ἅλωσις

English (LSJ)

εως, Ion. ιος, ἡ,

   A capture, Pi.O.10(11).42, Hdt.1.5, 3.156, A.Ag.589, etc.; δαΐων ἅ. conquest by enemy, Id.Th.119: means of conquest, S. Ph.61.    2 taking, catching of birds and fish, Arist.HA593a20, 600a3 (pl.); ἑαλωκότες ἰσχυρὰν ἅλωσιν taken without power to escape, Plu.Num.15.    II law-term, conviction, Pl.Lg.920a, D.C.Fr.97.3.

German (Pape)

[Seite 113] ἡ (ἁλίσκομαι), 1) das Einnehmen, die Eroberung, Pind. Ol. 11, 44; Tragg. (Soph. Phil. 61 μόνην τήνδ' Ἰλίου ἅλωσιν ἔχοντες, die Möglichkeit der Eroberung von Ilion); häufig in Prosa; Plut. verb. öfter ἅλωσιν ἁλίσκεσθαι, z. B. ἰσχυρὰν καὶ ἄφυκτον ἅλ. ἁλ., so gefangen sein, daß man nicht entfliehen kann, Num. 15, vgl. Caes. 55 Dem. 9. – 2) Verurtheilung vor Gericht, Plat. Legg. XI, 920 a.

Greek (Liddell-Scott)

ἅλωσις: -εως, Ἰων. ιος, ἡ, ἡ κυρίευσις, κατάκτησις, καταστροφή, Πινδ. Ο. 10 (11). 49, Ἡρόδ. 1. 5., 3. 156, Αἰσχύλ. Ἀγ. 589, κτλ.: δαΐων ἅλ. = ἡ κατάκτησις ὑπὸ τῶν πολεμίων, Αἰσχύλ. Θήβ. 119: τὰ μέσα πρὸς κατάκτησιν, Σοφ. Φ. 61. 2) ἄγρευσις πτηνῶν ἢ ἰχθύων, Ἀριστ. Ἱ. Ζ. 8. 3, 10., 8. 15, 9. ΙΙ. ὡς ὅρος δικανικός, ἡ καταδίκη, Πλάτ. Νόμ. 920Α: ἁλῶναι ἰσχυρὰν ἅλωσιν, τὸ νὰ καταληφθῇ τις χωρὶς νὰ εἶναι δυνατὸν νὰ ἐκφύγῃ, Πλουτ. Νουμ. 15.

French (Bailly abrégé)

εως (ἡ) :
1 prise, conquête ; capture (d’un prisonnier) ; destruction (d’une ville);
2 moyen de prendre.
Étymologie: ἁλίσκομαι.

English (Slater)

ᾰλωσις
   1 capture ἁλώσιος ἀντάσαις θάνατον αἰπὺν οὐκ ἐξέφυγεν (O. 10.42) Ἰλίου δὲ θῆκεν ἄφαρ ὀψιτέραν ἅλωσιν (Pae. 6.81)

English (Slater)

ᾰλωσις
   1 capture ἁλώσιος ἀντάσαις θάνατον αἰπὺν οὐκ ἐξέφυγεν (O. 10.42) Ἰλίου δὲ θῆκεν ἄφαρ ὀψιτέραν ἅλωσιν (Pae. 6.81)