ἀστρατεία: Difference between revisions
(6_9) |
(Bailly1_1) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀστρᾰτεία''': ἡ, [[ἐξαίρεσις]] ἀπὸ στρατιωτικῆς ὑπηρεσίας, Ἀριστοφ. Εἰρ. 526. 2) ἀποφυγὴ στρατιωτικῆς ὑπηρεσίας, ἤτις ἐν Ἀθήναις ἐθεωρεῖτο ὡς μέγα [[ἔγκλημα]] ὑποκείμενον εἰς καταδίωξιν, φεύγειν γραφὴν ἀστρατείας, κατηγορεῖσθαι ἐπὶ…, Ἀριστοφ. Ἱππ. 443· ἀστρατείας ἁλῶναι, [[ὀφλεῖν]], καταδικασθῆναι, Λυσ. 140. 10, Ἀνδοκ. 10. 22· [[ὡσαύτως]], αἱ τῆς ἀστρ. δίκαι Πλάτ. Νόμ. 943D, πρβλ. Δημ. 999. 6· ― πρβλ. Λεξ. Ἀρχαιοτήτ. ΙΙ. ἡ ἀναχαιτίζουσα εἰσβολήν, ἐπὶ τῆς Ἀρτέμιδος, Παυσ. 3. 25, 3. | |lstext='''ἀστρᾰτεία''': ἡ, [[ἐξαίρεσις]] ἀπὸ στρατιωτικῆς ὑπηρεσίας, Ἀριστοφ. Εἰρ. 526. 2) ἀποφυγὴ στρατιωτικῆς ὑπηρεσίας, ἤτις ἐν Ἀθήναις ἐθεωρεῖτο ὡς μέγα [[ἔγκλημα]] ὑποκείμενον εἰς καταδίωξιν, φεύγειν γραφὴν ἀστρατείας, κατηγορεῖσθαι ἐπὶ…, Ἀριστοφ. Ἱππ. 443· ἀστρατείας ἁλῶναι, [[ὀφλεῖν]], καταδικασθῆναι, Λυσ. 140. 10, Ἀνδοκ. 10. 22· [[ὡσαύτως]], αἱ τῆς ἀστρ. δίκαι Πλάτ. Νόμ. 943D, πρβλ. Δημ. 999. 6· ― πρβλ. Λεξ. Ἀρχαιοτήτ. ΙΙ. ἡ ἀναχαιτίζουσα εἰσβολήν, ἐπὶ τῆς Ἀρτέμιδος, Παυσ. 3. 25, 3. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ας (ἡ) :<br /><b>1</b> dispense du service militaire;<br /><b>2</b> abandon du service militaire, désertion.<br />'''Étymologie:''' ἀ, [[στρατεία]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:49, 9 August 2017
English (LSJ)
ἡ,
A exemption from service, Ar.Pax526, Ph.2.373. 2 avoidance of service, φεύγειν γραφὴν ἀστρατείας Ar.Eq.443; ἀστρατείας ἁλῶναι, ὀφλεῖν, Lys.14.7, And.1.74; γραφαὶ περὶ τῆς ἀ. Pl.Lg.943d; δίκη ἀστρατείας D.39.16. II she that stops an invasion, of Artemis, Paus.3.25.3.
German (Pape)
[Seite 377] ἡ, 1) Freiheit vom Kriegsdienst, Ar. Pax 518, komisch πνεῖς ὥσπερ ἀστρατείας καὶ μύρου, Schol. εἰρήνη. – 2) Verlassen des Kriegsdienstes, Desertion, ὑπόδικος τῆς ἀστρατείας Plat. Legg. IX, 878 d; ἀστρατείας γραφή Ar. Equ. 441; ἀστρατείας ὀφλεῖν, sc. δίκην, Andoc. 1, 74; Dem. 24, 103, öfter. Ein Beispiel einer solchen Klage ist Lys. 15 contra Alcib.
Greek (Liddell-Scott)
ἀστρᾰτεία: ἡ, ἐξαίρεσις ἀπὸ στρατιωτικῆς ὑπηρεσίας, Ἀριστοφ. Εἰρ. 526. 2) ἀποφυγὴ στρατιωτικῆς ὑπηρεσίας, ἤτις ἐν Ἀθήναις ἐθεωρεῖτο ὡς μέγα ἔγκλημα ὑποκείμενον εἰς καταδίωξιν, φεύγειν γραφὴν ἀστρατείας, κατηγορεῖσθαι ἐπὶ…, Ἀριστοφ. Ἱππ. 443· ἀστρατείας ἁλῶναι, ὀφλεῖν, καταδικασθῆναι, Λυσ. 140. 10, Ἀνδοκ. 10. 22· ὡσαύτως, αἱ τῆς ἀστρ. δίκαι Πλάτ. Νόμ. 943D, πρβλ. Δημ. 999. 6· ― πρβλ. Λεξ. Ἀρχαιοτήτ. ΙΙ. ἡ ἀναχαιτίζουσα εἰσβολήν, ἐπὶ τῆς Ἀρτέμιδος, Παυσ. 3. 25, 3.
French (Bailly abrégé)
ας (ἡ) :
1 dispense du service militaire;
2 abandon du service militaire, désertion.
Étymologie: ἀ, στρατεία.
