ἄωρος: Difference between revisions
γραμματική ἐστιν ἐμπειρία τῶν παρὰ ποιηταῖς τε καὶ συγγραφεῦσιν ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ λεγομένων → grammar is a practical knowledge of the usage of poets and writers of prose
(13_7_1) |
(6_1) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0422.png Seite 422]] ὁ, zsgz. [[ὦρος]], der Schlaf, Sappho im E. M. (ὥρα), 1) unzeitig, unreif, Ael. N. A. 12, 5; Ggstz [[ὥριμος]] Nicomach. Ath. VII, 291 a (vs. 21); zu früh, [[τελευτή]] Antiph. III α 2; συμφοραί β 12; [[τύχη]] Eur. Hec. 425; Aesch. Eum. 944; [[θάνατος]] Or. 1030, wie im scol. Ath. XV, 694 c; ἄωρον [[θανεῖν]] Her. 2, 79; ἀπολέσαι Eur. I. A. 1218; οἱ ἄωροι geradezu = die früh Gestorbenen, Apollnds. com. bei Stob. flor. 119, 14, Ggstz γέροντος [[ἐκφορά]]; τοῦ γήρως ἀωρότερον πράττειν, was sich für's Alter nicht recht paßt, Plut. Syll. 2; [[γάμος]] zu spät, Dion. Hal. 4, 7; unpassend, 10, 11. – 2) ungestaltet, unförmlich; vielleicht gehört hierher Odyss. 12, 89 τῆς (der Scylla) [[ἤτοι]] πόδες εἰσὶ [[δυώδεκα]] πάντες ἄωροι, vgl. die verschiedenen Erklär. in den Scholl.; die daselbst citirte Stelle des Komikers Philemon, in welcher τοὺς ἀώρους πόδας u. ὀπισθίους einander entgegengesetzt werden, s. Meineke Comicc. Gr. Fragm. 4 p. 52. – Uebh. häßlich, Plat. Rep. IX, 574 c; Xen. Mem. 1, 3, 14 Symp 8, 21 dem [[ὡραῖος]] entgegengesetzt. – 3) (ὤρα) unbekümmert, [[ἀφύλακτος]], Hesych. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0422.png Seite 422]] ὁ, zsgz. [[ὦρος]], der Schlaf, Sappho im E. M. (ὥρα), 1) unzeitig, unreif, Ael. N. A. 12, 5; Ggstz [[ὥριμος]] Nicomach. Ath. VII, 291 a (vs. 21); zu früh, [[τελευτή]] Antiph. III α 2; συμφοραί β 12; [[τύχη]] Eur. Hec. 425; Aesch. Eum. 944; [[θάνατος]] Or. 1030, wie im scol. Ath. XV, 694 c; ἄωρον [[θανεῖν]] Her. 2, 79; ἀπολέσαι Eur. I. A. 1218; οἱ ἄωροι geradezu = die früh Gestorbenen, Apollnds. com. bei Stob. flor. 119, 14, Ggstz γέροντος [[ἐκφορά]]; τοῦ γήρως ἀωρότερον πράττειν, was sich für's Alter nicht recht paßt, Plut. Syll. 2; [[γάμος]] zu spät, Dion. Hal. 4, 7; unpassend, 10, 11. – 2) ungestaltet, unförmlich; vielleicht gehört hierher Odyss. 12, 89 τῆς (der Scylla) [[ἤτοι]] πόδες εἰσὶ [[δυώδεκα]] πάντες ἄωροι, vgl. die verschiedenen Erklär. in den Scholl.; die daselbst citirte Stelle des Komikers Philemon, in welcher τοὺς ἀώρους πόδας u. ὀπισθίους einander entgegengesetzt werden, s. Meineke Comicc. Gr. Fragm. 4 p. 52. – Uebh. häßlich, Plat. Rep. IX, 574 c; Xen. Mem. 1, 3, 14 Symp 8, 21 dem [[ὡραῖος]] entgegengesetzt. – 3) (ὤρα) unbekümmert, [[ἀφύλακτος]], Hesych. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ἄωρος''': (Α), ον, (ὥρα) ὁ παρὰ τὴν ὥραν, [[ἄκαιρος]], [[ἄωρος]], [[χειμών]], τύχαι Αἰσχύλ. Πέρσ. 496, Εὐμ. 956· θάνατοι Εὐρ. Ὀρ. 1030· τελευτὴ Ἀντιφῶν 121. 4· [[ἄωρος]] θανεῖν Εὐρ. Ἄλκ. 168, πρβλ. [[ἄνωρος]]· οἱ ἄωροι, οἱ ἀώρως ἀποθνήσκοντες, Ἀπολλόδ. ἐν «Διαμαρτάνοντι» 1· ἐν ἐπιταφίοις, ὤλετ’ [[ἄωρος]] Ἐπιγράμμ. Ἑλλ. 12, κ. ἀλλ.· ― [[μετὰ]] γεν., [[γήρως]] ἀωρότερα πράττειν, πράγματα μὴ ἁρμόζοντα εἰς γεροντικὴν ἡλικίαν, Πλουτ. Σύλλ. 2. 2) ἐπὶ καρποῦ, ὁ μὴ [[ὥριμος]], κοινῶς «[[ἄγουρος]]» Διοσκ. 1. 180· ἐπὶ ἰχθύος, ὁ μὴ εἰς τὸν καιρόν του, ἀντίθετον τῷ [[ὥριμος]], Νικόμαχ. ἐν «Εἰλειθυίᾳ» 1. 21· ― μεταφ., [[ἄωρος]] πρὸς γάμον, ὁ μὴ ἐν ὥρᾳ γάμου, Πλουτ. Λυκ. 15. 3) ὁ μὴ ἐν ἀκμῇ τῆς νεότητος, οὐκ [[ἀτρύφερος]] οὐδ’ ἄωρός ἐστ’ [[ἀνήρ]], ἀντίθετον τῷ [[ὡραῖος]], Εὔπολ. ἐν «Βάπταις» 4, Ξεν. Ἀπομν. 1. 3, 14, Πλάτ. Πολ. 574C: ― Ἐπίρρ. ἀώρως Πλούτ. 2. 119F. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 10:08, 5 August 2017
English (LSJ)
(A), ον, (ὥρα)
A untimely, unseasonable, χειμών, τύχαι, A.Pers. 496, Eu.956 (lyr.); θάνατος E.Or.1030; τελευτή Antipho 3.1.2; ξυνουσίη Aret.CD1.4 (but ἄ. γάμος too late, D.H.4.7); πένθος LXX Wi. 14.15; μετὰ μάχην ἱκετεύειν ἄωρον ἐδόκει J.BJ5.11.1; ἄ. θανεῖν E.Alc. 168, cf. Hdt.2.79; οἱ ἄ. those who die untimely, Apollod.Com.4, cf. Philostr.VA6.4; esp. of those dying unmarried, PMag.Par.1.342, cf. 2725; in Epitaphs, ὤλετ' ἄ. IG12.977: Sup. ἀωρώτατε (sic) Sammelb. 1420; ἕνεκα χρόνου πάντες ἐσμὲν ἄ. unripe (for death), Metrod.52; ἀώροις περιπέσοιτο συμφοραῖς Epigr.Gr.376 (Aezani): Comp. γήρως ἀωρότερα πράττειν things unbecoming old age, Plu.Sull.2. 2 unripe, of fruit, Dsc.1.126, LXX Wi.4.5; of fish, out of season, opp. ὥριμος, Nicom.Com.1.21: metaph., ἄωρος πρὸς γάμον Plu.Lyc.15; ἄ. ὥρα Id. Comp. Thes.Rom.6. 3 without youthful freshness, ugly, Eup.69, X.Mem.1.3.14 (Sup.), Pl.R.574c. Adv. -ρως J.AJ4.8.19.
ἄωρος (B), ον, of the πλεκτάναι or polypus-like legs of Scylla,
A τῆς ἦ τοι πόδες εἰσὶ δυώδεκα πάντες ἄωροι Od.12.89; one of the Sch. expld. it as κρεμαστοί, ἀπὸ τοῦ αἰωρῶ, but more prob. = ἄκωλοι, as Sch.HQ, from Ion. ὤρη B. II ἄωροι πόδες fore-feet, οὐ τοὺς ἀώρους εἶπά σοι . . πόδας πρίασθαι; σὺ δὲ φέρεις ὀπισθίους Philem.145.
ἄωρος (C), contr. ὦρος, ὁ,
A sleep, Sapph.57; ἤλασ' ἄωρον prob. for ἤλασας ὦρον in Call.Fr.150.
German (Pape)
[Seite 422] ὁ, zsgz. ὦρος, der Schlaf, Sappho im E. M. (ὥρα), 1) unzeitig, unreif, Ael. N. A. 12, 5; Ggstz ὥριμος Nicomach. Ath. VII, 291 a (vs. 21); zu früh, τελευτή Antiph. III α 2; συμφοραί β 12; τύχη Eur. Hec. 425; Aesch. Eum. 944; θάνατος Or. 1030, wie im scol. Ath. XV, 694 c; ἄωρον θανεῖν Her. 2, 79; ἀπολέσαι Eur. I. A. 1218; οἱ ἄωροι geradezu = die früh Gestorbenen, Apollnds. com. bei Stob. flor. 119, 14, Ggstz γέροντος ἐκφορά; τοῦ γήρως ἀωρότερον πράττειν, was sich für's Alter nicht recht paßt, Plut. Syll. 2; γάμος zu spät, Dion. Hal. 4, 7; unpassend, 10, 11. – 2) ungestaltet, unförmlich; vielleicht gehört hierher Odyss. 12, 89 τῆς (der Scylla) ἤτοι πόδες εἰσὶ δυώδεκα πάντες ἄωροι, vgl. die verschiedenen Erklär. in den Scholl.; die daselbst citirte Stelle des Komikers Philemon, in welcher τοὺς ἀώρους πόδας u. ὀπισθίους einander entgegengesetzt werden, s. Meineke Comicc. Gr. Fragm. 4 p. 52. – Uebh. häßlich, Plat. Rep. IX, 574 c; Xen. Mem. 1, 3, 14 Symp 8, 21 dem ὡραῖος entgegengesetzt. – 3) (ὤρα) unbekümmert, ἀφύλακτος, Hesych.
Greek (Liddell-Scott)
ἄωρος: (Α), ον, (ὥρα) ὁ παρὰ τὴν ὥραν, ἄκαιρος, ἄωρος, χειμών, τύχαι Αἰσχύλ. Πέρσ. 496, Εὐμ. 956· θάνατοι Εὐρ. Ὀρ. 1030· τελευτὴ Ἀντιφῶν 121. 4· ἄωρος θανεῖν Εὐρ. Ἄλκ. 168, πρβλ. ἄνωρος· οἱ ἄωροι, οἱ ἀώρως ἀποθνήσκοντες, Ἀπολλόδ. ἐν «Διαμαρτάνοντι» 1· ἐν ἐπιταφίοις, ὤλετ’ ἄωρος Ἐπιγράμμ. Ἑλλ. 12, κ. ἀλλ.· ― μετὰ γεν., γήρως ἀωρότερα πράττειν, πράγματα μὴ ἁρμόζοντα εἰς γεροντικὴν ἡλικίαν, Πλουτ. Σύλλ. 2. 2) ἐπὶ καρποῦ, ὁ μὴ ὥριμος, κοινῶς «ἄγουρος» Διοσκ. 1. 180· ἐπὶ ἰχθύος, ὁ μὴ εἰς τὸν καιρόν του, ἀντίθετον τῷ ὥριμος, Νικόμαχ. ἐν «Εἰλειθυίᾳ» 1. 21· ― μεταφ., ἄωρος πρὸς γάμον, ὁ μὴ ἐν ὥρᾳ γάμου, Πλουτ. Λυκ. 15. 3) ὁ μὴ ἐν ἀκμῇ τῆς νεότητος, οὐκ ἀτρύφερος οὐδ’ ἄωρός ἐστ’ ἀνήρ, ἀντίθετον τῷ ὡραῖος, Εὔπολ. ἐν «Βάπταις» 4, Ξεν. Ἀπομν. 1. 3, 14, Πλάτ. Πολ. 574C: ― Ἐπίρρ. ἀώρως Πλούτ. 2. 119F.
