ὑπόχρεως: Difference between revisions

From LSJ

πρὸς ἠοίων ἢ ἑσπερίων ἀνθρώπων → from men of the east or of the west

Source
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(<\/b>) ([\p{Cyrillic}\s]+) ([a-zA-Z:\(])" to "$1 $2 $3")
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1")
Line 12: Line 12:
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1240.png Seite 1240]] ων, gen. ω, verschuldet; Ar. Nubl. 242; [[κλῆρος]] Is. 10, 16; [[οὐσία]] ib. 17; im Ggstz von [[ἐλεύθερος]] Pol. 27, 6,12; τῶν πλουσίων, Schuldner, Plut. Sol. 13. – Uebh. verpflichtet, verbindlich, [[ὑπόχρεως]] φιλίας καὶ [[χάριτος]], wegen genossener Liebe u. Huld verpflichtet od. zu Liebe u. Dank verpflichtet, Plut. Pomp. 76; vgl. Pol. 4, 51, 2. 9, 29, 7; auch τῇ μεγίστῃ χάριτι γεγονότες ὑπόχρεοι ἐκείνοις, 22, 2,10.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1240.png Seite 1240]] ων, gen. ω, verschuldet; Ar. Nubl. 242; [[κλῆρος]] Is. 10, 16; [[οὐσία]] ib. 17; im Ggstz von [[ἐλεύθερος]] Pol. 27, 6,12; τῶν πλουσίων, Schuldner, Plut. Sol. 13. – Uebh. verpflichtet, verbindlich, [[ὑπόχρεως]] φιλίας καὶ [[χάριτος]], wegen genossener Liebe u. Huld verpflichtet od. zu Liebe u. Dank verpflichtet, Plut. Pomp. 76; vgl. Pol. 4, 51, 2. 9, 29, 7; auch τῇ μεγίστῃ χάριτι γεγονότες ὑπόχρεοι ἐκείνοις, 22, 2,10.
}}
{{bailly
|btext=ως, ων ; <i>gén.</i> ω;<br /><b>1</b> chargé de dettes;<br /><b>2</b> redevable, qui a des obligations à : χάριτος PLUT qui a une dette de reconnaissance.<br />'''Étymologie:''' [[ὑπό]], [[χρέος]].
}}
}}
{{ls
{{ls
|lstext='''ὑπόχρεως''': -ων, γεν. -ω· ὁ πληθ. παρὰ μεταγεν. ὑπόχρεοι, -χρέους, Πολύβ. 9. 29, 7, Διονύσ. Ἁλ. 4. 10· ([[χρέος]])· ― ὁ ὑπὸ [[χρέος]] διατελῶν, χρεωμένος, [[πόθεν]] δ’ [[ὑπόχρεως]] σαυτὸν ἔλαθες γενόμενος; Ἀριστοφ. Νεφ. 242· ― [[χρεώστης]] τινος, [[δῆμος]] ἦν [[ὑπόχρεως]] τῶν πλουσίων Πλουτ. Σόλων 13. 2) ὑπ. τινι, ἐξηρτημένος ἔκ τινος, [[ὑπόλογος]], Λατ. obnoxius alicui, [[πάλιν]] ὁ [[δῆμος]] [[ὑπόχρεως]] τῇ συγκλήτῳ Πολύβ. 6. 17, 1, πρβλ. 4. 51, 2. 3) ἐπὶ περιουσίας, «χρεωμένος», βεβαρημένος, Λατ. obaeratus, Ἰσαῖος 81. 21 καὶ 26, Δημ. 1187. 18., 1225. 10. 4) «ὑποχρεωμένος», μετὰ γεν., ὑπ. φιλίας καὶ χάριτος, ὑποχρεωμένος διὰ τῶν δεσμῶν φιλίας καὶ εὐνοίας δειχθείσης [[ἄλλοτε]], Πλουτ. Πομπ. 76· [[ὡσαύτως]] μετὰ δοτ., ὑπ. χάριτι Πολύβ. 22. 2, 10, πρβλ. 9. 29, 7.
|lstext='''ὑπόχρεως''': -ων, γεν. -ω· ὁ πληθ. παρὰ μεταγεν. ὑπόχρεοι, -χρέους, Πολύβ. 9. 29, 7, Διονύσ. Ἁλ. 4. 10· ([[χρέος]])· ― ὁ ὑπὸ [[χρέος]] διατελῶν, χρεωμένος, [[πόθεν]] δ’ [[ὑπόχρεως]] σαυτὸν ἔλαθες γενόμενος; Ἀριστοφ. Νεφ. 242· ― [[χρεώστης]] τινος, [[δῆμος]] ἦν [[ὑπόχρεως]] τῶν πλουσίων Πλουτ. Σόλων 13. 2) ὑπ. τινι, ἐξηρτημένος ἔκ τινος, [[ὑπόλογος]], Λατ. obnoxius alicui, [[πάλιν]] ὁ [[δῆμος]] [[ὑπόχρεως]] τῇ συγκλήτῳ Πολύβ. 6. 17, 1, πρβλ. 4. 51, 2. 3) ἐπὶ περιουσίας, «χρεωμένος», βεβαρημένος, Λατ. obaeratus, Ἰσαῖος 81. 21 καὶ 26, Δημ. 1187. 18., 1225. 10. 4) «ὑποχρεωμένος», μετὰ γεν., ὑπ. φιλίας καὶ χάριτος, ὑποχρεωμένος διὰ τῶν δεσμῶν φιλίας καὶ εὐνοίας δειχθείσης [[ἄλλοτε]], Πλουτ. Πομπ. 76· [[ὡσαύτως]] μετὰ δοτ., ὑπ. χάριτι Πολύβ. 22. 2, 10, πρβλ. 9. 29, 7.
}}
{{bailly
|btext=ως, ων ; <i>gén.</i> ω;<br /><b>1</b> chargé de dettes;<br /><b>2</b> redevable, qui a des obligations à : χάριτος PLUT qui a une dette de reconnaissance.<br />'''Étymologie:''' [[ὑπό]], [[χρέος]].
}}
}}
{{grml
{{grml

Revision as of 18:35, 2 October 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ὑπόχρεως Medium diacritics: ὑπόχρεως Low diacritics: υπόχρεως Capitals: ΥΠΟΧΡΕΩΣ
Transliteration A: hypóchreōs Transliteration B: hypochreōs Transliteration C: ypochreos Beta Code: u(po/xrews

English (LSJ)

ων, gen. ω (masc. and fem.) BGU239.5 (ii A. D.), PFlor. 86.13 (i A. D.): also ὑπόχρεος, ον, IG22.1132.22 (Decr. Amphict., iii B. C.); gen. ου Sammelb.4415.8 (ii A. D.): pl. ὑπό-χρεοι, -χρέους, Plb.9.29.7, D.H.4.10: (χρέος):—A indebted, in debt, Ar.Nu.242; ὁ δῆμος ὑ. τῶν πλουσίων in their debt, Plu.Sol.13. 2 ὑ. τινί dependent upon him, Plb.6.17.1, cf. 4.51.2. 3 of property, involved, encumbered, Is.10.16,17(sed leg. ὑπέρχ-), D.49.11, 50.61. 4 obliged, bound, c. gen., φιλίας καὶ χάριτος ὑ. bound by ties of love and favour past, Plu.Pomp.76, cf. D.S.19.44: also c. dat., ὑ. χάριτι Plb. 21.19.10, cf.9.29.7.

German (Pape)

[Seite 1240] ων, gen. ω, verschuldet; Ar. Nubl. 242; κλῆρος Is. 10, 16; οὐσία ib. 17; im Ggstz von ἐλεύθερος Pol. 27, 6,12; τῶν πλουσίων, Schuldner, Plut. Sol. 13. – Uebh. verpflichtet, verbindlich, ὑπόχρεως φιλίας καὶ χάριτος, wegen genossener Liebe u. Huld verpflichtet od. zu Liebe u. Dank verpflichtet, Plut. Pomp. 76; vgl. Pol. 4, 51, 2. 9, 29, 7; auch τῇ μεγίστῃ χάριτι γεγονότες ὑπόχρεοι ἐκείνοις, 22, 2,10.

French (Bailly abrégé)

ως, ων ; gén. ω;
1 chargé de dettes;
2 redevable, qui a des obligations à : χάριτος PLUT qui a une dette de reconnaissance.
Étymologie: ὑπό, χρέος.

Greek (Liddell-Scott)

ὑπόχρεως: -ων, γεν. -ω· ὁ πληθ. παρὰ μεταγεν. ὑπόχρεοι, -χρέους, Πολύβ. 9. 29, 7, Διονύσ. Ἁλ. 4. 10· (χρέος)· ― ὁ ὑπὸ χρέος διατελῶν, χρεωμένος, πόθεν δ’ ὑπόχρεως σαυτὸν ἔλαθες γενόμενος; Ἀριστοφ. Νεφ. 242· ― χρεώστης τινος, δῆμος ἦν ὑπόχρεως τῶν πλουσίων Πλουτ. Σόλων 13. 2) ὑπ. τινι, ἐξηρτημένος ἔκ τινος, ὑπόλογος, Λατ. obnoxius alicui, πάλινδῆμος ὑπόχρεως τῇ συγκλήτῳ Πολύβ. 6. 17, 1, πρβλ. 4. 51, 2. 3) ἐπὶ περιουσίας, «χρεωμένος», βεβαρημένος, Λατ. obaeratus, Ἰσαῖος 81. 21 καὶ 26, Δημ. 1187. 18., 1225. 10. 4) «ὑποχρεωμένος», μετὰ γεν., ὑπ. φιλίας καὶ χάριτος, ὑποχρεωμένος διὰ τῶν δεσμῶν φιλίας καὶ εὐνοίας δειχθείσης ἄλλοτε, Πλουτ. Πομπ. 76· ὡσαύτως μετὰ δοτ., ὑπ. χάριτι Πολύβ. 22. 2, 10, πρβλ. 9. 29, 7.

Greek Monolingual

-η, -ο / ὑπόχρεως, -ων, ΝΑ
βλ. υπόχρεος.

Greek Monotonic

ὑπόχρεως: -ων (χρέος), γεν. ,
1. χρεωμένος, αυτός που χρωστά, σε Αριστοφ.· ὑπόχρεώς τινος, χρεώστης, σε Πλούτ.
2. λέγεται για περιουσία, ιδιοκτησία, χρεωμένος, μπλεγμένος, επιβαρυμένος, Λατ. obaeratus, σε Δημ.
3. με γεν., ὑπόχρεως φιλίας, δεμένος με δεσμούς φιλίας, σε Πλούτ.

Russian (Dvoretsky)

ὑπόχρεως: 2, gen. ω
1) обремененный долгами Arph.: ὑ. τῶν πλουσίων Plut. оказавшийся в долговой кабале у богачей; ὑπόχρεων πεποιηκέναι τὴν οὐσίαν Polyb. обременить долгами (свое) имущество;
2) зависимый (τινι Polyb.): ὑ. πρός τι Polyb. зависимый в отношении чего-л.;
3) обязанный: ὑ. χάριτος Plut. или τῇ χάριτί τινι Polyb. обязанный благодарностью кому-л.

Middle Liddell

ὑπό-χρεως, ων, χρέος
1. indebted, in debt, Ar.; ὑπ. τινος his debtor, Plut.
2. of property, involved, Lat. obaeratus, Dem.
3. c. gen., ὑπ. φιλίας bound by ties of friendship, Plut.

English (Woodhouse)

in debt, saddled with debt

⇢ Look it up on Google | Wiktionary | LSJ full text search