σικχός: Difference between revisions
Οὔτ' ἐν φθιμένοις οὔτ' ἐν ζωοῖσιν ἀριθμουμένη, χωρὶς δή τινα τῶνδ' ἔχουσα μοῖραν → Neither among the dead nor the living do I count myself, having a lot apart from these
(2b) |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(mltxt.*?)ῑ(.*?\n\}\})" to "$1ῖ$2") |
||
| (19 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=sikchos | |Transliteration C=sikchos | ||
|Beta Code=sikxo/s | |Beta Code=sikxo/s | ||
|Definition=ὁ, a < | |Definition=ὁ, a<br><span class="bld">A</span> [[squeamish]], [[fastidious person]], especially in eating, opp. [[παμφάγος]], Arist.''EE''1234a6, cf. Plu.2.87b, Ath.6.262a.<br><span class="bld">II</span> [[sickening]], [[offensive]], = [[ἀηδής]], [[Hesychius Lexicographus|Hsch.]] | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0881.png Seite 881]] ὁ, ein Mensch, der nicht leicht gut genug zu essen bekommt, einer Speise leicht überdrüssig wird, ekel oder wählerisch, | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0881.png Seite 881]] ὁ, ein Mensch, der nicht leicht gut genug zu essen bekommt, einer Speise leicht überdrüssig wird, ekel oder wählerisch, <span class="ggns">Gegensatz</span> von πάμφαγος, Arist. eth. eud. 3, 7; καὶ [[δυσάρεστος]], Ath. VI, 262 a; καὶ [[νοσώδης]], Plut. cap. ex host. util. p. 271; u. übertr., ein Mensch, der mit Nichts zufrieden ist, Alles tadelt, Hesych. – Das Wort, wie die abgeleiteten, findet sich erst bei Sp., nach Callim., s. Lob. Phryn. 226. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=οῦ;<br /><i>adj. m.</i><br />[[dégoûté]], [[délicat]], [[difficile pour la nourriture]].<br />'''Étymologie:''' DELG terme pop. d'ép. alexandrine. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''σικχός:''' или [[σίκχος]] ὁ [[привередливый человек]], [[брюзга]] (περὶ τροφὴν ὁ σ. Arst.; σ. καὶ [[νοσώδης]] Plut.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''σικχός''': ὁ, ὁ σιχαινόμενος, μὴ εὐκόλως εὐχαριστούμενος, [[δύσκολος]], [[δύστροπος]], [[μάλιστα]] ἐν τῷ τρώγειν, ἀντίθετον τῷ [[παμφάγος]], Ἀριστ. Ἠθικ. Εὐδήμ. 3. 7, 6, Πλούτ. 2. 87Β, Ἀθήν. 262Α. ΙΙ. [[βδελυρός]], σιχαμερός, «ὁ [[μικρόσιτος]]. ἢ ὁ ἀηδὴς» Ἡσύχ., Εὐστ. 1817. 63. Πρβλ. ἄσικχος, [[σικχαίνω]]. | |lstext='''σικχός''': ὁ, ὁ σιχαινόμενος, μὴ εὐκόλως εὐχαριστούμενος, [[δύσκολος]], [[δύστροπος]], [[μάλιστα]] ἐν τῷ τρώγειν, ἀντίθετον τῷ [[παμφάγος]], Ἀριστ. Ἠθικ. Εὐδήμ. 3. 7, 6, Πλούτ. 2. 87Β, Ἀθήν. 262Α. ΙΙ. [[βδελυρός]], σιχαμερός, «ὁ [[μικρόσιτος]]. ἢ ὁ ἀηδὴς» Ἡσύχ., Εὐστ. 1817. 63. Πρβλ. ἄσικχος, [[σικχαίνω]]. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=ο, ΜΑ<br />([[κατά]] τον <b>Ησύχ.</b> και τον <b>Ευστ.</b>) [[βδελυρός]], [[σιχαμένος]], [[αηδιαστικός]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> αυτός που δύσκολα ευχαριστείται με [[κάτι]] ή αυτός που εύκολα αηδιάζει με [[κάτι]], ο σιχασιάρης<br /><b>2.</b> <b>συνεκδ.</b> [[δύσκολος]], [[δύστροπος]], [[ιδίως]] στην [[τροφή]] («οἱ δὲ σικχοὶ καὶ νοσώδεις ἄρτον καὶ [[οἶνον]] προσφερόμενοι ναυτιῶσιν», <b>Πλούτ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Άγνωστης ετυμολ. Πρόκειται για λ. της καθημερινής γλώσσας τών Αρχαίων με εκφραστικό διπλασιασμό, [[δασύτητα]] και [[ηχηρότητα]]. Το <i> | |mltxt=ο, ΜΑ<br />([[κατά]] τον <b>Ησύχ.</b> και τον <b>Ευστ.</b>) [[βδελυρός]], [[σιχαμένος]], [[αηδιαστικός]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> αυτός που δύσκολα ευχαριστείται με [[κάτι]] ή αυτός που εύκολα αηδιάζει με [[κάτι]], ο σιχασιάρης<br /><b>2.</b> <b>συνεκδ.</b> [[δύσκολος]], [[δύστροπος]], [[ιδίως]] στην [[τροφή]] («οἱ δὲ σικχοὶ καὶ νοσώδεις ἄρτον καὶ [[οἶνον]] προσφερόμενοι ναυτιῶσιν», <b>Πλούτ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Άγνωστης ετυμολ. Πρόκειται για λ. της καθημερινής γλώσσας τών Αρχαίων με εκφραστικό διπλασιασμό, [[δασύτητα]] και [[ηχηρότητα]]. Το <i>σῖ</i>- του τ. φαίνεται να απαντά και στους τ. [[σίλλος]] και [[σιμός]] με τους οποίους, [[κατά]] μία [[άποψη]], συνδέεται]. | ||
}} | }} | ||
{{etym | {{etym | ||
|etymtx=Grammatical information: adj.<br />Meaning: | |etymtx=Grammatical information: adj.<br />Meaning: [[feeling disgust]], [[picky]], [[esp. concerning food]] (Arist., Plu., Ath.).<br />Compounds: <b class="b3">ἄ-σικχος</b> [[not picky concerning food]], [[not evoking tedium]] (Plu.; Frisk Adj. priv. 16).<br />Derivatives: <b class="b3">σίκχ-ος</b> n. [[disgust]], [[tedium]] (Sm.; as [[μάκρος]] n. fron [[μακρός]] a.o.; Schwyzer 512). <b class="b3">-ότης</b> f. <b class="b2">id.</b> (Eust.), <b class="b3">-αίνω</b>, <b class="b3">-αίνομαι</b> [[to feel disgust]], [[tedium]], [[to detest]] (Call., Plb., Arr. a. o.) with <b class="b3">-αντός</b> [[provoking disgust]] (M. Ant.), <b class="b3">-ασία</b>, <b class="b3">-ασμός</b> (gloss.). Also <b class="b3">σικχαζόμενος σκωπτόμενος</b> [[H]].<br />Origin: XX [etym. unknown]<br />Etymology: Popular word with expressive geminate and aspirate (Schwyzer 316); origin unclear. Hypotheses of Solmsen IF 30, 6 f.: to [[σιμός]], [[σίλλος]] (s. vv.); of Schwyzer KZ 58, 205: onomatop. (?). -- Cf. also WP. 2, 519 and W.-Hofmann s. [[taedet]]. | ||
}} | }} | ||
{{FriskDe | {{FriskDe | ||
|ftr='''σικχός''': {sikkhós}<br />'''Meaning''': ‘Ekel empfindend, wählerisch, bes. im Essen’ (Arist., Plu., Ath.),<br />'''Composita''' : [[ἄσικχος]] [[im Essen nicht wählerisch]], [[Überdruß nicht hervorrufend]] (Plu.; Frisk Adj. priv. 16).<br />'''Derivative''': Davon [[σίκχος]] n. [[Ekel]], [[Überdruß]] (Sm.; wie [[μάκρος]] n. von [[μακρός]] u.a.; Schwyzer 512). -ότης f. ib. (Eust.), -αίνω, -αίνομαι [[Ekel]], [[Überdruß empfinden]], [[verabscheuen]] (Kall., Plb., Arr. u. a.) mit -αντός [[Ekel erregend]] (M. Ant.), -ασία, -ασμός (Gloss.). Auch | |ftr='''σικχός''': {sikkhós}<br />'''Meaning''': ‘Ekel empfindend, wählerisch, bes. im Essen’ (Arist., Plu., Ath.),<br />'''Composita''': [[ἄσικχος]] [[im Essen nicht wählerisch]], [[Überdruß nicht hervorrufend]] (Plu.; Frisk Adj. priv. 16).<br />'''Derivative''': Davon [[σίκχος]] n. [[Ekel]], [[Überdruß]] (Sm.; wie [[μάκρος]] n. von [[μακρός]] u.a.; Schwyzer 512). -ότης f. ib. (Eust.), -αίνω, -αίνομαι [[Ekel]], [[Überdruß empfinden]], [[verabscheuen]] (Kall., Plb., Arr. u. a.) mit -αντός [[Ekel erregend]] (M. Ant.), -ασία, -ασμός (Gloss.). Auch σικχαζόμενος· σκωπτόμενος H.<br />'''Etymology''': Volkstümliches Wort mit expressiver Geminata und Aspirata (Schwyzer 316); Herkunft unklar. Hypothesen von Solmsen IF 30, 6 f.: zu [[σιμός]], [[σίλλος]] (s. dd.); von Schwyzer KZ 58, 205: lautmalend (?). — Vgl. noch WP. 2, 519 und W.-Hofmann s. ''taedet''.<br />'''Page''' 2,704-705 | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 14:46, 6 February 2024
English (LSJ)
ὁ, a
A squeamish, fastidious person, especially in eating, opp. παμφάγος, Arist.EE1234a6, cf. Plu.2.87b, Ath.6.262a.
II sickening, offensive, = ἀηδής, Hsch.
German (Pape)
[Seite 881] ὁ, ein Mensch, der nicht leicht gut genug zu essen bekommt, einer Speise leicht überdrüssig wird, ekel oder wählerisch, Gegensatz von πάμφαγος, Arist. eth. eud. 3, 7; καὶ δυσάρεστος, Ath. VI, 262 a; καὶ νοσώδης, Plut. cap. ex host. util. p. 271; u. übertr., ein Mensch, der mit Nichts zufrieden ist, Alles tadelt, Hesych. – Das Wort, wie die abgeleiteten, findet sich erst bei Sp., nach Callim., s. Lob. Phryn. 226.
French (Bailly abrégé)
οῦ;
adj. m.
dégoûté, délicat, difficile pour la nourriture.
Étymologie: DELG terme pop. d'ép. alexandrine.
Russian (Dvoretsky)
σικχός: или σίκχος ὁ привередливый человек, брюзга (περὶ τροφὴν ὁ σ. Arst.; σ. καὶ νοσώδης Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
σικχός: ὁ, ὁ σιχαινόμενος, μὴ εὐκόλως εὐχαριστούμενος, δύσκολος, δύστροπος, μάλιστα ἐν τῷ τρώγειν, ἀντίθετον τῷ παμφάγος, Ἀριστ. Ἠθικ. Εὐδήμ. 3. 7, 6, Πλούτ. 2. 87Β, Ἀθήν. 262Α. ΙΙ. βδελυρός, σιχαμερός, «ὁ μικρόσιτος. ἢ ὁ ἀηδὴς» Ἡσύχ., Εὐστ. 1817. 63. Πρβλ. ἄσικχος, σικχαίνω.
Greek Monolingual
ο, ΜΑ
(κατά τον Ησύχ. και τον Ευστ.) βδελυρός, σιχαμένος, αηδιαστικός
αρχ.
1. αυτός που δύσκολα ευχαριστείται με κάτι ή αυτός που εύκολα αηδιάζει με κάτι, ο σιχασιάρης
2. συνεκδ. δύσκολος, δύστροπος, ιδίως στην τροφή («οἱ δὲ σικχοὶ καὶ νοσώδεις ἄρτον καὶ οἶνον προσφερόμενοι ναυτιῶσιν», Πλούτ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. Άγνωστης ετυμολ. Πρόκειται για λ. της καθημερινής γλώσσας τών Αρχαίων με εκφραστικό διπλασιασμό, δασύτητα και ηχηρότητα. Το σῖ- του τ. φαίνεται να απαντά και στους τ. σίλλος και σιμός με τους οποίους, κατά μία άποψη, συνδέεται].
Frisk Etymological English
Grammatical information: adj.
Meaning: feeling disgust, picky, esp. concerning food (Arist., Plu., Ath.).
Compounds: ἄ-σικχος not picky concerning food, not evoking tedium (Plu.; Frisk Adj. priv. 16).
Derivatives: σίκχ-ος n. disgust, tedium (Sm.; as μάκρος n. fron μακρός a.o.; Schwyzer 512). -ότης f. id. (Eust.), -αίνω, -αίνομαι to feel disgust, tedium, to detest (Call., Plb., Arr. a. o.) with -αντός provoking disgust (M. Ant.), -ασία, -ασμός (gloss.). Also σικχαζόμενος σκωπτόμενος H.
Origin: XX [etym. unknown]
Etymology: Popular word with expressive geminate and aspirate (Schwyzer 316); origin unclear. Hypotheses of Solmsen IF 30, 6 f.: to σιμός, σίλλος (s. vv.); of Schwyzer KZ 58, 205: onomatop. (?). -- Cf. also WP. 2, 519 and W.-Hofmann s. taedet.
Frisk Etymology German
σικχός: {sikkhós}
Meaning: ‘Ekel empfindend, wählerisch, bes. im Essen’ (Arist., Plu., Ath.),
Composita: ἄσικχος im Essen nicht wählerisch, Überdruß nicht hervorrufend (Plu.; Frisk Adj. priv. 16).
Derivative: Davon σίκχος n. Ekel, Überdruß (Sm.; wie μάκρος n. von μακρός u.a.; Schwyzer 512). -ότης f. ib. (Eust.), -αίνω, -αίνομαι Ekel, Überdruß empfinden, verabscheuen (Kall., Plb., Arr. u. a.) mit -αντός Ekel erregend (M. Ant.), -ασία, -ασμός (Gloss.). Auch σικχαζόμενος· σκωπτόμενος H.
Etymology: Volkstümliches Wort mit expressiver Geminata und Aspirata (Schwyzer 316); Herkunft unklar. Hypothesen von Solmsen IF 30, 6 f.: zu σιμός, σίλλος (s. dd.); von Schwyzer KZ 58, 205: lautmalend (?). — Vgl. noch WP. 2, 519 und W.-Hofmann s. taedet.
Page 2,704-705
