Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

conglutino: Difference between revisions

From LSJ

Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιονὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking

Plutarch, Advice about Keeping Well, section 24
(Gf-D_2)
(CSV import)
 
(3 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 1: Line 1:
{{LaEn
|lnetxt=conglutino conglutinare, conglutinavi, conglutinatus V TRANS :: glue/stick/bind/cohere together; cement; cleave to; bring to agreement; devise<br />conglutino conglutino conglutinare, conglutinavi, conglutinatus V :: bind (books)
}}
{{Lewis
{{Lewis
|lshtext=<b>con-glūtĭno</b>: āvi, ātum, 1,<br /><b>I</b> v. a., to [[glue]], [[cement]], [[join]] [[together]].<br /><b>I</b> Lit. (t. t.): favos extremos [[inter]] se, Varr. R. R. 3, 16, 23; cf.: [[utrasque]] res [[inter]] se ([[calx]]), Vitr. 7, 4, 3: libros, Dig. 32, 52, § 5: [[carnis]], Plin. 27, 6, 24, § 42: volnera recentia, id. 30, 13, 39, § 115: germinantis oculos aliquā sibi annexione, Pall. Mart. 10, 36.—<br /><b>II</b> Trop.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> To [[join]], [[unite]] [[firmly]] [[together]], to [[bind]] [[closely]], [[cement]] (a favorite trope of Cic.; [[elsewhere]] [[very]] [[rare]]): hominem [[eadem]], [[optime]] quae conglutinavit, [[natura]] dissolvit, Cic. Sen. 20, 73; cf.: rem dissolutam, divulsamque (sc. in oratione), id. de Or. 1, 42, 188: animi [[vitium]] cum causā peccati, Auct. Her. 2, 3, 5: amicitias, Cic. Lael. 9, 32 (opp. dissolvere); id. Att. 7, 8, 1: concordiam, id. ib. 1, 17, 10: voluntates [[nostras]] consuetudine, id. Fam. 11, 27, 2; cf.: meretricios amores nuptiis, * Ter. And. 5, 4, 10: [[quid]] est in Antonio [[praeter]] libidinem, crudelitatem, petulantiam, audaciam? Ex his [[totus]] conglutinatus est, [[composed]], Cic. Phil. 3, 11, 28: [[affixus]] et conglutinatus, i. e. adhering [[closely]] to a [[person]], App. M. 9, p. 225, 4.—*<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> Like [[compono]], [[comparo]], etc., to [[invent]], [[devise]], [[contrive]] (a [[means]]): conglutina, Ut senem [[hodie]] doctum [[docte]] fallas, Plaut. Bacch. 4, 4, 42.
|lshtext=<b>con-glūtĭno</b>: āvi, ātum, 1,<br /><b>I</b> v. a., to [[glue]], [[cement]], [[join]] [[together]].<br /><b>I</b> Lit. (t. t.): favos extremos [[inter]] se, Varr. R. R. 3, 16, 23; cf.: [[utrasque]] res [[inter]] se ([[calx]]), Vitr. 7, 4, 3: libros, Dig. 32, 52, § 5: [[carnis]], Plin. 27, 6, 24, § 42: volnera recentia, id. 30, 13, 39, § 115: germinantis oculos aliquā sibi annexione, Pall. Mart. 10, 36.—<br /><b>II</b> Trop.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> To [[join]], [[unite]] [[firmly]] [[together]], to [[bind]] [[closely]], [[cement]] (a favorite trope of Cic.; [[elsewhere]] [[very]] [[rare]]): hominem [[eadem]], [[optime]] quae conglutinavit, [[natura]] dissolvit, Cic. Sen. 20, 73; cf.: rem dissolutam, divulsamque (sc. in oratione), id. de Or. 1, 42, 188: animi [[vitium]] cum causā peccati, Auct. Her. 2, 3, 5: amicitias, Cic. Lael. 9, 32 (opp. dissolvere); id. Att. 7, 8, 1: concordiam, id. ib. 1, 17, 10: voluntates [[nostras]] consuetudine, id. Fam. 11, 27, 2; cf.: meretricios amores nuptiis, * Ter. And. 5, 4, 10: [[quid]] est in Antonio [[praeter]] libidinem, crudelitatem, petulantiam, audaciam? Ex his [[totus]] conglutinatus est, [[composed]], Cic. Phil. 3, 11, 28: [[affixus]] et conglutinatus, i. e. adhering [[closely]] to a [[person]], App. M. 9, p. 225, 4.—*<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> Like [[compono]], [[comparo]], etc., to [[invent]], [[devise]], [[contrive]] (a [[means]]): conglutina, Ut senem [[hodie]] doctum [[docte]] fallas, Plaut. Bacch. 4, 4, 42.
Line 4: Line 7:
{{Gaffiot
{{Gaffiot
|gf=<b>conglūtĭnō</b>,¹⁴ āvī, ātum, āre, tr.,<br /><b>1</b> coller ensemble, lier ensemble : [[Varro]] R. 3, 16, 23 ; Vitr. Arch. 7, 4, 3 ; [[vulnus]] Plin. 23, 3, fermer une blessure<br /><b>2</b> [fig.] former par liaison étroite des éléments, constituer en un tout compact : [[sic]] hominem [[eadem]] [[optime]], quæ conglutinavit, [[natura]] dissolvit Cic. CM 72, ainsi la nature qui a soudé ce tout qui [[est]] l’homme, excelle aussi à le désagréger ; rem, dissolutam conglutinare Cic. de Or. 1, 188, constituer en un tout un objet d’étude morcelé &#124;&#124; lier étroitement les éléments d’un tout, cimenter, souder : si [[utilitas]] amicitias conglutinaret Cic. Læl. 32, si l’intérêt scellait les amitiés ; a me conglutinata [[concordia]] Cic. Att. 1, 17, 10, accord cimenté par moi &#124;&#124; combiner qqch. : Pl. Bacch. 693.||lier étroitement les éléments d’un tout, cimenter, souder : si [[utilitas]] amicitias conglutinaret Cic. Læl. 32, si l’intérêt scellait les amitiés ; a me conglutinata [[concordia]] Cic. Att. 1, 17, 10, accord cimenté par moi||combiner qqch. : Pl. Bacch. 693.
|gf=<b>conglūtĭnō</b>,¹⁴ āvī, ātum, āre, tr.,<br /><b>1</b> coller ensemble, lier ensemble : [[Varro]] R. 3, 16, 23 ; Vitr. Arch. 7, 4, 3 ; [[vulnus]] Plin. 23, 3, fermer une blessure<br /><b>2</b> [fig.] former par liaison étroite des éléments, constituer en un tout compact : [[sic]] hominem [[eadem]] [[optime]], quæ conglutinavit, [[natura]] dissolvit Cic. CM 72, ainsi la nature qui a soudé ce tout qui [[est]] l’homme, excelle aussi à le désagréger ; rem, dissolutam conglutinare Cic. de Or. 1, 188, constituer en un tout un objet d’étude morcelé &#124;&#124; lier étroitement les éléments d’un tout, cimenter, souder : si [[utilitas]] amicitias conglutinaret Cic. Læl. 32, si l’intérêt scellait les amitiés ; a me conglutinata [[concordia]] Cic. Att. 1, 17, 10, accord cimenté par moi &#124;&#124; combiner qqch. : Pl. Bacch. 693.||lier étroitement les éléments d’un tout, cimenter, souder : si [[utilitas]] amicitias conglutinaret Cic. Læl. 32, si l’intérêt scellait les amitiés ; a me conglutinata [[concordia]] Cic. Att. 1, 17, 10, accord cimenté par moi||combiner qqch. : Pl. Bacch. 693.
}}
{{Georges
|georg=con-glūtino, āvī, ātum, āre, [[zusammenleimen]], -[[kleben]], -[[fügen]], I) eig.: libros, ICt.: vulnera, Plin. – absol., [[calx]] conglutinat, Vitr. – II) übtr.: 1) im allg.: ex his [[totus]] [[conglutinatus]] est, aus diesen (Lastern) ist er [[ganz]] zusammengesetzt, Cic.: hominem [[eadem]] [[optime]], [[quae]] conglutinavit, [[natura]] dissolvit, Cic.: c. rem dissolutam divulsamque, Cic. – [[affixus]] et [[conglutinatus]], v. jmd., der [[einer]] [[Person]] [[immer]] zur [[Seite]] bleibt, Apul. [[met]]. 9, 17. – 2) insbes.: a) [[eng]] ZUsammenknüpsen, [[eng]] [[verbinden]], enger [[verknüpfen]] od. [[knüpfen]], voluntates, Cic.: amicitias, Cic.: meretricios amores nuptiis, Ter.: animi [[vitium]] cum [[causa]] peccati, in enge [[Verbindung]] [[bringen]] (v. [[Redner]]), Cornif. rhet. – b) [[etwas]] ([[ein]] [[Mittel]]) aussinnen, Plaut. Bacch. 693.
}}
{{LaZh
|lnztxt=conglutino, as, are. :: 黏。結合。— dolos 多詭。
}}
}}

Latest revision as of 17:45, 12 June 2024

Latin > English

conglutino conglutinare, conglutinavi, conglutinatus V TRANS :: glue/stick/bind/cohere together; cement; cleave to; bring to agreement; devise
conglutino conglutino conglutinare, conglutinavi, conglutinatus V :: bind (books)

Latin > English (Lewis & Short)

con-glūtĭno: āvi, ātum, 1,
I v. a., to glue, cement, join together.
I Lit. (t. t.): favos extremos inter se, Varr. R. R. 3, 16, 23; cf.: utrasque res inter se (calx), Vitr. 7, 4, 3: libros, Dig. 32, 52, § 5: carnis, Plin. 27, 6, 24, § 42: volnera recentia, id. 30, 13, 39, § 115: germinantis oculos aliquā sibi annexione, Pall. Mart. 10, 36.—
II Trop.
   A To join, unite firmly together, to bind closely, cement (a favorite trope of Cic.; elsewhere very rare): hominem eadem, optime quae conglutinavit, natura dissolvit, Cic. Sen. 20, 73; cf.: rem dissolutam, divulsamque (sc. in oratione), id. de Or. 1, 42, 188: animi vitium cum causā peccati, Auct. Her. 2, 3, 5: amicitias, Cic. Lael. 9, 32 (opp. dissolvere); id. Att. 7, 8, 1: concordiam, id. ib. 1, 17, 10: voluntates nostras consuetudine, id. Fam. 11, 27, 2; cf.: meretricios amores nuptiis, * Ter. And. 5, 4, 10: quid est in Antonio praeter libidinem, crudelitatem, petulantiam, audaciam? Ex his totus conglutinatus est, composed, Cic. Phil. 3, 11, 28: affixus et conglutinatus, i. e. adhering closely to a person, App. M. 9, p. 225, 4.—*
   B Like compono, comparo, etc., to invent, devise, contrive (a means): conglutina, Ut senem hodie doctum docte fallas, Plaut. Bacch. 4, 4, 42.

Latin > French (Gaffiot 2016)

conglūtĭnō,¹⁴ āvī, ātum, āre, tr.,
1 coller ensemble, lier ensemble : Varro R. 3, 16, 23 ; Vitr. Arch. 7, 4, 3 ; vulnus Plin. 23, 3, fermer une blessure
2 [fig.] former par liaison étroite des éléments, constituer en un tout compact : sic hominem eadem optime, quæ conglutinavit, natura dissolvit Cic. CM 72, ainsi la nature qui a soudé ce tout qui est l’homme, excelle aussi à le désagréger ; rem, dissolutam conglutinare Cic. de Or. 1, 188, constituer en un tout un objet d’étude morcelé || lier étroitement les éléments d’un tout, cimenter, souder : si utilitas amicitias conglutinaret Cic. Læl. 32, si l’intérêt scellait les amitiés ; a me conglutinata concordia Cic. Att. 1, 17, 10, accord cimenté par moi || combiner qqch. : Pl. Bacch. 693.

Latin > German (Georges)

con-glūtino, āvī, ātum, āre, zusammenleimen, -kleben, -fügen, I) eig.: libros, ICt.: vulnera, Plin. – absol., calx conglutinat, Vitr. – II) übtr.: 1) im allg.: ex his totus conglutinatus est, aus diesen (Lastern) ist er ganz zusammengesetzt, Cic.: hominem eadem optime, quae conglutinavit, natura dissolvit, Cic.: c. rem dissolutam divulsamque, Cic. – affixus et conglutinatus, v. jmd., der einer Person immer zur Seite bleibt, Apul. met. 9, 17. – 2) insbes.: a) eng ZUsammenknüpsen, eng verbinden, enger verknüpfen od. knüpfen, voluntates, Cic.: amicitias, Cic.: meretricios amores nuptiis, Ter.: animi vitium cum causa peccati, in enge Verbindung bringen (v. Redner), Cornif. rhet. – b) etwas (ein Mittel) aussinnen, Plaut. Bacch. 693.

Latin > Chinese

conglutino, as, are. :: 黏。結合。— dolos 多詭。