ἀκροτελεύτιον: Difference between revisions
τἄλλαι ... γυναῖκες ... ἀπήλαἁν τὼς ἄνδρας ἀπὸ τῶν ὑσσάκων → the other women diverted the men from their vaginas
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+)-([\w]+)<\/b>" to "$1-$2") |
m (Text replacement - "({{lxth\n.*\n}})\n\1" to "$1") Tags: Manual revert Mobile edit Mobile web edit |
||
| (14 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=akroteleytion | |Transliteration C=akroteleytion | ||
|Beta Code=a)kroteleu/tion | |Beta Code=a)kroteleu/tion | ||
|Definition=τό, | |Definition=τό, [[fag-end]] of anything, especially of verse or poem, Th.2.17, Phryn. Com.86: generally, τοῦ γήρως ''Vit.Philonid.'' p.8 C.:—[[burden]], [[chorus]], D.C.63.10. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ου, τό<br /><b class="num">1</b> [[verso]] o [[frase final]] μαντείου Th.2.17, λογίου Ph.1.474, χρησμοῦ D.C.77.23.4, cantado por un coro, Ph.2.484, cf. Aristid.<i>Or</i>.50.19, Aristid.<i>Or</i>.34.47<br /><b class="num">•</b> [[parte final]] de un verso ἔπους Aristid.<i>Or</i>.2.426, cf. Phryn.<i>PS Fr</i>.14<br /><b class="num">•</b> de una carta, Cic.<i>Att</i>.114.3.<br /><b class="num">2</b> [[título]] ἐφ' ἑκάστῳ τὸν τε Καίσαρα καὶ τὸν Αὔγουστον [[ἀκροτελεύτιον]] [[εἶναι]] D.C.63.10.1. | |||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0085.png Seite 85]] τό, das äußerste Ende, Schluß eines Gedichtes u. dgl., Thuc. 2, 17; des Briefes, Cic. Att. 5, 21; adj., ganz zuletzt, [[ἔπος]] B. A. 963. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0085.png Seite 85]] τό, das äußerste Ende, Schluß eines Gedichtes u. dgl., Thuc. 2, 17; des Briefes, Cic. Att. 5, 21; adj., ganz zuletzt, [[ἔπος]] B. A. 963. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ου (τό) :<br />ce qui est tout à la fin (d'un vers, d'un poème, <i>etc.</i>).<br />'''Étymologie:''' [[ἄκρος]], [[τελευτή]]. | |||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=[[ἀκροτελεύτιον]] -ου, τό [[ἄκρος]], [[τελευτή]] [[verseinde]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἀκροτελεύτιον:''' τό [[конец]], [[окончание]], [[заключительная часть]] (Πυθικοῦ μαντείου Thuc.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀκροτελεύτιον''': τό, τὸ [[ἄκρον]], ἡ [[παρυφή]], τὸ «κενάρι» παντὸς πράγματος, ἰδίως ἐπὶ στίχου ἢ ποιήματος, Θουκ. 2.17, Φρύν. Α. Β. 369· [[ἐντεῦθεν]], τὸ περιοδικῶς ἐπαναλαμβανόμενον [[μέρος]] τοῦ ᾄσματος, [[ἐπῳδός]], πρβλ. Δίων. Κ. 63. 10. | |lstext='''ἀκροτελεύτιον''': τό, τὸ [[ἄκρον]], ἡ [[παρυφή]], τὸ «κενάρι» παντὸς πράγματος, ἰδίως ἐπὶ στίχου ἢ ποιήματος, Θουκ. 2.17, Φρύν. Α. Β. 369· [[ἐντεῦθεν]], τὸ περιοδικῶς ἐπαναλαμβανόμενον [[μέρος]] τοῦ ᾄσματος, [[ἐπῳδός]], πρβλ. Δίων. Κ. 63. 10. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ἀκροτελεύτιον:''' τό, η [[κατάληξη]] ενός στίχου ή ποιήματος, σε Θουκ. | |lsmtext='''ἀκροτελεύτιον:''' τό, η [[κατάληξη]] ενός στίχου ή ποιήματος, σε Θουκ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=the fag-end of a [[verse]], Thuc. | |mdlsjtxt=the fag-end of a [[verse]], Thuc. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{lxth | ||
| | |lthtxt=''[[extrema pars versiculi]]'', [[end of a line of verse]], [https://scaife.perseus.org/reader/urn:cts:greekLit:tlg0003.tlg001.perseus-grc2:2.17.1/ 2.17.1]. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 13:46, 16 November 2024
English (LSJ)
τό, fag-end of anything, especially of verse or poem, Th.2.17, Phryn. Com.86: generally, τοῦ γήρως Vit.Philonid. p.8 C.:—burden, chorus, D.C.63.10.
Spanish (DGE)
-ου, τό
1 verso o frase final μαντείου Th.2.17, λογίου Ph.1.474, χρησμοῦ D.C.77.23.4, cantado por un coro, Ph.2.484, cf. Aristid.Or.50.19, Aristid.Or.34.47
• parte final de un verso ἔπους Aristid.Or.2.426, cf. Phryn.PS Fr.14
• de una carta, Cic.Att.114.3.
2 título ἐφ' ἑκάστῳ τὸν τε Καίσαρα καὶ τὸν Αὔγουστον ἀκροτελεύτιον εἶναι D.C.63.10.1.
German (Pape)
[Seite 85] τό, das äußerste Ende, Schluß eines Gedichtes u. dgl., Thuc. 2, 17; des Briefes, Cic. Att. 5, 21; adj., ganz zuletzt, ἔπος B. A. 963.
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
ce qui est tout à la fin (d'un vers, d'un poème, etc.).
Étymologie: ἄκρος, τελευτή.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
ἀκροτελεύτιον -ου, τό ἄκρος, τελευτή verseinde.
Russian (Dvoretsky)
ἀκροτελεύτιον: τό конец, окончание, заключительная часть (Πυθικοῦ μαντείου Thuc.).
Greek (Liddell-Scott)
ἀκροτελεύτιον: τό, τὸ ἄκρον, ἡ παρυφή, τὸ «κενάρι» παντὸς πράγματος, ἰδίως ἐπὶ στίχου ἢ ποιήματος, Θουκ. 2.17, Φρύν. Α. Β. 369· ἐντεῦθεν, τὸ περιοδικῶς ἐπαναλαμβανόμενον μέρος τοῦ ᾄσματος, ἐπῳδός, πρβλ. Δίων. Κ. 63. 10.
Greek Monotonic
ἀκροτελεύτιον: τό, η κατάληξη ενός στίχου ή ποιήματος, σε Θουκ.
Middle Liddell
the fag-end of a verse, Thuc.
