ἀσχάλλω: Difference between revisions
οὐ μακαριεῖς τὸν γέροντα, καθ' ὅσον γηράσκων τελευτᾷ, ἀλλ' εἰ τοῖς ἀγαθοῖς συμπεπλήρωται· ἕνεκα γὰρ χρόνου πάντες ἐσμὲν ἄωροι → do not count happy the old man who dies in old age, unless he is full of goods; in fact we are all unripe in regards to time
(1b) |
m (Text replacement - "<b class="num">(\d+)\)" to "<b class="num">$1") |
||
| (8 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 3: | Line 3: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=<i>impf.</i> ἤσχαλλον, <i>f.</i> [[ἀσχαλῶ]];<br />se fâcher, | |btext=<i>impf.</i> ἤσχαλλον, <i>f.</i> [[ἀσχαλῶ]];<br />se fâcher, s'irriter ; avec un part., de faire qch.<br />'''Étymologie:''' DELG prob. de *ἄσχαλος, de ἀ et de [[ἔχω]], « qui ne peut supporter, qui ne peut se retenir », avec suff. -αλος. | ||
}} | }} | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth | ||
|auten= | |auten=[[be impatient]], [[be vexed]], [[fret]]; [[with]] causal gen. (Od. 19.159, 534), [[also]] [[with]] [[part]]., Od. 1.304, Od. 2.193 ; γέροντα μαγις [[ἔχον]] ἀσχαλόωντό, ‘[[beside]] [[himself]]’ [[with]] [[grief]], Il. 22.412. | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=<b class="num">• Morfología:</b> gener. en pres. o impf. excepto fut. ἀσχαλεῖ A.<i>Pr</i>.764, cf. tb. [[ἀσχαλάω]]<br />[[estar enfadado, irritado | |dgtxt=<b class="num">• Morfología:</b> gener. en pres. o impf. excepto fut. ἀσχαλεῖ A.<i>Pr</i>.764, cf. tb. [[ἀσχαλάω]]<br />[[estar enfadado]], [[estar irritado]], [[estar afligido]] por c. part. pred. θωὴν ... ἥν κ' ἐνὶ θυμῷ τίνων ἀσχάλλῃς <i>Od</i>.2.193, μοῦνος ἐὼν ἤσχαλλε ref. a Éaco, Hes.<i>Fr</i>.205.3, ἀσχάλλει πεσών E.<i>Fr</i>.285.10, [[ἀνάγκη]] τοὺς Ἀργείους θεωροῦντας τὸ γινόμενον ἀσχάλλειν Plb.2.64.3, c. gen. abs. μηδὲν [[ἄγαν]] ἄσχαλλε ταρασσομένων πολιητέων no te aflijas demasiado porque los ciudadanos estén alborotados</i> Thgn.219, c. dat. instrum. γαμεῖ γάμον τοιοῦτον ᾧ ποτ' ἀσχαλεῖ A.<i>Pr</i>.764, ἀσχάλλων τῇ τραχύτητι X.<i>Eq</i>.10.6, τοῖς ὑποκειμένοις ἀσχάλλοντες Plb.11.29.1, cf. 32.11.8, τῇ διατριβῇ M.Ant.5.10.2, ἀργοῦντι τῷ πολέμῳ Plu.2.26c, c. ac. de rel. θάνατον ἀσχάλλων πατρῷον E.<i>Or</i>.785, c. ἐπί y dat. ἐπὶ τῷ διδόναι δίκην ἀσχάλλειν D.21.125, ἐπὶ τοῖς γεγονόσιν ἐλαττώμασι Plb.16.28.8, c. πρός y ac. ἀσχάλλων πρὸς τὴν οἰκουρίαν Longus 3.8.1, c. gen. abs. ἤσχαλλον οἱ Ἀθηναῖοι ὡς ἐκλυομένης τῆς ἀκροάσεως Philostr.<i>VS</i> 571<br /><b class="num">•</b>abs. ἀσχάλλοις δ' ἴσως pero también podrías afligirte</i> S.<i>OT</i> 937, ἤδη ὁ Δαρεῖός τε ἤσχαλλε Hdt.3.152, cf. 9.117, Call.<i>Fr</i>.110.76, D.C.44.9.3, Plu.2.77c, Hdn.63.1, Aristaenet.1.15.64, Cyr.Al.M.77.825C, Thdt.<i>H.Rel</i>.1.14.<br /><b class="num">• Etimología:</b> Denom. de *ἄσχαλος compuesto de [[ἀ-]] priv. y la raíz de *<i>segh</i>- de ἔχω, q.u. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[ἀσχάλλω]] και ἀσχαλῶ (-άω) (Α) | |mltxt=[[ἀσχάλλω]] και ἀσχαλῶ (-άω) (Α)·1. στενοχωριέμαι, [[δυσανασχετώ]], [[αδημονώ]]<br /><b>2.</b> [[θρηνώ]] για [[κάτι]]<br /><b>3.</b> [[διστάζω]], [[είμαι]] [[επιφυλακτικός]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Πιθ. το ρ. [[ασχάλλω]] προέρχεται από <i>άσχαλος</i> (<span style="color: red;"><</span> <i>α</i>- στερ. <span style="color: red;">+</span> θ. αορ. <i>σχ</i>-<i>ειν</i> του ρ. <i>έχω</i> <span style="color: red;">+</span> κατάλ. -<i>αλος</i>) «αυτός που δεν μπορεί να (συγ)κρατηθεί, να αντέξει»]. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
| Line 18: | Line 18: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ἀσχάλλω:''' <b class="num">1 | |elrutext='''ἀσχάλλω:'''<br /><b class="num">1</b> [[сердиться]], [[досадовать]] (Hom., Anacr., Soph., Plut.; τινί Xen., Polyb., Plut. и ἐπί τινι Dem., Polyb.);<br /><b class="num">2</b> [[скорбеть]], [[оплакивать]] (θάνατον πατρῷον Eur.). | ||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt== [[ἀσχαλάω]]<br />to be vexed at a [[thing]], Aesch., Eur.; τι Eur. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 17:50, 25 November 2022
German (Pape)
[Seite 382] (aus ἀσχαλιὠ), 1) dasselbe; θωήν, ἥν κ' ἐνὶ θυμῷ τίνων ἀσχάλλῃς Od. 2, 193; absol., Soph. O. R. 937; Anacr. 12, 14; in Prosa, absol., Her. 3, 152. 9, 117 u. Sp.; τινί, Men. de re equ. 10, 6; Pol. 11, 29; ἐπί τινι, Dem. 21, 125; Pol. 16, 22 u. öfter. – 2) betrauern, θάνατον Eur. Or. 783.
French (Bailly abrégé)
impf. ἤσχαλλον, f. ἀσχαλῶ;
se fâcher, s'irriter ; avec un part., de faire qch.
Étymologie: DELG prob. de *ἄσχαλος, de ἀ et de ἔχω, « qui ne peut supporter, qui ne peut se retenir », avec suff. -αλος.
English (Autenrieth)
be impatient, be vexed, fret; with causal gen. (Od. 19.159, 534), also with part., Od. 1.304, Od. 2.193 ; γέροντα μαγις ἔχον ἀσχαλόωντό, ‘beside himself’ with grief, Il. 22.412.
Spanish (DGE)
• Morfología: gener. en pres. o impf. excepto fut. ἀσχαλεῖ A.Pr.764, cf. tb. ἀσχαλάω
estar enfadado, estar irritado, estar afligido por c. part. pred. θωὴν ... ἥν κ' ἐνὶ θυμῷ τίνων ἀσχάλλῃς Od.2.193, μοῦνος ἐὼν ἤσχαλλε ref. a Éaco, Hes.Fr.205.3, ἀσχάλλει πεσών E.Fr.285.10, ἀνάγκη τοὺς Ἀργείους θεωροῦντας τὸ γινόμενον ἀσχάλλειν Plb.2.64.3, c. gen. abs. μηδὲν ἄγαν ἄσχαλλε ταρασσομένων πολιητέων no te aflijas demasiado porque los ciudadanos estén alborotados Thgn.219, c. dat. instrum. γαμεῖ γάμον τοιοῦτον ᾧ ποτ' ἀσχαλεῖ A.Pr.764, ἀσχάλλων τῇ τραχύτητι X.Eq.10.6, τοῖς ὑποκειμένοις ἀσχάλλοντες Plb.11.29.1, cf. 32.11.8, τῇ διατριβῇ M.Ant.5.10.2, ἀργοῦντι τῷ πολέμῳ Plu.2.26c, c. ac. de rel. θάνατον ἀσχάλλων πατρῷον E.Or.785, c. ἐπί y dat. ἐπὶ τῷ διδόναι δίκην ἀσχάλλειν D.21.125, ἐπὶ τοῖς γεγονόσιν ἐλαττώμασι Plb.16.28.8, c. πρός y ac. ἀσχάλλων πρὸς τὴν οἰκουρίαν Longus 3.8.1, c. gen. abs. ἤσχαλλον οἱ Ἀθηναῖοι ὡς ἐκλυομένης τῆς ἀκροάσεως Philostr.VS 571
•abs. ἀσχάλλοις δ' ἴσως pero también podrías afligirte S.OT 937, ἤδη ὁ Δαρεῖός τε ἤσχαλλε Hdt.3.152, cf. 9.117, Call.Fr.110.76, D.C.44.9.3, Plu.2.77c, Hdn.63.1, Aristaenet.1.15.64, Cyr.Al.M.77.825C, Thdt.H.Rel.1.14.
• Etimología: Denom. de *ἄσχαλος compuesto de ἀ- priv. y la raíz de *segh- de ἔχω, q.u.
Greek Monolingual
ἀσχάλλω και ἀσχαλῶ (-άω) (Α)·1. στενοχωριέμαι, δυσανασχετώ, αδημονώ
2. θρηνώ για κάτι
3. διστάζω, είμαι επιφυλακτικός.
[ΕΤΥΜΟΛ. Πιθ. το ρ. ασχάλλω προέρχεται από άσχαλος (< α- στερ. + θ. αορ. σχ-ειν του ρ. έχω + κατάλ. -αλος) «αυτός που δεν μπορεί να (συγ)κρατηθεί, να αντέξει»].
Greek Monotonic
ἀσχάλλω: μέλ. -ᾰλῶ, = ἀσχαλάω, σε Ομήρ. Οδ., Ηρόδ.· τινι, για κάτι, σε Αισχύλ., Ευρ.· τι, στον ίδ.
Russian (Dvoretsky)
ἀσχάλλω:
1 сердиться, досадовать (Hom., Anacr., Soph., Plut.; τινί Xen., Polyb., Plut. и ἐπί τινι Dem., Polyb.);
2 скорбеть, оплакивать (θάνατον πατρῷον Eur.).
