λυπητικός: Difference between revisions
Ἐς δὲ τὰ ἔσχατα νουσήματα αἱ ἔσχαται θεραπεῖαι ἐς ἀκριβείην, κράτισται → For extreme diseases, extreme methods of cure, as to restriction, are most suitable.
m (LSJ1 replacement) |
|||
| (7 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=lypitikos | |Transliteration C=lypitikos | ||
|Beta Code=luphtiko/s | |Beta Code=luphtiko/s | ||
|Definition= | |Definition=λυπητική, λυπητικόν,<br><span class="bld">A</span> [[feeling pain]], ἐπί τινι Arist.''MM''1192b22.<br><span class="bld">II</span> [[τὸ λυπητικόν]] = the [[capacity for feeling pain]], Plu.2.657a. | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ή, όν :<br />affligeant.<br />'''Étymologie:''' [[λυπέω]]. | |btext=ή, όν :<br />[[affligeant]].<br />'''Étymologie:''' [[λυπέω]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{pape | ||
| | |ptext=[ῡ], <i>[[betrübend]]</i>, Sp.; τὸ λ. = [[λύπη]], Plut. <i>Symp</i>. 3.8.2. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''λῡπητικός:''' [[удручающий]], [[прискорбный]] Arst. | |elrutext='''λῡπητικός:''' [[удручающий]], [[прискорбный]] Arst. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''λῡπητικός''': -ή, -όν, ὁ αἰσθανόμενος πόνον, λύπην, ἐπί τινι Ἀριστ. π. Μνήμ. 1. 28, 1. II. [[λυπηρός]], [[θλιβερός]], προξενῶν λύπην, τὸ λυπ., = [[λύπη]], Πλούτ. 2. 657Α. | |||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[λυπητικός]], -ή, -όν (AM) [[λυπώ]]<br />αυτός που αισθάνεται [[λύπη]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>τὸ λυπητικόν</i><br />η [[ικανότητα]] να λυπάται, να αισθάνεται [[λύπη]] [[κάποιος]] («ὁ [[ἐπικήδειος]] [[αὐλός]]... ἐξαιρεῖ και ἀναλίσκει τὸ λυπητικόν», <b>Πλούτ.</b>). <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br />[[λυπητικά]] και <i>λυπητικῶς</i> (Μ)<br />[[λυπημένα]], με [[λύπη]], με τρόπο που προξενεί [[λύπη]]. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 10:55, 25 August 2023
English (LSJ)
λυπητική, λυπητικόν,
A feeling pain, ἐπί τινι Arist.MM1192b22.
II τὸ λυπητικόν = the capacity for feeling pain, Plu.2.657a.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
affligeant.
Étymologie: λυπέω.
German (Pape)
[ῡ], betrübend, Sp.; τὸ λ. = λύπη, Plut. Symp. 3.8.2.
Russian (Dvoretsky)
λῡπητικός: удручающий, прискорбный Arst.
Greek (Liddell-Scott)
λῡπητικός: -ή, -όν, ὁ αἰσθανόμενος πόνον, λύπην, ἐπί τινι Ἀριστ. π. Μνήμ. 1. 28, 1. II. λυπηρός, θλιβερός, προξενῶν λύπην, τὸ λυπ., = λύπη, Πλούτ. 2. 657Α.
Greek Monolingual
λυπητικός, -ή, -όν (AM) λυπώ
αυτός που αισθάνεται λύπη
αρχ.
το ουδ. ως ουσ. τὸ λυπητικόν
η ικανότητα να λυπάται, να αισθάνεται λύπη κάποιος («ὁ ἐπικήδειος αὐλός... ἐξαιρεῖ και ἀναλίσκει τὸ λυπητικόν», Πλούτ.).
επίρρ...
λυπητικά και λυπητικῶς (Μ)
λυπημένα, με λύπη, με τρόπο που προξενεί λύπη.
