ἐμπυριβήτης: Difference between revisions
φιλεῖ δέ τοι, δαιμόνιε, τῷ κάμνοντι συσπεύδειν θεός → you know, my good fellow, when a man strives hard, a god tends to lend him aid
(2) |
(1b) |
||
| Line 33: | Line 33: | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ἐμπῠρῐβήτης:''' ставящийся на огонь ([[τρίπους]] Hom.). | |elrutext='''ἐμπῠρῐβήτης:''' ставящийся на огонь ([[τρίπους]] Hom.). | ||
}} | |||
{{etym | |||
|etymtx=-ου<br />Grammatical information: m.<br />Meaning: <b class="b2">who goes into the fire</b>, of a <b class="b3">τρίπους Ψ</b> 702.<br />Origin: GR [a formation built with Greek elements]<br />Etymology: Compound of the prepositional phrase <b class="b3">ἐν πυρί</b> and <b class="b3">βῆ-ναι</b> with <b class="b3">τη-</b>suffix; cf. Schwyzer 452. Also <b class="b3">πυριβήτης</b> Arat. 983, a false archaizing form. - On the matter Bromner Hermes 77, 366f. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 00:40, 3 January 2019
English (LSJ)
ου, ὁ, (ἐν, πῦρ, βαίνω)
A made for standing on the fire, μέγαν τρίποδ' ἐμπυριβήτην Il.23.702.
German (Pape)
[Seite 818] τρίπους, über dem Feuer stehend, Il. 23, 702.
Greek (Liddell-Scott)
ἐμπῠρῐβήτης: -ου, ὁ, (ἐν, πῦρ, βαίνω) ὁ ἐπὶ τοῦ πυρὸς τιθέμενος, μέγαν τρίποδ’ ἐμπυριβήτην Ἰλ. Ψ. 702, Ἀθήν. 38Α.
French (Bailly abrégé)
ου;
adj. m.
qui va sur le feu.
Étymologie: ἐν, πῦρ, βαίνω.
English (Autenrieth)
(πῦρ, βαίνω): standing over the fire; τρίπος, Il. 23.702†.
Spanish (DGE)
(ἐμπῠρῐβήτης) -ου, ὁ que se pone sobre el fuego μέγαν τρίποδ' ἐμπυριβήτην Il.23.702, cf. plu. Semus 16
•epít. del adivino Euclo, Hsch.
{{grml
|mltxt=ἐμπυριβήτης, ο (Α) [[εν, πυρ, βαίνω
τρίποδας που τοποθετείται πάνω στη φωτιά, κν. σιδεροστιά, πυροστιά («τῷ μὲν νικήσαντι μέγαν τρίποδ' ἐμπυριβήτην», Ομ. Ιλ.).
}}
Greek Monotonic
ἐμπῠρῐβήτης: -ου, ὁ (ἐν, πῦρ, βαίνω), κατασκευασμένος να αντέχει στη φωτιά, λέγεται για τρίποδα, σε Ομήρ. Ιλ.
Russian (Dvoretsky)
ἐμπῠρῐβήτης: ставящийся на огонь (τρίπους Hom.).
Frisk Etymological English
-ου
Grammatical information: m.
Meaning: who goes into the fire, of a τρίπους Ψ 702.
Origin: GR [a formation built with Greek elements]
Etymology: Compound of the prepositional phrase ἐν πυρί and βῆ-ναι with τη-suffix; cf. Schwyzer 452. Also πυριβήτης Arat. 983, a false archaizing form. - On the matter Bromner Hermes 77, 366f.
