ἑάφθη: Difference between revisions
Μή μοι γένοιθ', ἃ βούλομ', ἀλλ' ἃ συμφέρει → Ne sit mihi, quod cupio, sed quod expedit → nicht was ich will, geschehe mir, doch was mir nützt
(6_8) |
(Autenrieth) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἑάφθη''': εὕρηται μόνον ἐν Ἰλ. Ν. 543 ἐπὶ δ’ ἀσπὶς [[ἑάφθη]] καὶ [[κόρυς]], καὶ Ξ. 419 ἐπ’ αὐτῷ ἀσπὶς [[ἑάφθη]]. Πλεῖστοι ἑπόμενοι τῷ Τυραννίωνι (ἐν τοῖς Ἑνετ. Σχολίοις) ἀποδίδουσι τὸν τύπον τοῦτον εἰς τὸ ἅπτω· καὶ [[ἑπομένως]] κεῖται ἀντὶ τοῦ ἥφθη, ἔμεινε προσηρτημένη, συγκατέμεινε. Ὁ Ἀρίσταρχ. ἀποδίδει τὸν τύπον εἰς τὸ [[ἕπομαι]], ἀσπὶς καὶ περικεφαλαία συμπαρηκολούθησαν, - [[ἐναντίον]] πάσης ἀναλογίας. - Ἐν ἑκατέρᾳ περιπτώσει ἡ συλλαβικὴ [[αὔξησις]] εἰς [[ῥῆμα]] μὴ ἔχον τὸ [[δίγαμμα]] [[εἶναι]] [[ἀνώμαλος]]. - Πρβλ. Spitzn. Exc. xxiv., εἰς Ἰλ. | |lstext='''ἑάφθη''': εὕρηται μόνον ἐν Ἰλ. Ν. 543 ἐπὶ δ’ ἀσπὶς [[ἑάφθη]] καὶ [[κόρυς]], καὶ Ξ. 419 ἐπ’ αὐτῷ ἀσπὶς [[ἑάφθη]]. Πλεῖστοι ἑπόμενοι τῷ Τυραννίωνι (ἐν τοῖς Ἑνετ. Σχολίοις) ἀποδίδουσι τὸν τύπον τοῦτον εἰς τὸ ἅπτω· καὶ [[ἑπομένως]] κεῖται ἀντὶ τοῦ ἥφθη, ἔμεινε προσηρτημένη, συγκατέμεινε. Ὁ Ἀρίσταρχ. ἀποδίδει τὸν τύπον εἰς τὸ [[ἕπομαι]], ἀσπὶς καὶ περικεφαλαία συμπαρηκολούθησαν, - [[ἐναντίον]] πάσης ἀναλογίας. - Ἐν ἑκατέρᾳ περιπτώσει ἡ συλλαβικὴ [[αὔξησις]] εἰς [[ῥῆμα]] μὴ ἔχον τὸ [[δίγαμμα]] [[εἶναι]] [[ἀνώμαλος]]. - Πρβλ. Spitzn. Exc. xxiv., εἰς Ἰλ. | ||
}} | |||
{{Autenrieth | |||
|auten=[[defective]] aor. [[pass]]., a [[doubtful]] [[word]], used [[twice]], ἐπὶ δ' ἄσπις [[ἐάφθη]] καὶ κορύς, Il. 13.543 ([[similarly]] Il. 14.419), followed. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 15:28, 15 August 2017
English (LSJ)
found only in Il.13.543 ἐπὶ δ' ἀσπὶς ἑάφθη καὶ κόρυς and 14.419 ἐπ' αὐτῷ ἀσπὶς ἑάφθη. (Acc. to Tyrannio ap.Sch.A,
A = ἥφθη, upon him was fastened, i.e. to him clung, his shield; acc. to Aristarch., connected with ἕπομαι, shield and helmet followed after: ἑ- Aristarch., ἐ- most Mss.; possibly connected with ἰάπτω (q. v.), was hurled over him; glossed by ἐκάμφθη, ἐβλάβη, Hsch.)
Greek (Liddell-Scott)
ἑάφθη: εὕρηται μόνον ἐν Ἰλ. Ν. 543 ἐπὶ δ’ ἀσπὶς ἑάφθη καὶ κόρυς, καὶ Ξ. 419 ἐπ’ αὐτῷ ἀσπὶς ἑάφθη. Πλεῖστοι ἑπόμενοι τῷ Τυραννίωνι (ἐν τοῖς Ἑνετ. Σχολίοις) ἀποδίδουσι τὸν τύπον τοῦτον εἰς τὸ ἅπτω· καὶ ἑπομένως κεῖται ἀντὶ τοῦ ἥφθη, ἔμεινε προσηρτημένη, συγκατέμεινε. Ὁ Ἀρίσταρχ. ἀποδίδει τὸν τύπον εἰς τὸ ἕπομαι, ἀσπὶς καὶ περικεφαλαία συμπαρηκολούθησαν, - ἐναντίον πάσης ἀναλογίας. - Ἐν ἑκατέρᾳ περιπτώσει ἡ συλλαβικὴ αὔξησις εἰς ῥῆμα μὴ ἔχον τὸ δίγαμμα εἶναι ἀνώμαλος. - Πρβλ. Spitzn. Exc. xxiv., εἰς Ἰλ.
English (Autenrieth)
defective aor. pass., a doubtful word, used twice, ἐπὶ δ' ἄσπις ἐάφθη καὶ κορύς, Il. 13.543 (similarly Il. 14.419), followed.
