μελανδόκος: Difference between revisions
Μισθὸς διδάσκει γράμματ', οὐ διδάσκαλος → Pretium docet te, non praeceptor, litteras → Der Lehrer lehrt das Lesen nicht, es ist der Lohn
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (LSJ1 replacement) |
||
(2 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=melandokos | |Transliteration C=melandokos | ||
|Beta Code=melando/kos | |Beta Code=melando/kos | ||
|Definition= | |Definition=μελανδόκον, [[holding ink]], <b class="b3">κίστη, ἄγγος μ.</b>, ''AP''6.65 (Paul. Sil.), 68 (Jul.Aeg.). | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />qui contient le noir, l'encre.<br />'''Étymologie:''' [[μέλας]], [[δέκομαι]]. | |btext=ος, ον :<br />[[qui contient le noir]], [[l'encre]].<br />'''Étymologie:''' [[μέλας]], [[δέκομαι]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''μελανδόκος:''' [[содержащий чернила]] ([[ἄγγος]] Anth.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Line 24: | Line 27: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''μελανδόκος:''' -ον ([[δέχομαι]]), αυτός που περιέχει [[μελάνι]], [[μελανοδοχείο]], σε Ανθ. | |lsmtext='''μελανδόκος:''' -ον ([[δέχομαι]]), αυτός που περιέχει [[μελάνι]], [[μελανοδοχείο]], σε Ανθ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=μελαν-[[δόκος]], ον [[δέχομαι]]<br />holding ink, Anth. | |mdlsjtxt=μελαν-[[δόκος]], ον [[δέχομαι]]<br />holding ink, Anth. | ||
}} | }} |
Latest revision as of 11:25, 25 August 2023
English (LSJ)
μελανδόκον, holding ink, κίστη, ἄγγος μ., AP6.65 (Paul. Sil.), 68 (Jul.Aeg.).
German (Pape)
[Seite 119] Schwärze, Tinte fassend, ἄγγος, κίστη, Tintenfaß, Iul. Aeg. 11 (VI, 68) Paul. Sil. 51 (VI, 65).
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui contient le noir, l'encre.
Étymologie: μέλας, δέκομαι.
Russian (Dvoretsky)
μελανδόκος: содержащий чернила (ἄγγος Anth.).
Greek (Liddell-Scott)
μελανδόκος: -ον, ὁ δεχόμενος ἐν ἑαυτῷ μελάνην, κίστη, ἄγγος μ., Ἀνθ. Π. 6. 65 καὶ 68.
Greek Monolingual
μελανδόκος -ον (Α μελανδόχος, -ον)
αυτός που δέχεται μέσα του μελάνη (α. «κίστην μελανδόκον», Ανθ. Παλ.
β. «ἄγγος μελανδόκον», Ανθ. Παλ.)
αρχ.
το ουδ. ως ουσ. τὸ μελανδόκον
μελανοδοχείο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μέλας, -ανος + δοκός και δοχός (< δέχομαι), πρβλ. μηλο-δόκος, ξενο-δόχος].
Greek Monotonic
μελανδόκος: -ον (δέχομαι), αυτός που περιέχει μελάνι, μελανοδοχείο, σε Ανθ.