πολυπήμων: Difference between revisions
νόησε δὲ δῖος Ὀδυσσεὺς σαίνοντάς τε κύνας, περί τε κτύπος ἦλθε ποδοῖιν → godly Odysseus heard the fawning of dogs, and on top of that came the beat of two feet
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)<b class="b3">(\w+)<\/b>" to "$1") |
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=polypimon | |Transliteration C=polypimon | ||
|Beta Code=poluph/mwn | |Beta Code=poluph/mwn | ||
|Definition=ον, gen. ονος, <span class="sense" | |Definition=ον, gen. ονος, <span class="sense"> <span class="bld">A</span> [[causing manifold woe]], [[baneful]], h.Cer.230, <span class="bibl"><span class="title">h.Merc.</span>37</span>; <b class="b3">π. νόσοι</b> diseases [[manifold]], <span class="bibl">Pi.<span class="title">P.</span>3.46</span>; <b class="b3">λώβη, ἄτη</b>, <span class="bibl">A.R.4.1044</span>, <span class="bibl">Opp.<span class="title">C.</span>2.287</span>: hence pr. n. Πολυπημονίδης, ου, ὁ, [[son of Polypemon]], with a play on [[πολυπήμων]], <span class="bibl">Od.24.305</span>. </span><span class="sense"> <span class="bld">II</span> Pass., [[much-suffering]], <span class="bibl">Man.1.85</span>,<span class="bibl">4.49</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape |
Revision as of 17:55, 11 December 2020
English (LSJ)
ον, gen. ονος, A causing manifold woe, baneful, h.Cer.230, h.Merc.37; π. νόσοι diseases manifold, Pi.P.3.46; λώβη, ἄτη, A.R.4.1044, Opp.C.2.287: hence pr. n. Πολυπημονίδης, ου, ὁ, son of Polypemon, with a play on πολυπήμων, Od.24.305. II Pass., much-suffering, Man.1.85,4.49.
German (Pape)
[Seite 668] ον, sehr schädlich; H. h. Cer. 230 Merc. 37; νόσοι, Pind. P. 3, 46; sp. D., wie Man. 1, 85.
Greek (Liddell-Scott)
πολῠπήμων: -ον, ὁ πολλὴν βλάβην προξενῶν, ὀλέθριος, Ὕμν. Ὁμ. εἰς Δήμ. 230, εἰς Ἑρμ. 37 π. νόσοι, πολυειδεῖς νόσοι, Πινδ. Π. 3. 81. ― Πολυπημονίδης, ου, ὁ, υἱὸς τοῦ Πολυπήμονος μετ’ ἀναφορᾶς εἰς τὸ ἐπίθετον πολυπήμων, Ὀδ. Ω. 305. ΙΙ. παθητ., ὁ πολλὰ πάσχων, Μανέθων 1. 85., 4. 49.
French (Bailly abrégé)
ων, ον ; gén. ονος;
1 qui cause de grands maux;
2 qui souffre beaucoup.
Étymologie: πολύς, πῆμα.
English (Slater)
πολῠπήμων
1 painful πολυπήμονας νόσους (P. 3.46)
Greek Monolingual
-ύπημον, Α
1. ολέθριος, καταστρεπτικός
2. πολύπαθης.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ- + -πήμων (< πῆμα «συμφορά»), πρβλ. αδικο-πήμων, βαρυ-πήμων.
Greek Monotonic
πολῠπήμων: -ον (πῆμα), αυτός που προκαλεί πολλαπλή δυστυχία, επιβλαβής, σε Ομηρ. Ύμν.· πολυπήμονες νόσοι, ασθένειες, σε Πίνδ.
Russian (Dvoretsky)
πολυπήμων: 2, gen. ονος причиняющий множество страданий, вредоносный (ἐπηλυσίη HH; πολυπήμονες ἀνθρώποισι νόσοι Pind.).
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πολυπήμων -ον, gen. -ονος [πολύς, πῆμα] zeer schadelijk.
Middle Liddell
πολῠ-πήμων, ον, πῆμα
causing manifold woe, baneful, Hhymn.; π. νόσοι diseases manifold, Pind.