ἐπίπολος: Difference between revisions
From LSJ
(6_15) |
|||
(16 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=epipolos | |Transliteration C=epipolos | ||
|Beta Code=e)pi/polos | |Beta Code=e)pi/polos | ||
|Definition=ὁ, | |Definition=ὁ, = [[πρόσπολος]], [[companion]], [[Sophocles|S.]]''[[Oedipus Tyrannus|OT]]''1322 (lyr.). | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0972.png Seite 972]] = [[πρόσπολος]], Soph. O. R. 1323. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0972.png Seite 972]] = [[πρόσπολος]], Soph. O. R. 1323. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />[[compagnon]].<br />'''Étymologie:''' [[ἐπί]], [[πέλομαι]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἐπίπολος:''' ὁ [[спутник]], [[помощник]] ([[μόνιμος]] Soph.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἐπίπολος''': ον = [[πρόσπολος]], [[σύντροφος]], Σοφ. Ο. Τ. 1322. | |lstext='''ἐπίπολος''': ον = [[πρόσπολος]], [[σύντροφος]], Σοφ. Ο. Τ. 1322. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[ἐπίπολος]], -ον (Α)<br />[[ακόλουθος]], [[σύντροφος]], [[υπηρέτης]] («σὺ μὲν ἐμὸς [[ἐπίπολος]] ἔτι [[μόνιμος]]», <b>Σοφ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>επί</i> <span style="color: red;">+</span> -<i>πoλος</i> <span style="color: red;"><</span> [[πέλομαι]] ([[πρβλ]]. [[αιπόλος]], [[ακροπόλος]], [[ονειροπόλος]] <b>κ.ά.</b>)]. | |||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ἐπίπολος:''' -ον ([[πολέω]]), = [[πρόσπολος]], [[σύντροφος]], σε Σοφ. | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=[[ἐπίπολος]], ον [[πολέω]] = [[πρόσπολος]],]<br />a [[companion]], Soph. | |||
}} | }} |
Latest revision as of 11:15, 18 September 2023
English (LSJ)
ὁ, = πρόσπολος, companion, S.OT1322 (lyr.).
German (Pape)
[Seite 972] = πρόσπολος, Soph. O. R. 1323.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
compagnon.
Étymologie: ἐπί, πέλομαι.
Russian (Dvoretsky)
ἐπίπολος: ὁ спутник, помощник (μόνιμος Soph.).
Greek (Liddell-Scott)
ἐπίπολος: ον = πρόσπολος, σύντροφος, Σοφ. Ο. Τ. 1322.
Greek Monolingual
ἐπίπολος, -ον (Α)
ακόλουθος, σύντροφος, υπηρέτης («σὺ μὲν ἐμὸς ἐπίπολος ἔτι μόνιμος», Σοφ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + -πoλος < πέλομαι (πρβλ. αιπόλος, ακροπόλος, ονειροπόλος κ.ά.)].
Greek Monotonic
ἐπίπολος: -ον (πολέω), = πρόσπολος, σύντροφος, σε Σοφ.