ὠτακουστής: Difference between revisions
ἀσκεῖν περὶ τὰ νοσήματα δύο, ὠφελεῖν ἢ μὴ βλάπτειν → strive, with regard to diseases, for two things — to do good, or to do no harm | as to diseases, make a habit of two things — to help, or at least, to do no harm
m (Text replacement - "(?s)({{elru\n\|elrutext.*}}\n)({{.*}}\n)({{pape.*}})" to "$3 $1$2") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (2 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=otakoustis | |Transliteration C=otakoustis | ||
|Beta Code=w)takousth/s | |Beta Code=w)takousth/s | ||
|Definition= | |Definition=ὠτακουστοῦ, ὁ, [[listener]], [[eavesdropper]], of a person employed as a [[spy]] by tyrants, Arist.''Pol.''1313b14, ''Mu.''398a21, Plb.16.37.1, Plu. 2.522f. | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=οῦ (ὁ) :<br />celui qui est aux écoutes, espion.<br />'''Étymologie:''' [[οὖς]], [[ἀκούω]]. | |btext=οῦ (ὁ) :<br />[[celui qui est aux écoutes]], [[espion]].<br />'''Étymologie:''' [[οὖς]], [[ἀκούω]]. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ὠτᾰκουστής:''' οῦ ὁ подслушиватель, шпион Arst., Polyb., Plut. | |elrutext='''ὠτᾰκουστής:''' οῦ ὁ [[подслушиватель]], [[шпион]] Arst., Polyb., Plut. | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Latest revision as of 11:05, 25 August 2023
English (LSJ)
ὠτακουστοῦ, ὁ, listener, eavesdropper, of a person employed as a spy by tyrants, Arist.Pol.1313b14, Mu.398a21, Plb.16.37.1, Plu. 2.522f.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
celui qui est aux écoutes, espion.
Étymologie: οὖς, ἀκούω.
German (Pape)
ὁ, Horcher, Lauscher, Kundschafter, Spion; Arist. Pol. 5.11; Pol. 16.37.1.
Russian (Dvoretsky)
ὠτᾰκουστής: οῦ ὁ подслушиватель, шпион Arst., Polyb., Plut.
Greek (Liddell-Scott)
ὠτᾰκουστής: -οῦ, ὁ, ὁ ὠτακουστῶν, προσπαθῶν κρυφίως νὰ ἀκούσῃ τι, κατάσκοπος, οἷος ὁ ὑπὸ τῶν τυράννων χρησιμοποιούμενος ἵνα ὠτακουστῇ, Ἀριστ. Πολιτικ. 5. 11, 7, περὶ Κόσμου 6, 9, Πολύβ. 16. 37, 1, Πλούτ. 2. 522F.
Greek Monolingual
ο / ὠτακουστής, ΝΑ ὠτακουστῶ
άτομο που κρυφακούει
αρχ.
κατάσκοπος που χρησιμοποιούσαν ιδίως οι τύραννοι («τοὺς ὠτακουστὰς ἐξέπεμπεν Ἱέρων, ὅπου τις εἴη συνουσία καὶ σύλλογος», Αριστοτ.).
Greek Monotonic
ὠτᾰκουστής: -οῦ, ὁ (ἀκούω), αυτός που κρυφακούει, κατάσκοπος, σε Αριστ.
