ἐώρα: Difference between revisions
Θεὸς πέφυκεν, ὅστις οὐδὲν δρᾷ κακόν → Deus est, qui nihil admisit umquam in se mali → Es ist ein göttlich Wesen, wer nichts Schlechtes tut
m (Text replacement - "Πολυδ." to "Πολυδ.") |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)<b class="b3">(\w+)<\/b>" to "$1") |
||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=eora | |Transliteration C=eora | ||
|Beta Code=e)w/ra | |Beta Code=e)w/ra | ||
|Definition=<span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> v. [[αἰώρα]], cf. <span class="bibl">Ael.Dion.<span class="title">Fr.</span>23</span>: pl., of a festival in honour of Erigone, <span class="bibl">Arist.<span class="title">Fr.</span>515</span> ( | |Definition=<span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> v. [[αἰώρα]], cf. <span class="bibl">Ael.Dion.<span class="title">Fr.</span>23</span>: pl., of a festival in honour of Erigone, <span class="bibl">Arist.<span class="title">Fr.</span>515</span> ([[αἰ]]- codd.). ἐωρέω, = [[αἰωρέω]], prob. in <span class="bibl">S. <span class="title">OC</span>1084</span> (lyr.), cf. Hsch., Dosith.<span class="bibl">p.431</span> K. ἐώρημα, = [[αἰώρημα]], Sch.<span class="bibl">Ar.<span class="title">Pax</span>77</span>. ἐωρίζεται· <b class="b3">μετεωρίζεται, ἀναπατεῖ</b>, Hsch.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape |
Revision as of 16:40, 8 July 2020
English (LSJ)
A v. αἰώρα, cf. Ael.Dion.Fr.23: pl., of a festival in honour of Erigone, Arist.Fr.515 (αἰ- codd.). ἐωρέω, = αἰωρέω, prob. in S. OC1084 (lyr.), cf. Hsch., Dosith.p.431 K. ἐώρημα, = αἰώρημα, Sch.Ar.Pax77. ἐωρίζεται· μετεωρίζεται, ἀναπατεῖ, Hsch.
German (Pape)
[Seite 1134] ἡ, = αἰώρα, die Schwebe, bei Soph. O. R. 1264, πλεκταῖς ἐώραις ἐμπεπλεγμένη, der Strick zum Erhenken; auch im plur., Ath. XIV, 618 f; vgl. Poll. 4, 55.
Greek (Liddell-Scott)
ἐώρα: ἡ, τύπος ἰσοδύναμος τῷ αἰώρα, ὃ ἴδε. ΙΙ. ἑορτή τις τῆς Ἠριγόνης ὡσαύτως καλουμένη καὶ ἀλῆτις, Ἀθήν. 618Ε· πρβλ. Ἑρμηνευτ. εἰς Πολυδ. Δ΄, 55, ἔνθα ἡ λ. γράφεται: αἰώρα.
French (Bailly abrégé)
ας (ἡ) :
autre forme de αἰώρα, lacet.
Greek Monolingual
ἐώρα, ἡ (Α)
1. δ. γρφ. του αἰώρα
2. στον πληθ. αἱ ἑῶραι
γιορτή προς τιμήν της Ηριγόνης.
[ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. εώρα αντί αιώρα με δημώδη μονοφθογγική προφορά του αιως ε-].
Greek Monotonic
ἐώρα: ἡ, ισοδ. τύπος του αἰώρα, αιώρα, κούνια, σε Σοφ.
Russian (Dvoretsky)
ἐώρα: ἡ (ср. αἰώρα) веревка: πλεκταῖς ἑώραις ἐμπεπλεγμένη Soph. (Иокаста), удавившаяся веревочной петлей.