-Z' ]+), ([a-zA-Z' ]+)\n" to ":: $1, $2, $3 ")
(CSV3 import)
 
Line 10: Line 10:
{{Georges
{{Georges
|georg=succumbo, cubuī, [[cubitum]], ere, ([[sub]] u. *cumbo, [[wie]] [[accumbo]], [[decumbo]] etc.), [[unter]] etw. [[fallen]] = [[sinken]], [[niederfallen]], zu [[Boden]] [[fallen]], [[niedersinken]], I) im allg.: 1) eig.: succumbens [[victima]] ferro, Catull. 64, 369: omnes succubuisse oculos, seien zugefallen, Ov. [[met]]. 1, 714: [[non]] succumbentibus cavis operis, Plin. 36, 106. – 2) übtr.: a) [[unterliegen]], [[erliegen]], [[sich]] gewonnen [[geben]], [[nachgeben]], alci, Nep. u. Liv.: oneri, Liv.: senectuti, Cic.: dolori, Curt.: [[huic]] [[uni]] culpae, Verg.: simili culpae, Ov.: labori, Caes.: [[tempori]] (den Zeitumständen), Liv.: precibus, Ov.: [[animo]], den [[Mut]] [[sinken]] [[lassen]], Cic. – absol., [[non]] [[esse]] viri debilitari, dolore frangi, succumbere, Cic.: hāc [[ille]] [[perculsus]] plagā [[non]] succubuit, Nep. – [[mit]] Infin., [[quam]] (mortem) [[nec]] ipsam perpeti succubuisset [[species]], tanta si [[non]] agenda [[res]] esset, Arnob. 1, 62. – b) [[sich]] [[unterwerfen]], [[regno]], Claud.: succumbere possit [[sibi]], Claud. – II) insbes.: a) [[sich]] [[legen]], v. Kranken, Nolae (zu N.), Suet. Aug. 98, 5. – b) [[sich]] [[hingeben]], [[ehelich]] beiliegen, [[sich]] [[beschlafen]] [[lassen]], v. weibl. Geschlechte der Menschen u. Tiere, virgines ut succumberent, quibus vellent, [[Varro]]: succ. tali [[marito]], Claud. or. fr.: cuivis, Catull.: succubuit famae victa [[puella]] metu, Ov.: [[gallina]] [[marito]] succumbit, Mart. – dah. succ. alci = jmds. (eines Weibes) Nebenbuhlerin [[sein]], alumnae Tethyos, Hyg. fap. 177: Iunoni, Hyg. astr. 2, 1.
|georg=succumbo, cubuī, [[cubitum]], ere, ([[sub]] u. *cumbo, [[wie]] [[accumbo]], [[decumbo]] etc.), [[unter]] etw. [[fallen]] = [[sinken]], [[niederfallen]], zu [[Boden]] [[fallen]], [[niedersinken]], I) im allg.: 1) eig.: succumbens [[victima]] ferro, Catull. 64, 369: omnes succubuisse oculos, seien zugefallen, Ov. [[met]]. 1, 714: [[non]] succumbentibus cavis operis, Plin. 36, 106. – 2) übtr.: a) [[unterliegen]], [[erliegen]], [[sich]] gewonnen [[geben]], [[nachgeben]], alci, Nep. u. Liv.: oneri, Liv.: senectuti, Cic.: dolori, Curt.: [[huic]] [[uni]] culpae, Verg.: simili culpae, Ov.: labori, Caes.: [[tempori]] (den Zeitumständen), Liv.: precibus, Ov.: [[animo]], den [[Mut]] [[sinken]] [[lassen]], Cic. – absol., [[non]] [[esse]] viri debilitari, dolore frangi, succumbere, Cic.: hāc [[ille]] [[perculsus]] plagā [[non]] succubuit, Nep. – [[mit]] Infin., [[quam]] (mortem) [[nec]] ipsam perpeti succubuisset [[species]], tanta si [[non]] agenda [[res]] esset, Arnob. 1, 62. – b) [[sich]] [[unterwerfen]], [[regno]], Claud.: succumbere possit [[sibi]], Claud. – II) insbes.: a) [[sich]] [[legen]], v. Kranken, Nolae (zu N.), Suet. Aug. 98, 5. – b) [[sich]] [[hingeben]], [[ehelich]] beiliegen, [[sich]] [[beschlafen]] [[lassen]], v. weibl. Geschlechte der Menschen u. Tiere, virgines ut succumberent, quibus vellent, [[Varro]]: succ. tali [[marito]], Claud. or. fr.: cuivis, Catull.: succubuit famae victa [[puella]] metu, Ov.: [[gallina]] [[marito]] succumbit, Mart. – dah. succ. alci = jmds. (eines Weibes) Nebenbuhlerin [[sein]], alumnae Tethyos, Hyg. fap. 177: Iunoni, Hyg. astr. 2, 1.
}}
{{LaZh
|lnztxt=succumbo, is, ubui, ubitum, umbere. n. 3. :: 伏。敗。失望。— oneri 不能負馱。
}}
}}

Latest revision as of 23:30, 12 June 2024

Latin > English

succumbo succumbere, succubi, - V :: lie down, succumb, submit

Latin > English (Lewis & Short)

suc-cumbo: (subc-), cŭbŭi, cŭbĭtum, 3, v. n.,
I to lay or put one's self under any thing; to fall down, lie, or sink down.
I Lit. (rare; not in Cic.; cf. subsido).
   A In gen.: ancipiti succumbens victima ferro, Cat. 64, 370: vidit Cyllenius omnes Succubuisse oculos, had sunk in sleep, i. e. had closed, Ov. M. 1, 714: (Augustus) Nolae succubuit, took to his bed, Suet. Aug. 98 fin.: non succumbentibus causis operis, Plin. 36, 15, 24, § 106; Arn. 6, 16 Hildebr.—
   B In partic.
   1    Of a woman, to lie down to a man, to cohabit with him (cf. substerno): alicui, Varr. R. R. 2, 10, 9; Cat. 111, 3; Ov. F. 2, 810; Petr. 126; Inscr. Grut. 502, 1; Mart. 13, 64, 1; 14, 201.—
   2    With dat., of a woman, to be a rival to: alumnae Tethyos, Hyg. Fab. 177; id. Astr. 2, 1.—
II Trop., to yield, be overcome; to submit, surrender, succumb (the predom. and class. signif.; cf.: cedo, me summitto).
   (a)    With dat. (so most freq.): philosopho succubuit orator, Cic. de Or. 3, 32, 129: qui Cannensi ruinae non succubuissent, Liv. 23, 25: arrogantiae divitum, Cic. Rep. 1, 32, 48: cur succumbis cedisque fortunae? id. Tusc. 3, 17, 36; id. Sull. 25, 71; cf.: nulli neque homini neque perturbationi animi nec fortunae, id. Off. 1, 20, 66: magno animo et erecto est, nec umquam succumbet inimicis, ne fortunae quidem, id. Deiot. 13, 36: mihi, Nep. Eum. 11, 5: labori, Caes. B. G, 7, 86: oneri, Liv. 6, 32: doloribus, Cic. Fin. 1, 15, 49: senectuti, id. Sen. 11, 37: crimini, id. Planc. 33, 82: magis, Ov. Tr. 4, 10, 103; Sil. 14, 609: culpae, Verg. A. 4, 19; Ov. M. 7, 749: tempori, to yield, Liv. 3, 59, 5: pugnae, id. 22, 54: precibus, Ov. H. 3, 91: voluntati alicujus, App. M. 9, p. 228, 9.—
   (b)    Absol.: non esse viri debilitari dolore, frangi, succumbere, Cic. Fin. 2, 29, 95: huic (socero) subvenire volt succumbenti jam et oppresso, id. Agr. 2, 26, 69: succubuit famae victa puella metu, Ov. F. 2, 810: hac ille perculsus plagā non succubuit, Nep. Eum. 5, 1: succumbe, virtus, Sen. Herc. Fur. 1315: labefacta mens succubuit, id. Troad. 950; App. M. 5, p. 161, 33. —*
   (g)    With inf.: nec ipsam perpeti succubuisset, Arn. 1, 38.

Latin > French (Gaffiot 2016)

succumbō,¹⁰ cŭbŭī, cŭbĭtum, ĕre (sub et cumbo, cf. accumbo, etc.) intr.,
1 s’affaisser sous : ferro Catul. 64, 370, tomber sous le fer || s’affaisser, fléchir : Plin. 36, 106 || s’accoupler avec : Varro R. 2, 10, 9 ; Catul. 111, 3 ; Ov. F. 2, 810 || s’aliter : Suet. Aug. 98
2 [fig.] a) succomber, se laisser abattre : Cic. Fin. 2, 95 ; Scauro 16 ; Tusc. 2, 17 ; animo Tusc. 2, 56, avoir le cœur abattu ; b) [avec dat.] succomber à (devant, sous) céder à : crimini Cic. Planc. 82, succomber sous une accusation ; fortunæ, homini Cic. Off. 1, 66, se laisser dominer par la fortune, par une personne ; philosopho succubuit orator Cic. de Or. 3, 129, l’orateur fut vaincu par le philosophe ; senectuti Cic. CM 27, succomber à la vieillesse (sous le poids de la vieillesse) ; c) décad. avec inf. : non succubuisset perpeti... Arn. 1, 38, il ne se serait pas laissé aller à supporter...

Latin > German (Georges)

succumbo, cubuī, cubitum, ere, (sub u. *cumbo, wie accumbo, decumbo etc.), unter etw. fallen = sinken, niederfallen, zu Boden fallen, niedersinken, I) im allg.: 1) eig.: succumbens victima ferro, Catull. 64, 369: omnes succubuisse oculos, seien zugefallen, Ov. met. 1, 714: non succumbentibus cavis operis, Plin. 36, 106. – 2) übtr.: a) unterliegen, erliegen, sich gewonnen geben, nachgeben, alci, Nep. u. Liv.: oneri, Liv.: senectuti, Cic.: dolori, Curt.: huic uni culpae, Verg.: simili culpae, Ov.: labori, Caes.: tempori (den Zeitumständen), Liv.: precibus, Ov.: animo, den Mut sinken lassen, Cic. – absol., non esse viri debilitari, dolore frangi, succumbere, Cic.: hāc ille perculsus plagā non succubuit, Nep. – mit Infin., quam (mortem) nec ipsam perpeti succubuisset species, tanta si non agenda res esset, Arnob. 1, 62. – b) sich unterwerfen, regno, Claud.: succumbere possit sibi, Claud. – II) insbes.: a) sich legen, v. Kranken, Nolae (zu N.), Suet. Aug. 98, 5. – b) sich hingeben, ehelich beiliegen, sich beschlafen lassen, v. weibl. Geschlechte der Menschen u. Tiere, virgines ut succumberent, quibus vellent, Varro: succ. tali marito, Claud. or. fr.: cuivis, Catull.: succubuit famae victa puella metu, Ov.: gallina marito succumbit, Mart. – dah. succ. alci = jmds. (eines Weibes) Nebenbuhlerin sein, alumnae Tethyos, Hyg. fap. 177: Iunoni, Hyg. astr. 2, 1.

Latin > Chinese

succumbo, is, ubui, ubitum, umbere. n. 3. :: 伏。敗。失望。— oneri 不能負馱。