θανατηφόρος: Difference between revisions
ὣς ὁ μὲν ἔνθ' ἀπόλωλεν, ἐπεὶ πίεν ἁλμυρὸν ὕδωρ → so there he perished, when he had drunk the salt water
(Bailly1_3) |
(T22) |
||
| Line 7: | Line 7: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />qui porte <i>ou</i> donne la mort.<br />'''Étymologie:''' [[θάνατος]], [[φέρω]]. | |btext=ος, ον :<br />qui porte <i>ou</i> donne la mort.<br />'''Étymologie:''' [[θάνατος]], [[φέρω]]. | ||
}} | |||
{{Thayer | |||
|txtha=θανατηφόρον ([[θάνατος]] and [[φέρω]]), [[death]]-[[bringing]], [[deadly]]: [[Aeschylus]], [[Plato]], [[Aristotle]], Diodorus, [[Xenophon]], [[Plutarch]], others.) | |||
}} | }} | ||
Revision as of 18:12, 28 August 2017
German (Pape)
[Seite 1186] todtbringend, tödtlich; αἶσα Aesch. Ch. 363; γένεθλα Soph. O. R. 181; περίοδος Plat. Rep. X, 617 d; πᾶσαι μεταβολαὶ πολιτειῶν θανατηφόροι Xen. Hell. 2, 3, 17; ὀδύναι Arist. part. an. 3, 9; Sp., νυκτικόραξ ᾄδει θανατηφόρον, ein Todtenlied, Nicarch. (XI,186).
Greek (Liddell-Scott)
θᾰνᾰτηφόρος: -ον, φέρων θάνατον, θανάσιμος, αἶσα, Αἰσχύλ. Χο. 369· ἐπὶ κτυπημάτων ἢ δυστυχημάτων, Ἱππ. Ἄρθρ. 815· γένεθλα … θανατηφόρα κεῖται, προξενοῦντα θάνατον διὰ μιάσματος, Σοφ. Ο. Τ. 181 (λυρ.)· πᾶσαι μεταβολαὶ πολιτειῶν θανατηφόροι Ξεν. Ἑλλ. 2. 3, 32· θανατηφόρον ᾄδω, ψάλλω ᾆσμα θανάτου, νυκτικόραξ ᾄδει θανατηφόρον Ἀνθ. Π. 11. 186. Πρβλ. θανατοφόρος.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui porte ou donne la mort.
Étymologie: θάνατος, φέρω.
English (Thayer)
θανατηφόρον (θάνατος and φέρω), death-bringing, deadly: Aeschylus, Plato, Aristotle, Diodorus, Xenophon, Plutarch, others.)
