εὐφίλητος: Difference between revisions
From LSJ
σωφροσύνη τὸ περὶ τὰς γυναῖκας → temperance in relation to women
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
m (LSJ1 replacement) |
||
(8 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=effilitos | |Transliteration C=effilitos | ||
|Beta Code=eu)fi/lhtos | |Beta Code=eu)fi/lhtos | ||
|Definition=η, ον, | |Definition=η, ον, [[well-beloved]], only in Id.''Th.''107 (lyr.). | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />[[bien-aimé]].<br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[φιλέω]]. | |||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=<i>[[vielgeliebt]]</i>, πόλιν εὐφιλήταν [[ἔθου]] Aesch. <i>Spt</i>. 107. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''εὐφίλητος:''' [[горячо любимый]] ([[πόλις]] Aesch.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''εὐφίλητος''': -η, -ον, [[λίαν]] πεφιλημένος, μόνον ἐν Αἰσχύλ. Θηβ. 107. | |lstext='''εὐφίλητος''': -η, -ον, [[λίαν]] πεφιλημένος, μόνον ἐν Αἰσχύλ. Θηβ. 107. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Line 21: | Line 27: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''εὐφίλητος:''' -η, -ον ([[φιλέω]]), [[προσφιλής]], [[πολύ]] [[αγαπητός]], σε Αισχύλ. | |lsmtext='''εὐφίλητος:''' -η, -ον ([[φιλέω]]), [[προσφιλής]], [[πολύ]] [[αγαπητός]], σε Αισχύλ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=εὐ-φίλητος, η, ον [[φιλέω]]<br />well-[[beloved]], Aesch. | |mdlsjtxt=εὐ-φίλητος, η, ον [[φιλέω]]<br />well-[[beloved]], Aesch. | ||
}} | }} |
Latest revision as of 12:13, 25 August 2023
English (LSJ)
η, ον, well-beloved, only in Id.Th.107 (lyr.).
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
bien-aimé.
Étymologie: εὖ, φιλέω.
German (Pape)
vielgeliebt, πόλιν εὐφιλήταν ἔθου Aesch. Spt. 107.
Russian (Dvoretsky)
εὐφίλητος: горячо любимый (πόλις Aesch.).
Greek (Liddell-Scott)
εὐφίλητος: -η, -ον, λίαν πεφιλημένος, μόνον ἐν Αἰσχύλ. Θηβ. 107.
Greek Monolingual
εὐφίλητος, -ον (Α)
αυτός που αγαπιέται πολύ, ο πολύ αγαπητός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + φιλητός (< φιλώ «αγαπώ»)].
Greek Monotonic
εὐφίλητος: -η, -ον (φιλέω), προσφιλής, πολύ αγαπητός, σε Αισχύλ.