ἅρπη

English (LSJ)

ἡ, unknown
A bird of prey, prob. shearwater, [Ἀθήνη] ἅρπῃ ἐϊκυῖα τανυπτέρυγι λιγυφώνῳ Il.19.350; a sea-bird acc. to Arist.HA 609a24, cf. Ael.NA2.47, Dionys.Av.1.4 (describing the Lämmergeier).
II sickle, = δρέπανον, Hes.Op.573, S.Fr.424; καλαμητόμος A.R.4.987: hence, the scimitar of Perseus, Pherecyd.11J., cf. E.Ion192 (lyr., pl.).
2 elephant-goad, Ael.NA13.22.
3 metaph. of a hippopotamus' tooth, Nic.Th.567.
4 bill-hook, J.AJ14.15.5.
5 kind of fish, Marc.Sid.22. (Cf. Lat. sarpio, sarpo, etc.)

Spanish (DGE)

-ης, ἡ
I zool.
1 orn. un ave de presa no identificada ἅρπῃ ἐϊκυῖα τανυπτέρυγι λιγυφώνῳ Il.19.350, cf. Nic.Fr.73, Ael.NA 1.35, 12.4, ave marina según Arist.HA 609^a24, cf. Ael.NA 2.47, D.P.Au.1.4, An.Par.1.23.
2 ict. cierto pez Marc.Sid.22.
II 1hoz ἅρπας τε χαρασσέμεναι Hes.Op.573, καλαμητόμος A.R.4.987, σταχυητόμος Nonn.D.47.120, ἀγκυλόδους Q.S.6.218, cf. S.Fr.424
•de la hoz de Crono ἅρπην καρχαρόδοντα Hes.Th.175, 179, cf. Apollod.1.3.
2 cimitarra la de Perseo ἀποτέμνει τῇ ἅρπῇ τὴν κεφαλήν Pherecyd.11 (ap. crít.), cf. E.Io 192, Luc.Alex.11, DMar.14.2, Nonn.D.7.226, I.AI 14.424.
3 arpón para la pesca, Opp.H.5.152.
4 en plu. ἅρπαι, αἱ garras de un ave φάσσα πρὸς τόργου λέχος γαμφαῖσιν ἅρπαις ... ἑλκυσθήσομαι Lyc.358.
5 aguijada, focino para conducir elefantes, Ael.NA 13.22.
6 fig. diente de hipopótamo, Nic.Th.567.
III ἅρπη· ἄνεμον Hsch.
• Etimología: Rel. c. aesl. srŭpŭ, lat. sirpis ‘hoz’. Prob. está en la base de ἁρπάζω, ἅρπαξ, etc. q.u.

German (Pape)

[Seite 359] ἡ, 1) ein schnellfliegender Raubvogel mit gellender Stimme, vielleicht eine Falkenart, Il. 19. 350. Bei Ael. H. A. 2, 47 Lämmergeier. – 2) ein Seefisch, Eust. – 3) gew. Sichel, Hes. Th. 179; Soph. frg. 374; Eur. Ion. 192; Apolld. 2, 4, 2. – 4) ein Stachel mit Widerhaken zum Lenken des Elephanten, Ael. H. A. 13, 22. – Für Zahn braucht es Nic. Th. 567.

French (Bailly abrégé)

ης (ἡ) :
1 faucon ou orfraie, oiseau;
2 faux;
3 crochet pour conduire les éléphants.
Étymologie: R. Ἁρπ, p. Ϝραπ, ravir ; cf. lat. rapio.

English (Autenrieth)

a bird of prey, perhaps falcon, Il. 19.350†.

Greek Monolingual

ἅρπη, η (Α)
1. όνομα πτηνού
2. δρεπάνι.
[ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Ο τ. παρουσιάζει φωνητική αναλογία με το αρχ. σλαβ. srŭpŭ και το λεττ. sirpis «δρεπάνι», συγγενεύει δε πιθ. με τα λατ. sarpio και sarpo, sarpere «κλαδεύω» και το αρχ. άνω γερμ. sarf «κοφτερός, τραχύς». Ο όρος δεν δικαιολογείται ως δάνειο ανατολικής προελεύσεως, ενώ είναι δυνατόν να έχει κοινή καταγωγή με την οικογ. του αρπάζω. Στον Όμηρο και τον Αριστοτέλη η λ. χρησιμοποιείται για να δηλώσει όνομα υδρόβιου πτηνού, ενώ στη σημασία της ως «δρεπάνι», που απαντά στον Ησίοδο και τον Σοφοκλή, αντικαταστάθηκε από τη λ. δρέπανον.

Greek Monotonic

ἅρπη: ἡ (βλ. ἁρπάζω)·
I. αρπακτικό πτηνό, ικτίνος, είδος γερακιού, σε Ομήρ. Ιλ.
II. δρεπάνι, = δρέπανον, σε Ησίοδ.

Russian (Dvoretsky)

ἅρπη: ἡ
1 предполож. сокол Hom., Arst.;
2 серп Hes., Soph., Eur., Plut.;
3 кривой меч Luc.

Frisk Etymological English

Grammatical information: f.
Meaning: sickle (Il.), also a bird of prey (metonym. after the claws; Bechtel Lex., Thompson Birds).
Other forms: ἅρπης ("Sichler") εἶδος ὀρνέου. H. and ἁρπετόν· ἀκόμιστον η ἰκτῖνος. Κρῆτες. H.
Derivatives: Acc. to Leumann Hom. Wörter 294, the bird comes from the interpretation of Homer; not convincing.
Origin: IE [Indo-European]X [probably], XX [unknown] [911] *ser(p)- sickle
Etymology: ἅρπη agrees with OCS srъpъ, Latv. sirpe sickle. Further, one compares Lat. sarpiō and sarpō, sarpere trim, prune (vine), but the vocalism is difficult (s. Schrijver 493: from sarrio). If we suppose IE origin, "ἄρπη a un vocalisme ambigu" says EM, with which they must mean that it is difficult to explain. I agree with EM and am inclined to assume a non-IE word (for the concept Beekes, 125 J. Indogermanistik.) - OIr. serr is also doubtful, s. Vendryes. - For oriental origin Grimme, Glotta 14, 17). - To take ἅρπη as the basis of ἅρπαξ, ἁρπάγη, ἁρπάζω is improbable; thus Szemerényi, Syncope 205, 213.

Middle Liddell

[v. ἁρπάζω
I. a bird of prey, a kite, Il.
II. a sickle, = δρέπανον, Hes.

Frisk Etymology German

ἅρπη: (seit Il.)
{hárpē}
Grammar: f.
Meaning: Sichel, auch N. eines Raubvogels (metonymisch nach den sichelförmigen, gekrümmten Krallen; näheres bei Bechtel Lex., Thompson Birds).
Derivative: Daneben bei H. das maskulinisch umgebildete ἅρπης ("Sichler")· εἶδος ὀρνέου. ἢ ἰκτῖνος. Κρῆτες. Nach Leumann Hom. Wörter 294 ist der Vogelname (auch in Kreta) der Homerinterpretation entsprungen; kaum überzeugend. Wegen des als kretisch gegebenen ἅρπης sieht Bechtel Dial. 2, 781, schwerlich mit Recht, darin einen alten ē-Stamm.
Etymology: ἅρπη ist bis auf den Auslaut mit aksl. srъpъ, lett. sirpe Sichel lautlich identisch und wahrscheinlich urverwandt. Aus anderen Sprachen können hierher gehören lat. sarpiō und sarpō, sarpere die Weinstöcke beschneiteln und ahd. sarf scharf, rauh. Näheres bei W.-Hofmann s. sarpiō. Für ἅρπη orientalische Entlehnung anzunehmen (Grimme Glotta 14, 17), ist somit überflüssig. — Aus ἅρπη oder einem nahestehenden Grundwort stammen wahrscheinlich ἅρπαξ (eig. "mit Krallen versehen"?) und ἁρπάγη, die ihrerseits die Grundlage des Verbs ἁρπάζω (s. d.) haben bilden können; vgl. WP. 2, 501 gegen Wood ClassPhil. 3, 74.
Page 1,150

Léxico de magia

ἡ hoz símbolo de varias divinidades Harpócrates γράψας ἐπὶ τῆς γῆς Ἁρποκράτην ἔχοντα ... τῇ εὐωνύμῳ σκῦτος δεδραγμένον καὶ ἅρπην dibuja en la tierra a Harpócrates llevando en la mano izquierda un látigo y una hoz P III 709 Cronos ὁ θεὸς ἔρχεται ἀλύσεσι πεφρουρημένος, ἅρπην κρατῶν el dios se acerca encadenado, sujetando una hoz P IV 3093 Zeus εἰς χοιρίαν σπάθην γλῦφε Δία ἅρπην κρατοῦντα en la paletilla de un cerdo graba un Zeus sosteniendo una hoz P IV 3116