φάσγανον: Difference between revisions
καὶ ἤδη γε ἄπειμι παρὰ τὸν ἑταῖρον Κλεινίαν, ὅτι πυνθάνομαι χρόνου ἤδη ἀκάθαρτον εἶναι αὐτῷ τὴν γυναῖκα καὶ ταύτην νοσεῖν, ὅτι μὴ ῥεῖ. ὥστε οὐκέτι οὐδ' ἀναβαίνει αὐτήν, ἀλλ' ἄβατος καὶ ἀνήροτός ἐστιν → and now I depart for my companion, Cleinias since I have learned that for some time now his wife is unclean and she is ill because she does not flow, therefore he no longer sleeps with her but she is unavailable and untilled
(sl1) |
(sl1_repeat) |
||
| Line 23: | Line 23: | ||
}} | }} | ||
{{Slater | {{Slater | ||
|sltr=<b>φάσγᾰνον</b> (-ου, -ῳ, -ον.)<br /> <b>1</b>[[sword]] ἀκόντεσσίν τε χαλκέοις φασγάνῳ τε μαρναμένα (P. 9.21) Εὐρυσθῆος [[ἐπεὶ]] κεφαλὰν ἔπραθε φασγάνου ἀκμᾷ (P. 9.81) ἐν χερὶ δ' [[Ἀμφιτρύων]] κολεοῦ γυμνὸν τινάσσων λτ;φάσγανονγτ; ἵκετ (supp. Mosch.: om. codd.) (N. 1.52) [[κεῖνος]] (sc. [[φθόνος]]) καὶ Τελαμῶνος δάψεν υἱὸν φασγάνῳ ἀμφικυλίσαις (N. 8.23) [[ἴστε]] μὰν Αἴαντος ἀλκάν, φοίνιον τὰν ὀψίᾳ ἐν νυκτὶ ταμὼν περὶ ᾧ φασγάνῳ μομφὰν [[ἔχει]] (I. 4.36) | |sltr=<b>φάσγᾰνον</b> (-ου, -ῳ, -ον.)<br /> <b>1</b> [[sword]] ἀκόντεσσίν τε χαλκέοις φασγάνῳ τε μαρναμένα (P. 9.21) Εὐρυσθῆος [[ἐπεὶ]] κεφαλὰν ἔπραθε φασγάνου ἀκμᾷ (P. 9.81) ἐν χερὶ δ' [[Ἀμφιτρύων]] κολεοῦ γυμνὸν τινάσσων λτ;φάσγανονγτ; ἵκετ (supp. Mosch.: om. codd.) (N. 1.52) [[κεῖνος]] (sc. [[φθόνος]]) καὶ Τελαμῶνος δάψεν υἱὸν φασγάνῳ ἀμφικυλίσαις (N. 8.23) [[ἴστε]] μὰν Αἴαντος ἀλκάν, φοίνιον τὰν ὀψίᾳ ἐν νυκτὶ ταμὼν περὶ ᾧ φασγάνῳ μομφὰν [[ἔχει]] (I. 4.36) | ||
}} | }} | ||
Revision as of 12:27, 17 August 2017
English (LSJ)
τό, poet. Noun,
A sword, δῶκεν μέγα φ. ἥρως σὺν κολεῷ τε φέρων καὶ ἐϋτμήτῳ τελαμῶνι Il.23.824; κολεοῦ γυμνὸν φ. Pi.N.1.52b; ἀμφιπλῆγι φ. S.Tr.930, cf. E.Fr.373 (Cypr. acc. to AB 1095). II = ξιφίον, corn-flag, Gladiolus segetum, Thphr.HP7.12.3, 7.13.1, Nic.Fr.74.63. 2 = ξάνθιον, Dsc.4.136. 3 = ἀσπάλαθος, f.l. for σφάγνον in Id.1.20. III = ξίφος 11, Opp.H.3.556.
German (Pape)
[Seite 1257] τό (statt σφάγανον, von σφάζω), – 1) ein schneidendes Werkzeug, Messer, Schwert, Dolch; öfters bei Hom., bei dem es immer das große Schlachtschwert zu sein scheint, von ἄορ u. ξίφος nicht verschieden, vgl. Od. 11, 24. 48. 82, u. in der Scheide an einem Bande, τελαμών getragen wird, Il. 23, 824; φάσγανον τινάσσων γυμνὸν κολεοῦ Pind. N. 1, 52; θήγουσα φωτὶ φάσγανον Aesch. Ag. 1235; Soph. öfter, u. Eur., wie sp. D., selten in Prosa. – 2) eine Pflanze mit schwertförmigen Blättern, Schwertel, Schwertlilie, Theophr. u. Nic.
Greek (Liddell-Scott)
φάσγᾰνον: τό, ποιητ. ὄνομα, συχνὸν παρ’ Ὁμήρ., σχεδὸν ἰσοδύναμον (ὡς φαίνεται) ταῖς λέξεσιν: ἄορ καὶ ξίφος (ἴδε ἐν λέξει ξίφος)· δῶκεν μέγα φάσγανον ἥρως σὺν κολεῷ τε φέρων καὶ ἐϋτμήτῳ τελαμῶνι Ἰλ. Ψ. 824· κολεοῦ γυμνὸν φ. Πινδ. Ν. 1. 80· ὡσαύτως παρὰ τοῖς Τραγ., ἀμφιπλῆγι φ. Σοφ. Τραχ. 930. ΙΙ. φυτόν τι, ὡς τὸ ξιφίον, Θεοφρ. περὶ Φυτ. Ἱστ. 7. 12, 3, Διοσκ. 4. 20, κλπ.· φασγάνιον παρὰ Κορνούτῳ περὶ Θεῶν Φύσ. 35, Πλίνιος 24. 88.
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
coutelas ; épée.
Étymologie: p. *σφάγανον de σφάζω.
English (Autenrieth)
English (Slater)
φάσγᾰνον (-ου, -ῳ, -ον.)
1 sword ἀκόντεσσίν τε χαλκέοις φασγάνῳ τε μαρναμένα (P. 9.21) Εὐρυσθῆος ἐπεὶ κεφαλὰν ἔπραθε φασγάνου ἀκμᾷ (P. 9.81) ἐν χερὶ δ' Ἀμφιτρύων κολεοῦ γυμνὸν τινάσσων λτ;φάσγανονγτ; ἵκετ (supp. Mosch.: om. codd.) (N. 1.52) κεῖνος (sc. φθόνος) καὶ Τελαμῶνος δάψεν υἱὸν φασγάνῳ ἀμφικυλίσαις (N. 8.23) ἴστε μὰν Αἴαντος ἀλκάν, φοίνιον τὰν ὀψίᾳ ἐν νυκτὶ ταμὼν περὶ ᾧ φασγάνῳ μομφὰν ἔχει (I. 4.36)
