ἄχρυσος

English (LSJ)

ον, A without gold, ἄ. καὶ ἀνάργυροι Pl.Lg.679b, cf. Ath.6.231e.

German (Pape)

[Seite 420] ohne Gold, καὶ ἀνάργυρος Plat. Legg. III. 679 b; dah. arm, Ath. VI, 231 e; ohne Goldschmuck, γυνή Plut. de cup. div. 10.

Greek (Liddell-Scott)

ἄχρυσος: -ον, ἄνευ χρυσοῦ, ἐστερημένος χρυσοῦ, ἄχρ. καὶ ἀνάργυροι Πλάτ. Νόμ. 697Β· πτωχός, ἀνάργυρος, ἔτι δὲ ἄχρυσος ἦν ὁ Πύθιος, ὡς Φανίας τὲ φησιν ὁ Ἐρέτριος καὶ Θεόπομπος ἐν τῇ τεσσαρακοστῇ τῷν Φιλιππικῶν Ἀθήν. 231Ε.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
sans or, sans ornements d’or.
Étymologie: ἀ, χρυσός.

Spanish (DGE)

-ον
carente, desprovisto de oro πλούσιοι δ' οὐκ ἄν ποτε ἐγένοντο ἄχρυσοί τε καὶ ἀνάργυροι ὄντες no habrían llegado jamás a ricos estando desprovistos de oro y plata Pl.Lg.679b, συβήνη ἐλεφαντίνη ἄ. IG 2².1447.10, cf. 1450.9 (ambas IV a.C.), ἄχρυσον κεφαλήν de una estatua, Lib.Or.18.192
•de pers. sin dinero, pobre ἡ γυνὴ ἄχρυσος καὶ ἀπόρφυρος καὶ ἀφελὴς πάρεστιν Plu.2.528b, cf. Poll.3.110, Ath.231e, D.C.47.17.3.

Greek Monolingual

ἄχρυσος, -ον (Α)
ο χωρίς χρυσό, χωρίς χρήματα.

Russian (Dvoretsky)

ἄχρῡσος:
1) не имеющий золота (ἄ. καὶ ἀνάργυρος Plat.);
2) без золотых украшений (γυνή Plut.).