μηκάς: Difference between revisions
Κόλαζε τὸν πονηρόν, ἄνπερ δυνατὸς ᾖς → Malum castiga, maxime si sis potens → Den Schurken strafe, wenn du dazu fähig bist
(3) |
|||
| (19 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=mikas | |Transliteration C=mikas | ||
|Beta Code=mhka/s | |Beta Code=mhka/s | ||
|Definition= | |Definition=μηκάδος, ἡ,<br><span class="bld">A</span> [[bleating one]], in Hom. always of goats, in plural, μ. αἶγες Il.11.383, Od.9.124, 244, al., cf. Antiph. 1,52.8; also μ. ἄρνες E.''Cyc.''189.<br><span class="bld">II</span> as [[substantive]], = [[αἴξ]], [[Sophocles|S.]]''[[Fragments|Fr.]]''509, ''AP''9.123 (<Leon.>); λευκὴ μηκάς Luc.''D'' ''DMeretr.''7.1: pl., Theoc.1.87,5.100. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0171.png Seite 171]] άδος, ἡ, von dem Vorigen, die meckernde, bei Hom. stets μηκάδες αἶγες, Il. 11, 383. 23, 31 Od. 9, 124. 244; Pind. Ol. 1, 182; Antiphan. com. Ath. X, 449 c; ἀρνῶν μηκάδων τροφαί, Eur. Cycl. 188; Soph. auch von Ochsen, brüllend, frg. 122. – Substantivisch ἡ [[μηκάς]], Luc. D. Mer. 7, wie αἱ μηκάδες, Theocr. 1, 87. 5, 100. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0171.png Seite 171]] άδος, ἡ, von dem Vorigen, die meckernde, bei Hom. stets μηκάδες αἶγες, Il. 11, 383. 23, 31 Od. 9, 124. 244; Pind. Ol. 1, 182; Antiphan. com. Ath. X, 449 c; ἀρνῶν μηκάδων τροφαί, Eur. Cycl. 188; Soph. auch von Ochsen, brüllend, frg. 122. – Substantivisch ἡ [[μηκάς]], Luc. D. Mer. 7, wie αἱ μηκάδες, Theocr. 1, 87. 5, 100. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=άδος<br /><i>adj. f.</i><br /><b>1</b> qui bêle : ἡ [[μηκάς]], chèvre ; <i>rar.</i> brebis;<br /><b>2</b> [[qui mugit]] : ἡ [[μηκάς]], taurelle.<br />'''Étymologie:''' cf. [[μηκάομαι]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''μηκάς:''' <b class="num">II</b> дор. [[varia lectio|v.l.]] [[μακάς|μᾱκάς]], άδος ἡ<br /><b class="num">1</b> [[коза]] или [[овца]] Theocr., Luc.;<br /><b class="num">2</b> [[телка]] Soph.<br />άδος (ᾰδ) adj. f блеющая (κἶγες Hom.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''μηκάς''': -άδος, ἡ, ἡ μηκωμένη, παρ’ Ὁμ. ἀείποτε ἐπὶ αἰγῶν, ἐν τῷ πληθ., μηκάδες αἶγες Ἰλ. Λ. 383, Ὀδ. Ι. 124, 244, Ἀντιφάν. ἐν «Ἀγροίκῳ» 1, ἐν «Ἀφροδισίῳ» 1. 8· αἱ μηκάδες, αἱ μηκώμεναι, Θεόκρ. 1. 87., 5. 100· καὶ ἐν τῷ ἑνικ. Ἀνθ. Π. 9. 123, Λουκ.· ― παρὰ τοῖς [[μετέπειτα]], μ. ἄρνες, - βληχάδες, Εὐρ. Κύκλ. 189. | |lstext='''μηκάς''': -άδος, ἡ, ἡ μηκωμένη, παρ’ Ὁμ. ἀείποτε ἐπὶ αἰγῶν, ἐν τῷ πληθ., μηκάδες αἶγες Ἰλ. Λ. 383, Ὀδ. Ι. 124, 244, Ἀντιφάν. ἐν «Ἀγροίκῳ» 1, ἐν «Ἀφροδισίῳ» 1. 8· αἱ μηκάδες, αἱ μηκώμεναι, Θεόκρ. 1. 87., 5. 100· καὶ ἐν τῷ ἑνικ. Ἀνθ. Π. 9. 123, Λουκ.· ― παρὰ τοῖς [[μετέπειτα]], μ. ἄρνες, - βληχάδες, Εὐρ. Κύκλ. 189. | ||
}} | }} | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth | ||
| Line 23: | Line 26: | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[μηκάς]] -[[άδος]], ἡ (Α)<br /><b>1.</b> <b>ως επίθ.</b> (για αίγες, πρόβατα, [[αλλά]] και για αγελάδες), αυτός που μηκάται, που βελάζει<br /><b>2.</b> <b>ως ουσ.</b | |mltxt=[[μηκάς]] -[[άδος]], ἡ (Α)<br /><b>1.</b> <b>ως επίθ.</b> (για αίγες, πρόβατα, [[αλλά]] και για αγελάδες), αυτός που μηκάται, που βελάζει<br /><b>2.</b> <b>ως ουσ.</b> η [[αίγα]] («θῡσαι μὲν τῇ Πανδήμῳ δεήσει λευκὴν μηκάδα», <b>Λουκιαν.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Ο τ. [[μηκάς]] (<span style="color: red;"><</span> <i>μηκ</i>-<i>άδ</i>-<i>ς</i>) έχει σχηματιστεί από το ρηματ. [[θέμα]] του [[μηκάζω]], πιθ. αναλογικά με ονόματα ζώων σε -<i>άς</i> ([[πρβλ]]. [[δορκάς]], [[κεμάς]])]. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''μηκάς:''' -[[άδος]], ἡ, αυτή που βελάζει, λέγεται για θηλυκές κατσίκες, σε Όμηρ.· μεταγεν., μηκάδες [[ἄρνες]] = βληχάδες, σε Ευρ. | |lsmtext='''μηκάς:''' -[[άδος]], ἡ, αυτή που βελάζει, λέγεται για θηλυκές κατσίκες, σε Όμηρ.· μεταγεν., μηκάδες [[ἄρνες]] = βληχάδες, σε Ευρ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{mdlsj | ||
| | |mdlsjtxt=[[μηκάς]], άδος,<br />the [[bleating]] one, of she-goats, Hom.: —[[later]], μ. [[ἄρνες]], = βληχάδες, Eur. [from [[μηκάομαι]] | ||
}} | |||
{{trml | |||
|trtx====[[bleat]]=== | |||
Albanian: blegërij; Arabic: ثُغَاء, مَأْمَأَة; Bulgarian: блеене; Catalan: bel; Czech: bečení, bek; Danish: mæh; Dutch: [[geblaat]]; Esperanto: beo; Faroese: jarm, jarman, jarming; Finnish: määkiminen, määintä; French: [[bêlement]], [[bêlement]], [[béguètement]]; German: [[Blöken]]; Greek: [[βέλασμα]]; Ancient Greek: [[βῆ]], [[βλαχά]], [[βλῆ]], [[βληχάς]], [[βληχή]], [[βληχηθμός]], [[βλήχημα]], [[βλήχησις]], [[βληχητόν]], [[βρύχημα]], [[μηκάς]], [[μηκασμός]], [[μηκηθμός]], [[φθογγή]]; Hebrew: פעיה, חניבה; Icelandic: jarmur; Ido: bramo; Indonesian: embik, embek, embek; Italian: [[belato]]; Kurdish Central Kurdish: باع, باڵاندن; Latin: [[balatus]]; Malay: embek; Old English: blǣt, *blǣtung; Polish: bek; Portuguese: [[balido]]; Russian: [[блеянье]], [[блеяние]]; Scottish Gaelic: meig, migead, meigead; Serbo-Croatian: blejanje; Spanish: [[balido]]; Swedish: bräkande; Tagalog: mee, me; Turkish: me, meleme | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 09:50, 23 March 2024
English (LSJ)
μηκάδος, ἡ,
A bleating one, in Hom. always of goats, in plural, μ. αἶγες Il.11.383, Od.9.124, 244, al., cf. Antiph. 1,52.8; also μ. ἄρνες E.Cyc.189.
II as substantive, = αἴξ, S.Fr.509, AP9.123 (<Leon.>); λευκὴ μηκάς Luc.D DMeretr.7.1: pl., Theoc.1.87,5.100.
German (Pape)
[Seite 171] άδος, ἡ, von dem Vorigen, die meckernde, bei Hom. stets μηκάδες αἶγες, Il. 11, 383. 23, 31 Od. 9, 124. 244; Pind. Ol. 1, 182; Antiphan. com. Ath. X, 449 c; ἀρνῶν μηκάδων τροφαί, Eur. Cycl. 188; Soph. auch von Ochsen, brüllend, frg. 122. – Substantivisch ἡ μηκάς, Luc. D. Mer. 7, wie αἱ μηκάδες, Theocr. 1, 87. 5, 100.
French (Bailly abrégé)
άδος
adj. f.
1 qui bêle : ἡ μηκάς, chèvre ; rar. brebis;
2 qui mugit : ἡ μηκάς, taurelle.
Étymologie: cf. μηκάομαι.
Russian (Dvoretsky)
μηκάς: II дор. v.l. μᾱκάς, άδος ἡ
1 коза или овца Theocr., Luc.;
2 телка Soph.
άδος (ᾰδ) adj. f блеющая (κἶγες Hom.).
Greek (Liddell-Scott)
μηκάς: -άδος, ἡ, ἡ μηκωμένη, παρ’ Ὁμ. ἀείποτε ἐπὶ αἰγῶν, ἐν τῷ πληθ., μηκάδες αἶγες Ἰλ. Λ. 383, Ὀδ. Ι. 124, 244, Ἀντιφάν. ἐν «Ἀγροίκῳ» 1, ἐν «Ἀφροδισίῳ» 1. 8· αἱ μηκάδες, αἱ μηκώμεναι, Θεόκρ. 1. 87., 5. 100· καὶ ἐν τῷ ἑνικ. Ἀνθ. Π. 9. 123, Λουκ.· ― παρὰ τοῖς μετέπειτα, μ. ἄρνες, - βληχάδες, Εὐρ. Κύκλ. 189.
English (Autenrieth)
άδος (μηκάομαι): bleating (of goats).
Greek Monolingual
μηκάς -άδος, ἡ (Α)
1. ως επίθ. (για αίγες, πρόβατα, αλλά και για αγελάδες), αυτός που μηκάται, που βελάζει
2. ως ουσ. η αίγα («θῡσαι μὲν τῇ Πανδήμῳ δεήσει λευκὴν μηκάδα», Λουκιαν.).
[ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. μηκάς (< μηκ-άδ-ς) έχει σχηματιστεί από το ρηματ. θέμα του μηκάζω, πιθ. αναλογικά με ονόματα ζώων σε -άς (πρβλ. δορκάς, κεμάς)].
Greek Monotonic
μηκάς: -άδος, ἡ, αυτή που βελάζει, λέγεται για θηλυκές κατσίκες, σε Όμηρ.· μεταγεν., μηκάδες ἄρνες = βληχάδες, σε Ευρ.
Middle Liddell
μηκάς, άδος,
the bleating one, of she-goats, Hom.: —later, μ. ἄρνες, = βληχάδες, Eur. [from μηκάομαι
Translations
bleat
Albanian: blegërij; Arabic: ثُغَاء, مَأْمَأَة; Bulgarian: блеене; Catalan: bel; Czech: bečení, bek; Danish: mæh; Dutch: geblaat; Esperanto: beo; Faroese: jarm, jarman, jarming; Finnish: määkiminen, määintä; French: bêlement, bêlement, béguètement; German: Blöken; Greek: βέλασμα; Ancient Greek: βῆ, βλαχά, βλῆ, βληχάς, βληχή, βληχηθμός, βλήχημα, βλήχησις, βληχητόν, βρύχημα, μηκάς, μηκασμός, μηκηθμός, φθογγή; Hebrew: פעיה, חניבה; Icelandic: jarmur; Ido: bramo; Indonesian: embik, embek, embek; Italian: belato; Kurdish Central Kurdish: باع, باڵاندن; Latin: balatus; Malay: embek; Old English: blǣt, *blǣtung; Polish: bek; Portuguese: balido; Russian: блеянье, блеяние; Scottish Gaelic: meig, migead, meigead; Serbo-Croatian: blejanje; Spanish: balido; Swedish: bräkande; Tagalog: mee, me; Turkish: me, meleme
