ἡρῷον: Difference between revisions
καὶ ἐχθροὶ τοῦ ἀνθρώπου οἱ οἰκιακοὶ αὐτοῦ → and a man's foes shall be they of his own household (Micah 7:6, Matthew 10:36)
(6_23) |
(CSV import) |
||
(18 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 7: | Line 7: | ||
|Transliteration B=hērōon | |Transliteration B=hērōon | ||
|Transliteration C=iroon | |Transliteration C=iroon | ||
|Beta Code=h(rw=&# | |Beta Code=h(rw=|on | ||
|Definition=Ion. ἡρώϊον, τό, < | |Definition=Ion. [[ἡρώϊον]], τό,<br><span class="bld">1</span> (''[[sc.]]'' [[ἱερόν]] or [[ἕδος]]) [[shrine of a hero]], [[Herodotus|Hdt.]] 5.47, 67, Th.2.17, etc.; [[θἠρῷον]], i.e. τὸ [[ἡρῷον]], Ar.V.819.<br><span class="bld">2</span> [[tomb]], IG12(7).478 (Amorgos), IGRom.4.799 (Apamea, iii A.D.), etc.:—in form [[ἡρώειον]], CIG4418 (Cilicia), etc.<br><span class="bld">3</span> (''[[sc.]]'' [[μέτρον]]) [[hexameter]], Plu.Num.4, etc.<br><span class="bld">4</span> [[ἡρῷα]] (''[[sc.]]'' [[ἱερά]]), τά, [[festival of a hero]], [[δειπνεῖν]] Id.2.811d, cf. IG22.974. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1176.png Seite 1176]] τό, | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1176.png Seite 1176]] τό, [[Heiligtum]], [[Tempel eines Heros]], ion. ἡρώϊον; ἐπὶ τοῦ τάφου [[αὐτοῦ]] ἡρώϊον ἱδρυσάμενοι Her. 5, 47; τὰ ἱερὰ καὶ τὰ ἡρῷα πάντα Thuc. 2, 17; vgl. 3, 24; Ath. VI, 266 d; θἡρῷον Ar. Vesp. 819. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=<b>I.</b> τὸ [[ἡρῷον]];<br /><b>1</b> [[sanctuaire d'un héros]];<br /><b>2</b> vers héroïque, <i>càd</i> hexamètre;<br /><b>II.</b> τὰ ἡρῷα fête d'un héros.<br />'''Étymologie:''' [[ἥρως]], [[ἡρῷος]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἡρῷον:''' ион. [[ἡρώϊον]] τό<br /><b class="num">1</b> (in crasi [[θἠρῷον]] Arph.) (''[[sc.]]'' [[ἱερόν]] или [[ἕδος]]) храм в честь героя (τὰ ἱερὰ καὶ τὰ [[ἡρῷα]] πάντα Thuc.);<br /><b class="num">2</b> (''[[sc.]]'' [[μέτρον]]) героический размер, т. е. гексаметр Plut. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἡρῷον''': Ἰων. -ώϊον, τό, 1) (ἐξυπακ. τοῦ ἱερὸν ἢ [[ἕδος]]) ἱερὸν ἀφιερωμένον εἰς ἥρωα, [[οἷον]] τὸ ἀφιερωμένον εἰς τὸν Ἄδραστον, Ἡρόδ. 5. 67, πρβλ. 47, Θουκ. 2. 17, κτλ.· [[θἠρῷον]], δηλ. τὸ [[ἡρῷον]], Ἀριστοφ. Σφ. 819. ― [[τύπος]] τις [[ἡρώειον]] (μνημονευόμενος ὑπὸ Ἡσύχ.) εὕρηται ἐν Συλλ. Ἐπιγρ. 4278 a, b, e, 4418 κ. ἀλλ. 2) (ἐξυπακ. τοῦ [[μέτρον]]) [[ἑξάμετρος]], Πλούτ. Νουμ. 4, κτλ. 3) ἡρῷα (ἐξυπ. [[ἱερά]]), τά, ἡ ἑορτὴ ἥρωος, ὁ αὐτ. 2. 811D. | |lstext='''ἡρῷον''': Ἰων. -ώϊον, τό, 1) (ἐξυπακ. τοῦ ἱερὸν ἢ [[ἕδος]]) ἱερὸν ἀφιερωμένον εἰς ἥρωα, [[οἷον]] τὸ ἀφιερωμένον εἰς τὸν Ἄδραστον, Ἡρόδ. 5. 67, πρβλ. 47, Θουκ. 2. 17, κτλ.· [[θἠρῷον]], δηλ. τὸ [[ἡρῷον]], Ἀριστοφ. Σφ. 819. ― [[τύπος]] τις [[ἡρώειον]] (μνημονευόμενος ὑπὸ Ἡσύχ.) εὕρηται ἐν Συλλ. Ἐπιγρ. 4278 a, b, e, 4418 κ. ἀλλ. 2) (ἐξυπακ. τοῦ [[μέτρον]]) [[ἑξάμετρος]], Πλούτ. Νουμ. 4, κτλ. 3) ἡρῷα (ἐξυπ. [[ἱερά]]), τά, ἡ ἑορτὴ ἥρωος, ὁ αὐτ. 2. 811D. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ἡρῷον:''' Ιων. -ώϊον, τό ([[ἥρως]]),<br /><b class="num">1.</b> (σε συνδυασμό με το <i>ἱερὸν</i> ή το [[ἕδος]]), ο [[ναός]] ή το [[ιερό]] που είναι αφιερωμένο σε έναν ήρωα, σε Ηρόδ. κ.λπ.· [[θἠρῷον]], δηλ. τὸ [[ἡρῷον]], σε Αριστοφ.<br /><b class="num">2.</b> (σε συνδυασμό με το [[μέτρον]]), ο [[εξάμετρος]] [[στίχος]], σε Πλούτ. | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=[[ἥρως]]<br /><b class="num">1.</b> the [[temple]] or [[chapel]] of a [[hero]], Hdt., etc.; [[θἠρῷον]], i. e. τὸ [[ἡρῷον]], Ar.<br /><b class="num">2.</b> (sub. [[μέτρον]]), an [[hexameter]], Plut. | |||
}} | |||
{{wkpen | |||
|wketx=A [[heroön]] or [[heroon]] (plural heroa) (/hɪˈroʊ.ɒn/; Ancient Greek: [[ἡρῷον]], romanized: hērôion, pl. ἡρῷα, hērôia), also latinized as heroum, is a shrine dedicated to an ancient Greek or Roman hero and used for the commemoration or cult worship of the hero. They were often erected over his or her supposed tomb or cenotaph. | |||
}} | |||
{{wkpel | |||
|wkeltx=To Ηρώον (αρχαία ελληνικά: ἡρῷον, πληθυντικός ἡρῷα) ήταν ιερό αφιερωμένο σε αρχαίο Έλληνα ή Ρωμαίο ήρωα, για την μνημόνευση ή τη λατρεία του ήρωα. Συχνά ανεγειρόταν πάνω από αυτό που θεωρούνταν ο τάφος ή το κενοτάφιό του. | |||
Η λατρεία Ηρώων ήταν εκτεταμένη και διαδεδομένη στους Ρωμαίους και στους Έλληνες. Οι Ήρωες έπαιζαν κεντρικό ρόλο στην ζωή της πόλεως, προσδίδοντας μια συλλογική ταυτότητα για τους κατοίκους της. Η λατρεία του Ήρωα συνήθως επικεντρωνόταν γύρο από το ηρώο, στο οποίο κατά την Κλασική αρχαιότητα πιστευόταν συχνά ότι περιείχε τα λείψανά του. Έτσι, κατά μία έννοια πιστευόταν ότι ο Ήρωας συνέχιζε να ζει. Του αναθέτανε τροφές ως προσφορές, και θεωρούνταν ότι συμμετείχε στις γιορτές της πόλης. Η αφοσίωσή του στην πόλη θεωρούνταν ουσιώδους σημασίας για την ευημερία της. Αυτό το γεγονός οδήγησε σε διαμάχες μεταξύ ελληνικών πόλεων για λείψανα ηρώων. Οι Έλληνες ήταν οι πρώτοι που κατασκεύασαν μνημεία για πολεμιστές που έπεσαν στο πεδίο της μάχης υπέρ πατρίδος. Η ελληνική γραμματεία καταγράφει πώς ο Κίμων από την Αθήνα εκδικήθηκε το θάνατο του μυθικού ήρωα Θησέα το 469 π.Χ., βρίσκοντας οστά τα οποία υποτίθεται ότι ανήκαν στον ήρωα και επιστρέφοντάς τα θριαμβευτικά στην Αθήνα. Παρομοίως, ο Ηρόδοτος καταγράφει στην Ιστορία του ότι οι Σπαρτιάτες έκαναν επιδρομή στο ηρώο της Τεγέας, κλέβοντας τα οστά του Ορέστη. Αυτό θεωρούνταν σαν μετάθεση της αφοσίωσης / πίστης του ήρωα από την Τεγέα στην Σπάρτη, εξασφαλίζοντας ότι οι Σπαρτιάτες θα νικούσαν τους Τεγεάτες, όπως είχε προφητεύσει το Μαντείο των Δελφών. | |||
Στην Μυκηναϊκή Ελλάδα γύρω από θολωτούς τάφους μπορούμε να βρούμε πολλά παραδείγματα ηρώων, καθώς και σε ή κοντά σε ιερές περιοχές πολλών αρχαίων Ελληνικών πόλεων στην Μεσόγειο. Ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο ονομαζόμενος Τάφος του Θήρωνα στο Αγκριτζέντο στη Σικελία. Ένα άλλο αξιόλογο ηρώο, είναι αυτό στη Βεργίνα (οι αρχαίες Αἰγαί), που θεωρείται ότι ήταν αφιερωμένο στη λατρεία των μελών της βασιλικής οικογένειας του Αλέξανδρου, και το οποίο μπορεί να φιλοξενούσε το λατρευτικό άγαλμα του πατέρα του, Φιλίππου. | |||
Ένα πολύ καλά διατηρημένο ρωμαϊκό ηρώο της περιόδου του Αυγούστου υπάρχει στην αρχαία πόλη της Σαγαλασσού, σήμερα στη σύγχρονη Τουρκία. Ένα επίσης πολύ καλά διατηρημένο και πολύ γνωστό ηρώο είναι μέσα στην Βιβλιοθήκη του Κέλσου (στην κρύπτη της οποίας υπάρχει ο τάφος και το ταφικό μνημείο του), στην Έφεσο της Τουρκίας. Χτίστηκε προς τιμή του Ρωμαίου γερουσιαστή Κέλσου, Ύπατου και Ανθύπατου (Διοικητή) της Ρωμαϊκής Επαρχίας της Ασίας από 92 ως το 107, και Έπαρχου της Επαρχίας της Ασίας όταν πέθανε το 114. Για την κατασκευή της είχε κληροδοτήσει μεγάλο χρηματικό ποσό, την οποία ανέλαβε και διεκπεραίωσε ο γιος του. Εκτός από την Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας στην Αίγυπτο ήταν μία από τις μεγαλύτερες βιβλιοθήκες στον αρχαίο κόσμο. | |||
}} | |||
{{WoodhouseReversedUncategorized | |||
|woodrun=[[temple of a hero]] | |||
}} | |||
{{lxth | |||
|lthtxt=''[[herois monumentum]]'', [[hero's monument]], [https://scaife.perseus.org/reader/urn:cts:greekLit:tlg0003.tlg001.perseus-grc2:2.17.1/ 2.17.1], [https://scaife.perseus.org/reader/urn:cts:greekLit:tlg0003.tlg001.perseus-grc2:3.24.1/ 3.24.1]. | |||
}} | }} |
Latest revision as of 14:21, 16 November 2024
English (LSJ)
Ion. ἡρώϊον, τό,
1 (sc. ἱερόν or ἕδος) shrine of a hero, Hdt. 5.47, 67, Th.2.17, etc.; θἠρῷον, i.e. τὸ ἡρῷον, Ar.V.819.
2 tomb, IG12(7).478 (Amorgos), IGRom.4.799 (Apamea, iii A.D.), etc.:—in form ἡρώειον, CIG4418 (Cilicia), etc.
3 (sc. μέτρον) hexameter, Plu.Num.4, etc.
4 ἡρῷα (sc. ἱερά), τά, festival of a hero, δειπνεῖν Id.2.811d, cf. IG22.974.
German (Pape)
[Seite 1176] τό, Heiligtum, Tempel eines Heros, ion. ἡρώϊον; ἐπὶ τοῦ τάφου αὐτοῦ ἡρώϊον ἱδρυσάμενοι Her. 5, 47; τὰ ἱερὰ καὶ τὰ ἡρῷα πάντα Thuc. 2, 17; vgl. 3, 24; Ath. VI, 266 d; θἡρῷον Ar. Vesp. 819.
French (Bailly abrégé)
I. τὸ ἡρῷον;
1 sanctuaire d'un héros;
2 vers héroïque, càd hexamètre;
II. τὰ ἡρῷα fête d'un héros.
Étymologie: ἥρως, ἡρῷος.
Russian (Dvoretsky)
ἡρῷον: ион. ἡρώϊον τό
1 (in crasi θἠρῷον Arph.) (sc. ἱερόν или ἕδος) храм в честь героя (τὰ ἱερὰ καὶ τὰ ἡρῷα πάντα Thuc.);
2 (sc. μέτρον) героический размер, т. е. гексаметр Plut.
Greek (Liddell-Scott)
ἡρῷον: Ἰων. -ώϊον, τό, 1) (ἐξυπακ. τοῦ ἱερὸν ἢ ἕδος) ἱερὸν ἀφιερωμένον εἰς ἥρωα, οἷον τὸ ἀφιερωμένον εἰς τὸν Ἄδραστον, Ἡρόδ. 5. 67, πρβλ. 47, Θουκ. 2. 17, κτλ.· θἠρῷον, δηλ. τὸ ἡρῷον, Ἀριστοφ. Σφ. 819. ― τύπος τις ἡρώειον (μνημονευόμενος ὑπὸ Ἡσύχ.) εὕρηται ἐν Συλλ. Ἐπιγρ. 4278 a, b, e, 4418 κ. ἀλλ. 2) (ἐξυπακ. τοῦ μέτρον) ἑξάμετρος, Πλούτ. Νουμ. 4, κτλ. 3) ἡρῷα (ἐξυπ. ἱερά), τά, ἡ ἑορτὴ ἥρωος, ὁ αὐτ. 2. 811D.
Greek Monotonic
ἡρῷον: Ιων. -ώϊον, τό (ἥρως),
1. (σε συνδυασμό με το ἱερὸν ή το ἕδος), ο ναός ή το ιερό που είναι αφιερωμένο σε έναν ήρωα, σε Ηρόδ. κ.λπ.· θἠρῷον, δηλ. τὸ ἡρῷον, σε Αριστοφ.
2. (σε συνδυασμό με το μέτρον), ο εξάμετρος στίχος, σε Πλούτ.
Middle Liddell
ἥρως
1. the temple or chapel of a hero, Hdt., etc.; θἠρῷον, i. e. τὸ ἡρῷον, Ar.
2. (sub. μέτρον), an hexameter, Plut.
Wikipedia EN
A heroön or heroon (plural heroa) (/hɪˈroʊ.ɒn/; Ancient Greek: ἡρῷον, romanized: hērôion, pl. ἡρῷα, hērôia), also latinized as heroum, is a shrine dedicated to an ancient Greek or Roman hero and used for the commemoration or cult worship of the hero. They were often erected over his or her supposed tomb or cenotaph.
Wikipedia EL
To Ηρώον (αρχαία ελληνικά: ἡρῷον, πληθυντικός ἡρῷα) ήταν ιερό αφιερωμένο σε αρχαίο Έλληνα ή Ρωμαίο ήρωα, για την μνημόνευση ή τη λατρεία του ήρωα. Συχνά ανεγειρόταν πάνω από αυτό που θεωρούνταν ο τάφος ή το κενοτάφιό του.
Η λατρεία Ηρώων ήταν εκτεταμένη και διαδεδομένη στους Ρωμαίους και στους Έλληνες. Οι Ήρωες έπαιζαν κεντρικό ρόλο στην ζωή της πόλεως, προσδίδοντας μια συλλογική ταυτότητα για τους κατοίκους της. Η λατρεία του Ήρωα συνήθως επικεντρωνόταν γύρο από το ηρώο, στο οποίο κατά την Κλασική αρχαιότητα πιστευόταν συχνά ότι περιείχε τα λείψανά του. Έτσι, κατά μία έννοια πιστευόταν ότι ο Ήρωας συνέχιζε να ζει. Του αναθέτανε τροφές ως προσφορές, και θεωρούνταν ότι συμμετείχε στις γιορτές της πόλης. Η αφοσίωσή του στην πόλη θεωρούνταν ουσιώδους σημασίας για την ευημερία της. Αυτό το γεγονός οδήγησε σε διαμάχες μεταξύ ελληνικών πόλεων για λείψανα ηρώων. Οι Έλληνες ήταν οι πρώτοι που κατασκεύασαν μνημεία για πολεμιστές που έπεσαν στο πεδίο της μάχης υπέρ πατρίδος. Η ελληνική γραμματεία καταγράφει πώς ο Κίμων από την Αθήνα εκδικήθηκε το θάνατο του μυθικού ήρωα Θησέα το 469 π.Χ., βρίσκοντας οστά τα οποία υποτίθεται ότι ανήκαν στον ήρωα και επιστρέφοντάς τα θριαμβευτικά στην Αθήνα. Παρομοίως, ο Ηρόδοτος καταγράφει στην Ιστορία του ότι οι Σπαρτιάτες έκαναν επιδρομή στο ηρώο της Τεγέας, κλέβοντας τα οστά του Ορέστη. Αυτό θεωρούνταν σαν μετάθεση της αφοσίωσης / πίστης του ήρωα από την Τεγέα στην Σπάρτη, εξασφαλίζοντας ότι οι Σπαρτιάτες θα νικούσαν τους Τεγεάτες, όπως είχε προφητεύσει το Μαντείο των Δελφών.
Στην Μυκηναϊκή Ελλάδα γύρω από θολωτούς τάφους μπορούμε να βρούμε πολλά παραδείγματα ηρώων, καθώς και σε ή κοντά σε ιερές περιοχές πολλών αρχαίων Ελληνικών πόλεων στην Μεσόγειο. Ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο ονομαζόμενος Τάφος του Θήρωνα στο Αγκριτζέντο στη Σικελία. Ένα άλλο αξιόλογο ηρώο, είναι αυτό στη Βεργίνα (οι αρχαίες Αἰγαί), που θεωρείται ότι ήταν αφιερωμένο στη λατρεία των μελών της βασιλικής οικογένειας του Αλέξανδρου, και το οποίο μπορεί να φιλοξενούσε το λατρευτικό άγαλμα του πατέρα του, Φιλίππου.
Ένα πολύ καλά διατηρημένο ρωμαϊκό ηρώο της περιόδου του Αυγούστου υπάρχει στην αρχαία πόλη της Σαγαλασσού, σήμερα στη σύγχρονη Τουρκία. Ένα επίσης πολύ καλά διατηρημένο και πολύ γνωστό ηρώο είναι μέσα στην Βιβλιοθήκη του Κέλσου (στην κρύπτη της οποίας υπάρχει ο τάφος και το ταφικό μνημείο του), στην Έφεσο της Τουρκίας. Χτίστηκε προς τιμή του Ρωμαίου γερουσιαστή Κέλσου, Ύπατου και Ανθύπατου (Διοικητή) της Ρωμαϊκής Επαρχίας της Ασίας από 92 ως το 107, και Έπαρχου της Επαρχίας της Ασίας όταν πέθανε το 114. Για την κατασκευή της είχε κληροδοτήσει μεγάλο χρηματικό ποσό, την οποία ανέλαβε και διεκπεραίωσε ο γιος του. Εκτός από την Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας στην Αίγυπτο ήταν μία από τις μεγαλύτερες βιβλιοθήκες στον αρχαίο κόσμο.