κατεπιορκέω: Difference between revisions
ἔστιν οὖν τραγῳδία μίμησις πράξεως σπουδαίας καὶ τελείας μέγεθος ἐχούσης, ἡδυσμένῳ λόγῳ χωρὶς ἑκάστου τῶν εἰδῶν ἐν τοῖς μορίοις, δρώντων καὶ οὐ δι' ἀπαγγελίας, δι' ἐλέου καὶ φόβου περαίνουσα τὴν τῶν τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν → Tragedy is, then, a representation of an action that is heroic and complete and of a certain magnitude—by means of language enriched with all kinds of ornament, each used separately in the different parts of the play: it represents men in action and does not use narrative, and through pity and fear it effects relief to these and similar emotions.
m (Text replacement - " <span class="bld">" to "<span class="bld">") |
m (Text replacement - "([Α-Ωα-ωίϊίΐἶἶἴῖἰἱἵἰὶἱἸόὀὁόὅὍὄάἄἅᾳἀἁᾴὰάᾷέέἐἑἕἕἔύϋύΰὖῦῆἠἡἥἦἤἤἩῃήήῇώῳώῶῷὠὦὧὠᾠὤὥὡπῥσὑὐὕφΧψὸἂ...) |
||
| Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=-ῶ :<br />prendre à témoin par un parjure, gén.;<br /><i><b>Moy.</b></i> κατεπιορκέομαι | |btext=-ῶ :<br />prendre à témoin par un parjure, gén.;<br /><i><b>Moy.</b></i> [[κατεπιορκέομαι]], [[κατεπιορκοῦμαι]] venir à bout de qch par un parjure.<br />'''Étymologie:''' [[κατά]], [[ἐπιορκέω]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''κατεπιορκέω:''' давать ложную клятву: κ. τῶν [[θεῶν]] Arst. ложно клясться богами; οὐ κατεπιορκησόμενος τὸ [[πρᾶγμα]] Dem. не собираясь добиться цели ценой ложной клятвы. | |elrutext='''κατεπιορκέω:''' давать ложную клятву: κ. τῶν [[θεῶν]] Arst. ложно клясться богами; οὐ κατεπιορκησόμενος τὸ [[πρᾶγμα]] Dem. не собираясь добиться цели ценой ложной клятвы. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 09:00, 29 June 2022
English (LSJ)
A commit perjury against, τῶν θεῶν Nicol.Prog.in Rh.1.348, 365 W. II Med., effect by perjury, οὐ κατεπιορκησόμενος τὸ πρᾶγμα D.54.40.
German (Pape)
[Seite 1396] einen Meineid schwören, τῶν θεῶν, Sp.; – οὐ κατεπιορκησόμενος τὸ πρᾶγμα, um nicht durch einen Meineid die Sache durchzusetzen, Dem. 54, 40.
Greek (Liddell-Scott)
κατεπιορκέω: ἐπιορκῶ ἀναιδῶς, Ἀριστ. Ρητ. 3. 3, 1, πρβλ. Walz Ρήτ. 1. 348, 365. ΙΙ. Μέσ., δι’ ἐπιορκίας κατορθώνω, οὐ κατεπιορκησόμενος τὸ πρᾶγμα Δημ. 1269. 24.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
prendre à témoin par un parjure, gén.;
Moy. κατεπιορκέομαι, κατεπιορκοῦμαι venir à bout de qch par un parjure.
Étymologie: κατά, ἐπιορκέω.
Russian (Dvoretsky)
κατεπιορκέω: давать ложную клятву: κ. τῶν θεῶν Arst. ложно клясться богами; οὐ κατεπιορκησόμενος τὸ πρᾶγμα Dem. не собираясь добиться цели ценой ложной клятвы.
