ἐμπυριβήτης
μούνη γὰρ ἄγειν οὐκέτι σωκῶ λύπης ἀντίρροπον ἄχθος → I have no longer strength to bear alone the burden of grief that weighs me down, I no longer have the strength to hold up alone the weight of grief that pushes against me, I no longer have the strength to counterbalance alone the weight of grief that acts as counterweight, I have no longer strength to balance alone the counterpoising weight of sorrow
English (LSJ)
ἐμπυριβήτου, ὁ, (ἐν, πῦρ, βαίνω) made for standing on the fire, μέγαν τρίποδ' ἐμπυριβήτην Il.23.702.
Spanish (DGE)
(ἐμπῠρῐβήτης) -ου, ὁ que se pone sobre el fuego μέγαν τρίποδ' ἐμπυριβήτην Il.23.702, cf. plu. Semus 16
•epít. del adivino Euclo, Hsch.
German (Pape)
[Seite 818] τρίπους, über dem Feuer stehend, Il. 23, 702.
French (Bailly abrégé)
ου;
adj. m.
qui va sur le feu.
Étymologie: ἐν, πῦρ, βαίνω.
Russian (Dvoretsky)
ἐμπῠρῐβήτης: ставящийся на огонь (τρίπους Hom.).
Greek (Liddell-Scott)
ἐμπῠρῐβήτης: -ου, ὁ, (ἐν, πῦρ, βαίνω) ὁ ἐπὶ τοῦ πυρὸς τιθέμενος, μέγαν τρίποδ’ ἐμπυριβήτην Ἰλ. Ψ. 702, Ἀθήν. 38Α.
English (Autenrieth)
(πῦρ, βαίνω): standing over the fire; τρίπος, Il. 23.702†.
{{grml
|mltxt=ἐμπυριβήτης, ο (Α) [[εν, πυρ, βαίνω
τρίποδας που τοποθετείται πάνω στη φωτιά, κν. σιδεροστιά, πυροστιά («τῷ μὲν νικήσαντι μέγαν τρίποδ' ἐμπυριβήτην», Ομ. Ιλ.).
}}
Greek Monotonic
ἐμπῠρῐβήτης: -ου, ὁ (ἐν, πῦρ, βαίνω), κατασκευασμένος να αντέχει στη φωτιά, λέγεται για τρίποδα, σε Ομήρ. Ιλ.
Frisk Etymological English
-ου
Grammatical information: m.
Meaning: who goes into the fire, of a τρίπους Ψ 702.
Origin: GR [a formation built with Greek elements]
Etymology: Compound of the prepositional phrase ἐν πυρί and βῆ-ναι with τη-suffix; cf. Schwyzer 452. Also πυριβήτης Arat. 983, a false archaizing form. - On the matter Bromner Hermes 77, 366f.
Middle Liddell
ἐμ-πῠρῐ-βήτης, ου, n [ἐν, πῦρ, βαίνω
made for standing on the fire, of a tripod, Il.
Frisk Etymology German
ἐμπυριβήτης: -ου
{empuribḗtēs}
Grammar: m.
Meaning: der im Feuer steht, Ben. eines τρίπους Ψ 702.
Etymology: Zusammenbildung aus dem Präpositionsausdruck ἐν πυρί und βῆναι mittels des τη-Suffixes; vgl. Schwyzer 452. Dafür πυριβήτης Arat. 983, archaisierendes Simplex. — Zur Sache Bromner Hermes 77, 366f.
Page 1,508
