ἔκθαμβος: Difference between revisions
Μακάριος, ὅστις μακαρίοις ὑπηρετεῖ → Beatus ille, cui beatus imperat → Glückselig, wer im Dienste bei Glücksel'gen steht
(10) |
(4) |
||
| Line 30: | Line 30: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-η, -ο (AM [[ἔκθαμβος]], -ον)<br />αυτός που καταλαμβάνεται από θαυμασμό ή [[κατάπληξη]]<br /><b>αρχ.</b><br />[[φοβερός]], [[φρικτός]]. | |mltxt=-η, -ο (AM [[ἔκθαμβος]], -ον)<br />αυτός που καταλαμβάνεται από θαυμασμό ή [[κατάπληξη]]<br /><b>αρχ.</b><br />[[φοβερός]], [[φρικτός]]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ἔκθαμβος:''' -ον, [[έκπληκτος]], [[κατάπληκτος]], σε Καινή Διαθήκη | |||
}} | }} | ||
Revision as of 22:32, 30 December 2018
English (LSJ)
ον,
A amazed, astounded, Plb.20.10.9, Act.Ap. 3.11, Tab.Defix.5.20, Orph.Fr.49 vi88. II terrible, Thd.Da.7.7.
German (Pape)
[Seite 760] ganz betäubt, erschrocken, Pol. 30, 10, 9; N. T.
Greek (Liddell-Scott)
ἔκθαμβος: -ον, ἔκπληκτος, Πολύβ. 20. 10, 9, Πράξ. Ἀποστ. γ΄, 11. - Ἐπιρρ. ἐκθάμβως, μετὰ θάμβους, Θεοδ. Ὑρτακ. ἐν Ἀνεκδ. Boisson τ. 2. σ. 422 F.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 frappé d’effroi ou de stupeur;
2 terrible.
Étymologie: ἐκ, θαμβέω.
Spanish (DGE)
-ον
1 estupefacto, atónito en func. pred. c. γίγνομαι: ἔ. γενηθεῖσα ἡ B[αυβὼ] ἐπὶ τῆι [τοῦ] παιδίου εὐτροφίᾳ Orph.Fr.49.88, οἱ ... περὶ τὸν Φαινέαν ἔκθαμβοι γεγονότες ἕστασαν ἄφωνοι Plb.20.10.9, cf. Mac.Aeg.Serm.B 10.4.3, ἰδὼν ταῦτα ... ἔ. ἐγενόμην Herm.Vis.3.1.5, οἱ δαίμονες ... ἔκθαμβοι καὶ περίφοβοι [γ] ενόμενοι TDA 271.20 (Hadrumeto III d.C.), ἐπὶ τῷ παραδόξῳ τοῦ πράγματος Basil.M.30.108B, ὅλος ἔ. γέγονεν Chrys.M.60.727, πατὴρ ... ὑπὸ πολλῆς λύπης ἔ. γενόμενος Hom.Clem.12.10.1
•c. otros verb. συνέδραμεν πᾶς ὁ λαὸς ... ἔκθαμβοι Act.Ap.3.11, αὐτοῖς μὲν ἀεὶ τὰ πρόσωπα ἔκθαμβα ἦν sus caras mostraban siempre una expresión de estupefacción Procop.Goth.2.20.25, ὁ δὲ Ἡρώδης ... ἔ. ἔμεινεν Io.Mal.Chron.10.230, εἶδον αὐτὸν (τὸν ἀέρα) ἔκθαμβον Proteu.18.2, ἀκούσας ταῦτα ἔ. εἱστήκει A.Andr.Gr.62.29, (νεβροί) αἳ ... ἵστανται ἔκθαμβοι Eust.468.18.
2 que produce estupor o terror, terrible, espantoso θηρίον LXX Da.7.7θ, εἰς τὸν ἔκθαμβον καὶ φρικτὸν ἐκεῖνον τόπον ref. el infierno, Chrys.M.60.683
•que produce estupefacción, arrobador de la encarnación y el nacimiento de Jesús τὸ τοιοῦτον ἔ. καὶ ἔκπληκτον μυστήριον Epiph.Const.Haer.79.6.4.
English (Strong)
from ἐκ and θάμβος; utterly astounded: greatly wondering.
English (Thayer)
(ἐκθαυμάζω) (imperfect ἐξεθαύμαζον); to wonder or marvel greatly (see ἐκ, VI:6): ἐπί τίνι, at one, T WH. (Dionysius Halicarnassus, Longinus, others.)
Greek Monolingual
-η, -ο (AM ἔκθαμβος, -ον)
αυτός που καταλαμβάνεται από θαυμασμό ή κατάπληξη
αρχ.
φοβερός, φρικτός.
Greek Monotonic
ἔκθαμβος: -ον, έκπληκτος, κατάπληκτος, σε Καινή Διαθήκη
