δυσμενέων: Difference between revisions
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
(13_4) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (14 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=dysmeneon | |Transliteration C=dysmeneon | ||
|Beta Code=dusmene/wn | |Beta Code=dusmene/wn | ||
|Definition=participial form, only masc., | |Definition=participial form, only masc., [[bearing ill-will]], [[hostile]], Od.2.72; [[δυσμενέοντες]] ib.73, 20.314. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0683.png Seite 683]] οντος, | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0683.png Seite 683]] οντος, [[feindlich gesinnt]], einzeln stehendes particip., verhält sich zu [[δυσμενής]] wie [[ὑπερμενέων]] zu [[ὑπερμενής]]. Homer dreimal: Odyss. 2, 72 [[δυσμενέων]], 2, 73. 20, 314 δυσμενέοντες. – Ap. Rh. 3, 352. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=<i>part. prés. masc. de l'inusité</i> *δυσμενέω, <i>c.</i> [[δυσμεναίνω]] : mécontent, fâché. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''δυσμενέων:''' 2, οντος Hom. = [[δυσμενής]] I. | |||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''δυσμενέων''': μετοχικὸς [[τύπος]] ἀπαντῶν μόνον κατ’ ἀρσ., κακὴν διάθεσιν ἔχων ἢ αἰσθανόμενος, ἐχθρικῶς διακείμενος, [[ἐχθρός]], Ὀδ. Β. 72· δυσμενέοντες [[αὐτόθι]] 73, Υ. 314. | |||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''δυσμενέων:''' μτχ. [[τύπος]] που απαντά μόνο στο αρσ., αυτός που έχει κακή [[διάθεση]], εχθρικά διακείμενος, [[εχθρικός]], σε Ομήρ. Οδ. | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=[a participial [[form]] only in masc.]<br />[[bearing]] ill-[[will]], [[hostile]], Od. [from [[δυσμενής]] | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 11:24, 25 August 2023
English (LSJ)
participial form, only masc., bearing ill-will, hostile, Od.2.72; δυσμενέοντες ib.73, 20.314.
German (Pape)
[Seite 683] οντος, feindlich gesinnt, einzeln stehendes particip., verhält sich zu δυσμενής wie ὑπερμενέων zu ὑπερμενής. Homer dreimal: Odyss. 2, 72 δυσμενέων, 2, 73. 20, 314 δυσμενέοντες. – Ap. Rh. 3, 352.
French (Bailly abrégé)
part. prés. masc. de l'inusité *δυσμενέω, c. δυσμεναίνω : mécontent, fâché.
Russian (Dvoretsky)
δυσμενέων: 2, οντος Hom. = δυσμενής I.
Greek (Liddell-Scott)
δυσμενέων: μετοχικὸς τύπος ἀπαντῶν μόνον κατ’ ἀρσ., κακὴν διάθεσιν ἔχων ἢ αἰσθανόμενος, ἐχθρικῶς διακείμενος, ἐχθρός, Ὀδ. Β. 72· δυσμενέοντες αὐτόθι 73, Υ. 314.
Greek Monotonic
δυσμενέων: μτχ. τύπος που απαντά μόνο στο αρσ., αυτός που έχει κακή διάθεση, εχθρικά διακείμενος, εχθρικός, σε Ομήρ. Οδ.
Middle Liddell
[a participial form only in masc.]
bearing ill-will, hostile, Od. [from δυσμενής
