ἀνευφημέω: Difference between revisions
ἤκουσεν ἐν Ῥώμῃ καὶ ἀρσένων ἑταιρίαν εἶναι → he heard that there was also a fellowship of males in Rome (Severius, commentary on Romans 1:27)
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)<b class="b3">(\w+)<\/b>" to "$1") |
|||
| (10 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=aneffimeo | |Transliteration C=aneffimeo | ||
|Beta Code=a)neufhme/w | |Beta Code=a)neufhme/w | ||
|Definition= | |Definition=<span class="bld">A</span> [[shout]] [[εὐφήμει]] or [[εὐφημεῖτε]]: hence, as this was mainly done on sorrowful occasions, [[cry aloud]], [[shriek]], <b class="b3">ἅπας δ' ἀνηυφήμησεν</b> (so Brunck for [[ἀνευφώνησεν]]) οἰμωγῇ λεώς S.''Tr.''783, cf. [[Euripides|E.]]''[[Orestes|Or.]]''1335, [[Plato|Pl.]]''[[Phaedo|Phd.]]'' 60a.<br><span class="bld">2</span> [[proclaim]], c. acc. et inf., Alex.Aphr. ''in Metaph.'' 767.30, cf. Simp.''in Ph.''1360.20: c. dupl. acc., Dam.''Pr.''58.<br><span class="bld">II</span> later, [[receive]] or [[honour with auspicious cries]], τινὰ ὡς εὐεργέτην J.''BJ'' 4.2.5, cf. 2.21.4, Hdn.6.4.1. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=<b class="num">I</b> [[dar gritos infaustos o de dolor]], [[ἅπας]] δ' ἀνηυφήμησεν οἰμωγῇ λεώς S.<i>Tr</i>.783, ἐπ' ἀξίοισι ... ἀνευφημεῖ [[δόμος]] E.<i>Or</i>.1335, cf. Pl.<i>Phd</i>.60a (las citas de E. y Pl. tal vez deban entenderse como un uso catacréstico de II 1 a partir del ejemplo de S.), οἰμωγὴ τῆς Θέτιδος ... ἀνευφημούσης Philostr.<i>Her</i>.19.12, ἀνευφημήσει· ἀνοιμώξει, κατὰ ἀντίφρασιν Hsch.<br /><b class="num">II</b> <b class="num">1</b>[[aclamar]] (αὐτόν) ἀνευφήμουν ὡς εὐεργέτην I.<i>BI</i> 4.113, cf. 2.608, Hdn.6.4.1, Procl.<i>in Cra</i>.61.23<br /><b class="num">•</b>[[entonar]] τὸν ὑμέναιον X.Eph.3.6.1<br /><b class="num">•</b>abs. [[prorrumpir en aclamaciones]] ἀνευφήμησε τῶν ἀκροατῶν ὁ σύλλογος Zach.Mit.<i>Opif</i>.M.85.1117B, cf. Sm.<i>Ps</i>.62.8.<br /><b class="num">2</b> [[proclamar]], [[afirmar]] ἐν αὐτῇ γὰρ εἶναι τὸ μέγα καὶ μικρὸν ἀνευφήμουν Alex.Aphr.<i>in Metaph</i>.767.30, ἓν ὂν ἀνευφημήσας Dam.<i>Pr</i>.58, τὸν λόγον θεοῦ Eus.<i>PE</i> 7.12.4. | |||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0227.png Seite 227]] laut den Ruf εὐφήμει erheben, was in der Regel bei traurigen Veranlassungen stattfindet; dah. für aufjammern, ein Klagegeschrei erheben, Soph. Tr. 788; Eur. Or. 1320; vgl. Plat. Phaed. 60 a; Ael. V. H. 12, 1. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0227.png Seite 227]] laut den Ruf εὐφήμει erheben, was in der Regel bei traurigen Veranlassungen stattfindet; dah. für aufjammern, ein Klagegeschrei erheben, Soph. Tr. 788; Eur. Or. 1320; vgl. Plat. Phaed. 60 a; Ael. V. H. 12, 1. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=[[ἀνευφημῶ]] :<br />pousser le cri « εὐφήμει », <i>càd, par euphémisme</i>, pousser un cri de douleur <i>ou</i> d'horreur.<br />'''Étymologie:''' [[ἀνά]], [[εὐφημέω]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἀνευφημέω:''' восклицать «εὐφήμει!», т. е. поднимать жалобный вопль, горестно вопить Soph., Eur., Plat. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀνευφημέω''': [[ἀνακράζω]], εὐφήμει ἢ εὐφημεῖτε: [[ἐπειδὴ]] δὲ τοῦτο ἐγίνετο ἐν λυπηραῖς περιστάσεσιν, κατήντησε νὰ σημαίνῃ: [[ἀνακραυγάζω]], γοερῶς φωνάζω, «ξεφωνίζω», [[ἅπας]] δ’ ἀνηυφήμησεν οἰμωγῇ λαὸς Σοφ. Τρ. 783, πρβλ. Εὐρ. Ὀρ. 1335. Πλάτ. Φαίδωνα 60Α. ΙΙ. παρὰ μεταγεν., ὑποδέχομαί τινα ἢ τιμῶ δι’ ἐπευφημιῶν ἢ ἐπαίνων, τινὰ ὡς εὐεργέτην Ἰωσήπ. Ἰουδ. Πόλ. 42. 5, κτλ. | |lstext='''ἀνευφημέω''': [[ἀνακράζω]], εὐφήμει ἢ εὐφημεῖτε: [[ἐπειδὴ]] δὲ τοῦτο ἐγίνετο ἐν λυπηραῖς περιστάσεσιν, κατήντησε νὰ σημαίνῃ: [[ἀνακραυγάζω]], γοερῶς φωνάζω, «ξεφωνίζω», [[ἅπας]] δ’ ἀνηυφήμησεν οἰμωγῇ λαὸς Σοφ. Τρ. 783, πρβλ. Εὐρ. Ὀρ. 1335. Πλάτ. Φαίδωνα 60Α. ΙΙ. παρὰ μεταγεν., ὑποδέχομαί τινα ἢ τιμῶ δι’ ἐπευφημιῶν ἢ ἐπαίνων, τινὰ ὡς εὐεργέτην Ἰωσήπ. Ἰουδ. Πόλ. 42. 5, κτλ. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ἀνευφημέω:''' μέλ. <i>-ήσω</i>, [[φωνάζω]], <i>εὐφήμει</i> ή <i>εὐφημεῖτε</i>· [[καθώς]] αυτό γινόταν [[κυρίως]] σε λυπηρές περιστάσεις, [[φωνάζω]] [[δυνατά]], [[θρηνώ]], [[κλαίω]] γοερώς, [[κραυγάζω]], σε Ευρ. κ.λπ.· <i>ἀνηύφημησεν οἰμωγῇ</i>, σε Σοφ. | |lsmtext='''ἀνευφημέω:''' μέλ. <i>-ήσω</i>, [[φωνάζω]], <i>εὐφήμει</i> ή <i>εὐφημεῖτε</i>· [[καθώς]] αυτό γινόταν [[κυρίως]] σε λυπηρές περιστάσεις, [[φωνάζω]] [[δυνατά]], [[θρηνώ]], [[κλαίω]] γοερώς, [[κραυγάζω]], σε Ευρ. κ.λπ.· <i>ἀνηύφημησεν οἰμωγῇ</i>, σε Σοφ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt= | |mdlsjtxt=to [[shout]] εὐφήμει or εὐφημεῖτε: as [[this]] was [[mainly]] done on [[sorrowful]] occasions, to cry [[aloud]], [[shriek]], Eur., etc.; ἀνευφήμησεν οἰμωγῆι Soph. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 20:45, 22 March 2024
English (LSJ)
A shout εὐφήμει or εὐφημεῖτε: hence, as this was mainly done on sorrowful occasions, cry aloud, shriek, ἅπας δ' ἀνηυφήμησεν (so Brunck for ἀνευφώνησεν) οἰμωγῇ λεώς S.Tr.783, cf. E.Or.1335, Pl.Phd. 60a.
2 proclaim, c. acc. et inf., Alex.Aphr. in Metaph. 767.30, cf. Simp.in Ph.1360.20: c. dupl. acc., Dam.Pr.58.
II later, receive or honour with auspicious cries, τινὰ ὡς εὐεργέτην J.BJ 4.2.5, cf. 2.21.4, Hdn.6.4.1.
Spanish (DGE)
I dar gritos infaustos o de dolor, ἅπας δ' ἀνηυφήμησεν οἰμωγῇ λεώς S.Tr.783, ἐπ' ἀξίοισι ... ἀνευφημεῖ δόμος E.Or.1335, cf. Pl.Phd.60a (las citas de E. y Pl. tal vez deban entenderse como un uso catacréstico de II 1 a partir del ejemplo de S.), οἰμωγὴ τῆς Θέτιδος ... ἀνευφημούσης Philostr.Her.19.12, ἀνευφημήσει· ἀνοιμώξει, κατὰ ἀντίφρασιν Hsch.
II 1aclamar (αὐτόν) ἀνευφήμουν ὡς εὐεργέτην I.BI 4.113, cf. 2.608, Hdn.6.4.1, Procl.in Cra.61.23
•entonar τὸν ὑμέναιον X.Eph.3.6.1
•abs. prorrumpir en aclamaciones ἀνευφήμησε τῶν ἀκροατῶν ὁ σύλλογος Zach.Mit.Opif.M.85.1117B, cf. Sm.Ps.62.8.
2 proclamar, afirmar ἐν αὐτῇ γὰρ εἶναι τὸ μέγα καὶ μικρὸν ἀνευφήμουν Alex.Aphr.in Metaph.767.30, ἓν ὂν ἀνευφημήσας Dam.Pr.58, τὸν λόγον θεοῦ Eus.PE 7.12.4.
German (Pape)
[Seite 227] laut den Ruf εὐφήμει erheben, was in der Regel bei traurigen Veranlassungen stattfindet; dah. für aufjammern, ein Klagegeschrei erheben, Soph. Tr. 788; Eur. Or. 1320; vgl. Plat. Phaed. 60 a; Ael. V. H. 12, 1.
French (Bailly abrégé)
ἀνευφημῶ :
pousser le cri « εὐφήμει », càd, par euphémisme, pousser un cri de douleur ou d'horreur.
Étymologie: ἀνά, εὐφημέω.
Russian (Dvoretsky)
ἀνευφημέω: восклицать «εὐφήμει!», т. е. поднимать жалобный вопль, горестно вопить Soph., Eur., Plat.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνευφημέω: ἀνακράζω, εὐφήμει ἢ εὐφημεῖτε: ἐπειδὴ δὲ τοῦτο ἐγίνετο ἐν λυπηραῖς περιστάσεσιν, κατήντησε νὰ σημαίνῃ: ἀνακραυγάζω, γοερῶς φωνάζω, «ξεφωνίζω», ἅπας δ’ ἀνηυφήμησεν οἰμωγῇ λαὸς Σοφ. Τρ. 783, πρβλ. Εὐρ. Ὀρ. 1335. Πλάτ. Φαίδωνα 60Α. ΙΙ. παρὰ μεταγεν., ὑποδέχομαί τινα ἢ τιμῶ δι’ ἐπευφημιῶν ἢ ἐπαίνων, τινὰ ὡς εὐεργέτην Ἰωσήπ. Ἰουδ. Πόλ. 42. 5, κτλ.
Greek Monotonic
ἀνευφημέω: μέλ. -ήσω, φωνάζω, εὐφήμει ή εὐφημεῖτε· καθώς αυτό γινόταν κυρίως σε λυπηρές περιστάσεις, φωνάζω δυνατά, θρηνώ, κλαίω γοερώς, κραυγάζω, σε Ευρ. κ.λπ.· ἀνηύφημησεν οἰμωγῇ, σε Σοφ.
Middle Liddell
to shout εὐφήμει or εὐφημεῖτε: as this was mainly done on sorrowful occasions, to cry aloud, shriek, Eur., etc.; ἀνευφήμησεν οἰμωγῆι Soph.
