ἀφανδάνω: Difference between revisions
Λίαν φιλῶν σεαυτὸν οὐχ ἕξεις φίλον → Amans sui ipse nimis amicu'st nemini → Wer allzu sehr sich selbst liebt, findet keinen Freund
m (LSJ1 replacement) |
m (Text replacement - "τινι" to "τινι") |
||
| (2 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=<i>seul. prés. et inf. ao.2 ion.</i> [[ἀπαδεῖν]];<br />[[déplaire]], [[n'être pas agréable à]], | |btext=<i>seul. prés. et inf. ao.2 ion.</i> [[ἀπαδεῖν]];<br />[[déplaire]], [[n'être pas agréable à]], τινι.<br />'''Étymologie:''' [[ἀπό]], [[ἁνδάνω]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ἀφανδάνω:''' (ион. inf. aor. 2 [[ἀπαδεῖν]]) не нравиться | |elrutext='''ἀφανδάνω:''' (ион. inf. aor. 2 [[ἀπαδεῖν]]) [[не нравиться]] om., Her., Soph. | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 35: | Line 35: | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt= | |mdlsjtxt=to [[displease]], not to [[please]], Od., Hdt., Soph. | ||
}} | }} | ||
{{mantoulidis | {{mantoulidis | ||
|mantxt=(=δέν [[ἀρέσω]], [[δυσαρεστῶ]]). Σύνθετο ἀπό τό ἀπό + [[ἁνδάνω]]. | |mantxt=(=δέν [[ἀρέσω]], [[δυσαρεστῶ]]). Σύνθετο ἀπό τό ἀπό + [[ἁνδάνω]]. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 17:00, 5 November 2024
English (LSJ)
Ion. aor. inf. ἀπαδεῖν Hdt.2.129:—displease, not to please, εἰ δ' ὑμῖν ὅδε μῦθος ἀφανδάνει Od.16.387; σοὶ τἄμ' ἀφανδάνοντ' ἔφυ S.Ant.501.
Spanish (DGE)
• Morfología: [aor. inf. jón. ἀπαδεῖν Hdt.2.129]
desagradar, disgustar εἰ δ' ὑμῖν ὅδε μῦθος ἀφανδάνει Od.16.387, τῷ τὰ ... τοῦ πατρὸς ἔργα ἀπαδεῖν Hdt.l.c., σοὶ τἄμ' ἀφανδάνοντ' ἔφυ para ti mis palabras son de por sí desagradables S.Ant.501.
German (Pape)
[Seite 407] (s. ἁνδάνω), mißfallen, praes. Od. 16, 387; Soph. Ant. 497; – aor. ion. ἀπαδεῖν, Her. 2, 129.
French (Bailly abrégé)
seul. prés. et inf. ao.2 ion. ἀπαδεῖν;
déplaire, n'être pas agréable à, τινι.
Étymologie: ἀπό, ἁνδάνω.
Russian (Dvoretsky)
ἀφανδάνω: (ион. inf. aor. 2 ἀπαδεῖν) не нравиться om., Her., Soph.
Greek (Liddell-Scott)
ἀφανδάνω: μέλλ. ἀφαδήσω· Ἰων. ἀόρ. ἀπαρεμφ. ἀπαδεῖν Ἡρόδ. 2. 129: - ἀπαρέσκω, δυσαρεστῶ, εἰ δ’ ὑμῖν ὅδε μῦθος ἀφανδάνει Ὀδ. Π. 387· σοί τἄμ’ ἀφανδάνοντ’ ἔφυ Σοφ. Ἀντ. 501.
English (Autenrieth)
displease; μῦθος ἀφανδάνει, Od. 16.387†.
Greek Monolingual
ἀφανδάνω (Α)
δεν προκαλώ ευχαρίστηση, δυσαρεστώ.
[ΕΤΥΜΟΛ. < αφ- (< απο) + ανδάνω «είμαι αρεστός σε κάποιον, τέρπω, ευχαριστώ»].
Greek Monotonic
ἀφανδάνω: μέλ. -αδήσω, Ιων., απαρ. αορ. βʹ ἀπαρδεῖν· στενοχωρώ, δυσαρεστώ, σε Ομήρ. Οδ., Ηρόδ., Σοφ.
Middle Liddell
to displease, not to please, Od., Hdt., Soph.
