παραιτητής: Difference between revisions
ἑὰν δὲ προσποιούμενος ᾗ τὰ μαθήματά πως ἀπείρως προβάλλων, οὐκ ἔστιν αἰτίας ἔξω → But should one profess knowledge as he puts forward something in an inexperienced way, he is not without blame (Pappus 3.1.30.31f.)
m (LSJ1 replacement) |
|||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=paraititis | |Transliteration C=paraititis | ||
|Beta Code=paraithth/s | |Beta Code=paraithth/s | ||
|Definition= | |Definition=παραιτητοῦ, ὁ, [[intercessor]], Ph.1.598, 2.160, Plu.''Sull.''26. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl | ||
|elnltext= | |elnltext=παραιτητής -οῦ, ὁ [παραιτέομαι] [[voorspreker]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
Latest revision as of 11:56, 25 August 2023
English (LSJ)
παραιτητοῦ, ὁ, intercessor, Ph.1.598, 2.160, Plu.Sull.26.
German (Pape)
[Seite 480] ὁ, der Bittende, Abbittende, Philo; – der für einen Andern bittet, Plut. Sull. 26.
French (Bailly abrégé)
οῦ;
adj. m.
qui intercède pour un autre.
Étymologie: παραιτέομαι.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
παραιτητής -οῦ, ὁ [παραιτέομαι] voorspreker.
Russian (Dvoretsky)
παραιτητής: οῦ ὁ заступник, ходатай Plut.
Greek Monolingual
ὁ, Α παραιτούμαι
άτομο που μεσιτεύει, που μεσολαβεί προκειμένου να αποδοθεί χάρη σε κάποιον άλλο.
Greek Monotonic
παραιτητής: -οῦ, ὁ, διαμεσολαβητής, μεσίτης, σε Πλούτ.
Greek (Liddell-Scott)
παραιτητής: -οῦ, ὁ, ὁ ὑπέρ τινος χάριν αἰτούμενος, μεσιτεύων ὑπέρ τινος, Φίλων 1. 598, 2. 160, Πλουτ. Σύλλ. 26.
Middle Liddell
παραιτητής, οῦ, ὁ,
an intercessor, Plut.
