praeditus: Difference between revisions

From LSJ

Τἀληθὲς ἀνθρώποισιν οὐχ εὑρίσκεται → Non invenitur veritas ab hominibus → Die Menschen finden das, was wahr ist, nicht heraus

Menander, Monostichoi, 511
(3_10)
m (Text replacement - "freq. and class" to "freq. and class")
 
(4 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 1: Line 1:
{{LaEn
|lnetxt=praeditus praedita, praeditum ADJ :: [[gifted]]; [[provided with]]
}}
{{Lewis
{{Lewis
|lshtext=<b>prae-dĭtus</b>: a, um, Part. [do].<br /><b>I</b> Endowed, [[gifted]], or provided [[with]], [[possessed]] of [[something]] ([[above]] others) (freq. and [[class]].; syn.: [[instructus]], [[ornatus]]); constr. [[with]] abl.: legiones pulchris armis praeditas, Plaut. Am. 1, 1, 63: [[divino]] praedita sensu, Lucr. 5, 144: immortali sunt haec naturā praedita, id. 1, 236: parvis opibus ac facultatibus [[praeditus]], Cic. Div. in Caecil. 21, 69: [[mundus]] [[praeditus]] [[animo]] et sensibus, id. N. D. 1, 8, 18: spe, id. Verr. 1, 3, 10: parvo metu, id. Tusc. 5, 14, 41: singulari cupiditate, audaciā, scelere, id. Div. in Caecil. 2, 6: [[praeditus]] levitate, egestate, perfidiā, id. Fl. 3: singulari immanitate et crudelitate, id. Sull. 3, 7: [[vitio]] grandi et perspicuo, id. Inv. 1, 47, 88.—<br /><b>II</b> Of a [[deity]], [[like]] [[praepositus]], placed or [[set]] [[over]], presiding [[over]] [[any]] [[thing]] ([[post]]-Aug.); constr. [[with]] dat.: [[deus]] ei rei [[praeditus]], M. Aur. ap. Front. Ep. 3, 9 Mai: [[Mercurius]] nuntiis [[praeditus]], Front. Eloqu. med.: [[Venus]] praedita optimati amori, App. Mag. p. 281 med.; id. de Deo Socr. p. 50.
|lshtext=<b>prae-dĭtus</b>: a, um, Part. [do].<br /><b>I</b> Endowed, [[gifted]], or provided [[with]], [[possessed]] of [[something]] ([[above]] others) (freq. and class.; syn.: [[instructus]], [[ornatus]]); constr. [[with]] abl.: legiones pulchris armis praeditas, Plaut. Am. 1, 1, 63: [[divino]] praedita sensu, Lucr. 5, 144: immortali sunt haec naturā praedita, id. 1, 236: parvis opibus ac facultatibus [[praeditus]], Cic. Div. in Caecil. 21, 69: [[mundus]] [[praeditus]] [[animo]] et sensibus, id. N. D. 1, 8, 18: spe, id. Verr. 1, 3, 10: parvo metu, id. Tusc. 5, 14, 41: singulari cupiditate, audaciā, scelere, id. Div. in Caecil. 2, 6: [[praeditus]] levitate, egestate, perfidiā, id. Fl. 3: singulari immanitate et crudelitate, id. Sull. 3, 7: [[vitio]] grandi et perspicuo, id. Inv. 1, 47, 88.—<br /><b>II</b> Of a [[deity]], [[like]] [[praepositus]], placed or [[set]] [[over]], presiding [[over]] [[any]] [[thing]] ([[post]]-Aug.); constr. [[with]] dat.: [[deus]] ei rei [[praeditus]], M. Aur. ap. Front. Ep. 3, 9 Mai: [[Mercurius]] nuntiis [[praeditus]], Front. Eloqu. med.: [[Venus]] praedita optimati amori, App. Mag. p. 281 med.; id. de Deo Socr. p. 50.
}}
}}
{{Gaffiot
{{Gaffiot
Line 7: Line 10:
{{Georges
{{Georges
|georg=[[prae]]-ditus, a, um ([[prae]] u. do), I) ([[vor]] anderen) [[mit]] [[etwas]] [[versehen]], begabt, [[behaftet]], [[mit]] Abl., sensu [[divino]], Lucr.: sensibus, Cic.: virtute, Cic.: spe, metu, Cic.: amentiā, Cic.: [[vitio]] grandi, Cic.: immani crudelitate, Cic.: summi homines ac summis ingeniis praediti (hochbegabte), Cic.: [[auch]] bekleidet [[mit]] [[einer]] äußeren [[Ehre]], magno imperio [[praeditus]], Sall.: sacerdotio amplissimo pr., Cic. ep. – II) = [[praepositus]], [[einer]] [[Sache]] vorgesetzt, vorstehend, eorum de [[numero]] praediti curant [[singuli]], Apul. de deo Socr. 6: m. Dat., [[deus]] ei [[rei]] [[praeditus]], [[Fronto]] ad M. Caes. 3, 9. p. 47, 19 N.: [[ille]], [[qui]] [[nobis]] [[praeditus]] fuit, Apul. de deo Socr. 16: ei negotio praediti, Apul. de dogm. Plat. 2, 25.
|georg=[[prae]]-ditus, a, um ([[prae]] u. do), I) ([[vor]] anderen) [[mit]] [[etwas]] [[versehen]], begabt, [[behaftet]], [[mit]] Abl., sensu [[divino]], Lucr.: sensibus, Cic.: virtute, Cic.: spe, metu, Cic.: amentiā, Cic.: [[vitio]] grandi, Cic.: immani crudelitate, Cic.: summi homines ac summis ingeniis praediti (hochbegabte), Cic.: [[auch]] bekleidet [[mit]] [[einer]] äußeren [[Ehre]], magno imperio [[praeditus]], Sall.: sacerdotio amplissimo pr., Cic. ep. – II) = [[praepositus]], [[einer]] [[Sache]] vorgesetzt, vorstehend, eorum de [[numero]] praediti curant [[singuli]], Apul. de deo Socr. 6: m. Dat., [[deus]] ei [[rei]] [[praeditus]], [[Fronto]] ad M. Caes. 3, 9. p. 47, 19 N.: [[ille]], [[qui]] [[nobis]] [[praeditus]] fuit, Apul. de deo Socr. 16: ei negotio praediti, Apul. de dogm. Plat. 2, 25.
}}
{{LaZh
|lnztxt=praeditus, a, um. ''adj''. (''do''.) :: 有者。本性有者。— culpa 有罪者。— amentia 癡。瘋癲。— crudelitate 本性兇。Doctrina praeditus 有學問。Studio venandi praeditus 好射獵。
}}
}}

Latest revision as of 15:50, 6 November 2024

Latin > English

praeditus praedita, praeditum ADJ :: gifted; provided with

Latin > English (Lewis & Short)

prae-dĭtus: a, um, Part. [do].
I Endowed, gifted, or provided with, possessed of something (above others) (freq. and class.; syn.: instructus, ornatus); constr. with abl.: legiones pulchris armis praeditas, Plaut. Am. 1, 1, 63: divino praedita sensu, Lucr. 5, 144: immortali sunt haec naturā praedita, id. 1, 236: parvis opibus ac facultatibus praeditus, Cic. Div. in Caecil. 21, 69: mundus praeditus animo et sensibus, id. N. D. 1, 8, 18: spe, id. Verr. 1, 3, 10: parvo metu, id. Tusc. 5, 14, 41: singulari cupiditate, audaciā, scelere, id. Div. in Caecil. 2, 6: praeditus levitate, egestate, perfidiā, id. Fl. 3: singulari immanitate et crudelitate, id. Sull. 3, 7: vitio grandi et perspicuo, id. Inv. 1, 47, 88.—
II Of a deity, like praepositus, placed or set over, presiding over any thing (post-Aug.); constr. with dat.: deus ei rei praeditus, M. Aur. ap. Front. Ep. 3, 9 Mai: Mercurius nuntiis praeditus, Front. Eloqu. med.: Venus praedita optimati amori, App. Mag. p. 281 med.; id. de Deo Socr. p. 50.

Latin > French (Gaffiot 2016)

prædĭtus,⁹ a, um (præ et do),
1 [avec abl.] muni devant soi, portant devant soi, ayant : legiones pulchris armis præditæ Pl. Amph. 218, légions munies de belles armes ; tantā stat prædita culpā ! Lucr. 5, 199, tant sont grands les défauts qu’elle [la nature] révèle ! miseria præditus Cic. Verr. 2, 5, 108, montrant sa misère ; parvo metu Cic. Tusc. 5, 41, n’ayant guère de crainte, cf. Cic. Fl. 6 ; Inv. 1, 88 || gratifié de, doté de, pourvu de, doué de : præditus animo et sensibus Cic. Nat. 1, 18, pourvu d’une âme et de sens ; simulacrum summa religione præditum Cic. Verr. 2, 4, 72, statue environnée du plus grand respect
2 préposé à [avec dat.] : Fronto Ep. ad M. Cæs. 3, 9 ; Apul. Socr. 15.

Latin > German (Georges)

prae-ditus, a, um (prae u. do), I) (vor anderen) mit etwas versehen, begabt, behaftet, mit Abl., sensu divino, Lucr.: sensibus, Cic.: virtute, Cic.: spe, metu, Cic.: amentiā, Cic.: vitio grandi, Cic.: immani crudelitate, Cic.: summi homines ac summis ingeniis praediti (hochbegabte), Cic.: auch bekleidet mit einer äußeren Ehre, magno imperio praeditus, Sall.: sacerdotio amplissimo pr., Cic. ep. – II) = praepositus, einer Sache vorgesetzt, vorstehend, eorum de numero praediti curant singuli, Apul. de deo Socr. 6: m. Dat., deus ei rei praeditus, Fronto ad M. Caes. 3, 9. p. 47, 19 N.: ille, qui nobis praeditus fuit, Apul. de deo Socr. 16: ei negotio praediti, Apul. de dogm. Plat. 2, 25.

Latin > Chinese

praeditus, a, um. adj. (do.) :: 有者。本性有者。— culpa 有罪者。— amentia 癡。瘋癲。— crudelitate 本性兇。Doctrina praeditus 有學問。Studio venandi praeditus 好射獵。