ἑλκοποιός: Difference between revisions

From LSJ

ζῆν οὐκ ἄξιος, ὅτῳ μηδὲ εἷς ἐστι χρηστὸς φίλοςlife is not worth living if you do not have at least one friend

Source
m (Text replacement - " sc. " to " ''sc.'' ")
m (LSJ1 replacement)
 
(2 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=elkopoios
|Transliteration C=elkopoios
|Beta Code=e(lkopoio/s
|Beta Code=e(lkopoio/s
|Definition=όν, [[having power to wound]], <span class="bibl">A.<span class="title">Th.</span>398</span>; cf. <b class="b3">ἑλκοποιόν· κανθαρίς</b>, Hsch.</span>
|Definition=ἑλκοποιόν, [[having power to wound]], A.''Th.''398; cf. ἑλκοποιόν· κανθαρίς, [[Hesychius Lexicographus|Hsch.]]
}}
}}
{{DGE
{{DGE
Line 17: Line 17:
}}
}}
{{bailly
{{bailly
|btext=ός, όν :<br />qui fait une blessure.<br />'''Étymologie:''' [[ἕλκος]], [[ποιέω]].
|btext=ός, όν :<br />[[qui fait une blessure]].<br />'''Étymologie:''' [[ἕλκος]], [[ποιέω]].
}}
}}
{{elru
{{elru

Latest revision as of 11:22, 25 August 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἑλκοποιός Medium diacritics: ἑλκοποιός Low diacritics: ελκοποιός Capitals: ΕΛΚΟΠΟΙΟΣ
Transliteration A: helkopoiós Transliteration B: helkopoios Transliteration C: elkopoios Beta Code: e(lkopoio/s

English (LSJ)

ἑλκοποιόν, having power to wound, A.Th.398; cf. ἑλκοποιόν· κανθαρίς, Hsch.

Spanish (DGE)

-όν
que produce heridas, lacerante οὐδ' ἑλκοποιὰ γίγνεται τὰ σήματα y no causan heridas los emblemas A.Th.398
que es dañino de un insecto, Hsch.s.u. ἑλκοποιόν.

German (Pape)

[Seite 798] Wunden machend, οὐδ' ἑλκοποιὰ γίγνεται τὰ σήματα, die Wappen (des Schildes) verwunden nicht, Aesch. Spt. 380.

French (Bailly abrégé)

ός, όν :
qui fait une blessure.
Étymologie: ἕλκος, ποιέω.

Russian (Dvoretsky)

ἑλκοποιός: ранящий, изъязвляющий (τὰ σήματα, sc. τῶν ὅπλων Aesch.).

Greek (Liddell-Scott)

ἑλκοποιός: -όν, ἔχων δύναμιν νὰ κάμνῃ ἕλκη, Αἰσχύλ. Θήβ. 398. Καθ’ Ἡσύχ.: «ἑλκοποιόν· κανθαρίς».

Greek Monolingual

ἑλκοποιός, -όν (Α)
αυτός που προκαλεί έλκη, που πληγώνει.

Greek Monotonic

ἑλκοποιός: -όν (ποιέω), αυτός που έχει τη δύναμη να προξενεί πληγές, σε Αισχύλ.

Middle Liddell

ἑλκο-ποιός, όν ποιέω
having power to wound, Aesch.