ἀγέννητος: Difference between revisions
Εἷς ἐστι δοῦλος οἰκίας ὁ δεσπότης → Unus familiae servus ipse adeo est herus → Nur einen Sklaven gibt's allein im Haus, den Herrn
(Bailly1_1) |
Tags: Mobile edit Mobile web edit |
||
| (27 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=agennitos | |Transliteration C=agennitos | ||
|Beta Code=a)ge/nnhtos | |Beta Code=a)ge/nnhtos | ||
|Definition= | |Definition=ἀγέννητον, ([[γεννάὠ]]<br><span class="bld">A</span> [[unbegotten]], [[unborn]], ἀ. τότ' ἦ [[Sophocles|S.]]''[[Oedipus Coloneus|OC]]''973: [[unoriginated]], Pl.''Ti.''52a. Adv., <b class="b3">ἀναιτίως καὶ ἀ.</b> Plu. 2.1015b codd.<br><span class="bld">2</span> [[non-existent]], αἰτία Aret.''SD''2.11.<br><span class="bld">II</span> = [[ἀγεννής]], [[low-born]], [[mean]], S.''Tr.''61.<br><span class="bld">III</span> Act., [[not productive]], [[Theophrastus|Thphr.]] ''[[De Causis Plantarum|CP]]'' 6.10.1. Adv. [[ἀγεννήτως]] = [[without leaving issue]], Epigr.Gr.333a (Perg.). | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ον<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[no engendrado]], [[nunca nacido]] ἀ. τότ' ἦ S.<i>OC</i> 973.<br /><b class="num">2</b> [[ingénito]], [[increado]] como cualidad del alma ἀ. καὶ [[ἀνώλεθρος]] Pl.<i>Ti</i>.52a<br /><b class="num">•</b>como nombre [[Innatus]] de un eón de Epífanes, Iren.Lugd.<i>Haer</i>.1.11.5<br /><b class="num">•</b>τὸ ἀθάνατον καὶ ἀγέννητον Philostr.<i>VA</i> 6.11, de Dios ὁ μόνος ἀ. καὶ [[ἀβασίλευτος]] <i>Const.App</i>.8.5.1, cf. Gr.Naz.M.36.89A, Pamph.Mon.<i>Solut</i>.6.49.<br /><b class="num">3</b> [[inexistente]], [[que no tiene fundamento]] [[αἰτία]] Aret.<i>SD</i> 2.11.9.<br /><b class="num">II</b> [[de bajo linaje]] κἀξ ἀγεννήτων [[ἄρα]] μῦθοι καλῶς πίπτουσιν S.<i>Tr</i>.61.<br /><b class="num">III</b> [[no productivo]] Thphr.<i>CP</i> 6.10.1.<br /><b class="num">IV</b> adv. -ως [[de modo ingénito]], [[de manera no generada]] συνυπάρχει ὁ υἱὸς ἀ. τῷ θεῷ Arius <i>Ep.Eus</i>.2. | |||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0012.png Seite 12]] 1) nicht erzeugt, Soph. O. C. 977; Plut. de an. procr. e Tim. 4, neben ἀναιτίως 6. – 2) = [[ἀγεννής]], Soph. Fr. 61 (nachher steht dafür [[δούλη]]). – 3) nichts hervorbringend, Theophr. Vgl. [[ἀγένητος]]. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0012.png Seite 12]] 1) nicht erzeugt, Soph. O. C. 977; Plut. de an. procr. e Tim. 4, neben ἀναιτίως 6. – 2) = [[ἀγεννής]], Soph. Fr. 61 (nachher steht dafür [[δούλη]]). – 3) nichts hervorbringend, Theophr. Vgl. [[ἀγένητος]]. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> non engendré, non créé, qui n'est pas né;<br /><b>2</b> [[de naissance basse]] <i>ou</i> honteuse.<br />'''Étymologie:''' [[ἀ]], [[γεννάω]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἀγέννητος:''' <b class="num">1)</b> не родившийся (еще) на свет Soph.;<br /><b class="num">2)</b> филос. нерожденный, несотворенный, т. е. не имеющий начала ([[εἶδος]] Plat.; [[θεός]] Plut.);<br /><b class="num">3)</b> безродный, низкого происхождения, незнатный Soph. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀγέννητος''': -ον, ([[γεννάω]]), ὡς τὸ [[ἀγέννητος]], ὁ μὴ γεννηθείς, ἀγ. τότ’ ἦ, Σοφ. Ο. Κ. 973· ὁ μὴ λαβὼν [[ἀρχήν]], ὁ αὐτ. Ἀποσπ. 739, Πλάτ. Τίμ. 52Α., ἐπὶ τῶν στοιχείων, Ἐμπεδ. παρ’ Ἡσύχ. - ἐπίρρ., ἀναιτίως και ἀγ., Πλούτ. 2. 1015Α. ΙΙ. ὡς τὸ [[ἀγεννής]], ὁ ταπεινὸς τὴν καταγωγήν, «πρόστυχος», Σοφ. Τρ. 61. ΙΙΙ. ἐνεργ., ὁ μὴ παράγων, μὴ γεννῶν, Θεόφρ. Αἴτ. Φυσ. 6. 10, 1. | |lstext='''ἀγέννητος''': -ον, ([[γεννάω]]), ὡς τὸ [[ἀγέννητος]], ὁ μὴ γεννηθείς, ἀγ. τότ’ ἦ, Σοφ. Ο. Κ. 973· ὁ μὴ λαβὼν [[ἀρχήν]], ὁ αὐτ. Ἀποσπ. 739, Πλάτ. Τίμ. 52Α., ἐπὶ τῶν στοιχείων, Ἐμπεδ. παρ’ Ἡσύχ. - ἐπίρρ., ἀναιτίως και ἀγ., Πλούτ. 2. 1015Α. ΙΙ. ὡς τὸ [[ἀγεννής]], ὁ ταπεινὸς τὴν καταγωγήν, «πρόστυχος», Σοφ. Τρ. 61. ΙΙΙ. ἐνεργ., ὁ μὴ παράγων, μὴ γεννῶν, Θεόφρ. Αἴτ. Φυσ. 6. 10, 1. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{lsm | ||
| | |lsmtext='''ἀγέννητος:''' -ον ([[γεννάω]]),<br /><b class="num">I.</b> αυτός που δεν έχει δημιουργηθεί, που δεν έχει γεννηθεί· [[ἀγέννητος]] τότ' ἦ, σε Σοφ.<br /><b class="num">II.</b> όπως το [[ἀγεννής]], ταπεινής καταγωγής [[άνθρωπος]], στον ίδ. | ||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=[[γεννάω]]<br /><b class="num">I.</b> [[unbegotten]], [[unborn]], ἀγ. τότ' ἦ Soph.<br /><b class="num">II.</b> like [[ἀγεννής]], low-[[born]], Soph. | |||
}} | |||
{{WoodhouseReversedUncategorized | |||
|woodrun=[[humble]], [[mean]], [[obscure]], [[low of degree]], [[of birth]] | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 06:49, 20 October 2024
English (LSJ)
ἀγέννητον, (γεννάὠ
A unbegotten, unborn, ἀ. τότ' ἦ S.OC973: unoriginated, Pl.Ti.52a. Adv., ἀναιτίως καὶ ἀ. Plu. 2.1015b codd.
2 non-existent, αἰτία Aret.SD2.11.
II = ἀγεννής, low-born, mean, S.Tr.61.
III Act., not productive, Thphr. CP 6.10.1. Adv. ἀγεννήτως = without leaving issue, Epigr.Gr.333a (Perg.).
Spanish (DGE)
-ον
I 1no engendrado, nunca nacido ἀ. τότ' ἦ S.OC 973.
2 ingénito, increado como cualidad del alma ἀ. καὶ ἀνώλεθρος Pl.Ti.52a
•como nombre Innatus de un eón de Epífanes, Iren.Lugd.Haer.1.11.5
•τὸ ἀθάνατον καὶ ἀγέννητον Philostr.VA 6.11, de Dios ὁ μόνος ἀ. καὶ ἀβασίλευτος Const.App.8.5.1, cf. Gr.Naz.M.36.89A, Pamph.Mon.Solut.6.49.
3 inexistente, que no tiene fundamento αἰτία Aret.SD 2.11.9.
II de bajo linaje κἀξ ἀγεννήτων ἄρα μῦθοι καλῶς πίπτουσιν S.Tr.61.
III no productivo Thphr.CP 6.10.1.
IV adv. -ως de modo ingénito, de manera no generada συνυπάρχει ὁ υἱὸς ἀ. τῷ θεῷ Arius Ep.Eus.2.
German (Pape)
[Seite 12] 1) nicht erzeugt, Soph. O. C. 977; Plut. de an. procr. e Tim. 4, neben ἀναιτίως 6. – 2) = ἀγεννής, Soph. Fr. 61 (nachher steht dafür δούλη). – 3) nichts hervorbringend, Theophr. Vgl. ἀγένητος.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 non engendré, non créé, qui n'est pas né;
2 de naissance basse ou honteuse.
Étymologie: ἀ, γεννάω.
Russian (Dvoretsky)
ἀγέννητος: 1) не родившийся (еще) на свет Soph.;
2) филос. нерожденный, несотворенный, т. е. не имеющий начала (εἶδος Plat.; θεός Plut.);
3) безродный, низкого происхождения, незнатный Soph.
Greek (Liddell-Scott)
ἀγέννητος: -ον, (γεννάω), ὡς τὸ ἀγέννητος, ὁ μὴ γεννηθείς, ἀγ. τότ’ ἦ, Σοφ. Ο. Κ. 973· ὁ μὴ λαβὼν ἀρχήν, ὁ αὐτ. Ἀποσπ. 739, Πλάτ. Τίμ. 52Α., ἐπὶ τῶν στοιχείων, Ἐμπεδ. παρ’ Ἡσύχ. - ἐπίρρ., ἀναιτίως και ἀγ., Πλούτ. 2. 1015Α. ΙΙ. ὡς τὸ ἀγεννής, ὁ ταπεινὸς τὴν καταγωγήν, «πρόστυχος», Σοφ. Τρ. 61. ΙΙΙ. ἐνεργ., ὁ μὴ παράγων, μὴ γεννῶν, Θεόφρ. Αἴτ. Φυσ. 6. 10, 1.
Greek Monotonic
ἀγέννητος: -ον (γεννάω),
I. αυτός που δεν έχει δημιουργηθεί, που δεν έχει γεννηθεί· ἀγέννητος τότ' ἦ, σε Σοφ.
II. όπως το ἀγεννής, ταπεινής καταγωγής άνθρωπος, στον ίδ.
Middle Liddell
γεννάω
I. unbegotten, unborn, ἀγ. τότ' ἦ Soph.
II. like ἀγεννής, low-born, Soph.
