διατείχισμα: Difference between revisions
κῆπος κεκλεισμένος, ἀδελφή μου νύμφη, κῆπος κεκλεισμένος, πηγὴ ἐσφραγισμένη (Song of Solomon 4:12) → A garden locked is my sister bride, a garden locked, a fountain sealed (LXX) | A garden enclosed is my sister, my spouse; a spring shut up, a fountain sealed (KJV)
(1a) |
m (Text replacement - "''' ατος τό<b class="num">1)" to "''' ατος τό<br /><b class="num">1)") |
||
| Line 29: | Line 29: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''διατείχισμα:''' ατος τό<b class="num">1)</b> обнесенная (защищенная) стеной часть города, цитадель Thuc.;<br /><b class="num">2)</b> разгораживающая стена Polyb., Plut.;<br /><b class="num">3)</b> перен. средостение, перегородка, преграда (ἀφῃρήσθω μὲν [[ἤδη]] τὸ δ. Luc.). | |elrutext='''διατείχισμα:''' ατος τό<br /><b class="num">1)</b> обнесенная (защищенная) стеной часть города, цитадель Thuc.;<br /><b class="num">2)</b> разгораживающая стена Polyb., Plut.;<br /><b class="num">3)</b> перен. средостение, перегородка, преграда (ἀφῃρήσθω μὲν [[ἤδη]] τὸ δ. Luc.). | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl | ||
Revision as of 17:50, 10 January 2019
English (LSJ)
ατος, τό,
A place walled off and fortified, Th.3.34; cross-wall, Id.7.60. 2 wall between two places, SIG421.46 (Thermon, iii B.C.), Plb.8.34.9: metaph., wall of partition, Luc. DMeretr.11.4.
German (Pape)
[Seite 606] τό, Zwischenmauer, -schanze, die zwei Orte trennt; Thuc. 3, 34. 7, 60; Pol. 8, 36, 9 u. öfter; übertr., wie unser Scheidewand, Luc. D. Meretr. 11, 4.
Greek (Liddell-Scott)
διατείχισμα: τό, τόπος διὰ τείχους ἀποκεχωρισμένος καὶ ὠχυρωμένος, Θουκ. 3. 34, 7. 36. 2) τεῖχος μεταξὺ δύο μερῶν, τόπων. Πολύβ. 8. 36, 9· μεταφ., τεῖχος διαιρῶν, διάφραγμα, μεσότοιχον, Λουκ. Ἑταιρ. Διαλ. 11. 4.
French (Bailly abrégé)
ατος (τό) :
lieu fortifié (litt. coupé du pays d’alentour par un mur).
Étymologie: διατειχίζω.
Spanish (DGE)
-ματος, τό
1 muro transversal frec. en fortificaciones defensivas Th.7.60, IG 22.463.53, 121, 1672.24 (ambas IV a.C.), 11(2).163A.44 (Delos III a.C.), Plb.8.34.9, 16.31.5, SEG 11.1107.22 (Estínfalo II a.C.), τὸ Σεμιράμιδος δ. Str.2.1.26, cf. 17.3.18, ἀπὸ θαλάττης εἰς θάλατταν D.S.16.12, cf. 14.86, τοῖς αὐτοφυέσι τῶν τόπων ἐρύμασι προσβαλὼν χαρακώματα καὶ διατειχίσματα añadiendo a las defensas naturales del lugar empalizadas y muros Plu.Cat.Ma.13, cf. Cam.25, App.Pun.123, Luc.VH 1.20, δ. ὃ τὴν νῆσον δίχῃ τέμνει D.C.76.12.1, κατὰ τοῦτον ... τὸν ἰσθμὸν ... ἐδείμαντο δ. Procop.Aed.4.10.5, para limitar tierras IG 92(1).3.B.4, 5 (Termo III a.C.), Plu.Aem.5, en el templo de Jerusalén, I.BI 5.199.
2 lugar cerrado o defendido mediante un muro, ciudadela Th.3.34.
3 fig. barrera ἀφῃρήσθω μὲν ἤδη τὸ δ., περιβάλλωμεν δὲ ἀλλήλους que se levante ya la barrera, abracémonos unos a otros Luc.DMeretr.11.4, cf. Symp.33.
Greek Monolingual
το (AM διατείχισμα)
τοίχος που διαχωρίζει δύο χώρους
νεοελλ.
1. εγκάρσιος τοίχος σε τάφρους για να συγκρατεί τα νερά της βροχής
αρχ.
1. οχυρωμένος τόπος
2. μέσο διαχωρισμού.
Greek Monotonic
διατείχισμα: -ατος, τό, τείχος, οχύρωμα, σε Θουκ.
Russian (Dvoretsky)
διατείχισμα: ατος τό
1) обнесенная (защищенная) стеной часть города, цитадель Thuc.;
2) разгораживающая стена Polyb., Plut.;
3) перен. средостение, перегородка, преграда (ἀφῃρήσθω μὲν ἤδη τὸ δ. Luc.).
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
διατείχισμα -ατος, τό [διατειχίζω] dwarsmuur. (door een muur) versterkte plaats; overdr.: ἀφῃρήσθω μὲν ἤδη τὸ διατείχισμα, περιβάλλωμεν δὲ ἀλλήλους nu moet de barrière verdwijnen: laten wij elkaar omhelzen Luc. 80.11.4.
Middle Liddell
[from διατειχίζω n
a place walled off and fortified, Thuc.
