κηκάζω: Difference between revisions
τίς τὸν πλανήτην Οἰδίπουν καθ' ἡμέραν τὴν νῦν σπανιστοῖς δέξεται δωρήμασιν → who on this day shall receive Oedipus the wanderer with scanty gifts
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3") |
m (Text replacement - "εῑ" to "εῖ") |
||
| Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[κηκάζω]] (Α)<br />[[κακολογώ]], [[βρίζω]], [[ονειδίζω]] («κηκάζει<br /> | |mltxt=[[κηκάζω]] (Α)<br />[[κακολογώ]], [[βρίζω]], [[ονειδίζω]] («κηκάζει<br />λοιδορεῖ, χλευάζει», <b>Ησύχ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Ανάγεται πιθ. σε ΙΕ [[ρίζα]] <i>k</i><i>ā</i><i>k</i>- «[[περιγελώ]], [[κοροϊδεύω]]» που [[είναι]] [[προϊόν]] ηχομιμήσεων ([[πρβλ]]. <i>κήξ</i>, [[καχάζω]]) και συνδέεται με αρχ. άνω γερμ. <i>huoh</i><i>ō</i><i>n</i> «[[κοροϊδεύω]]», <i>huoh</i> «[[κοροϊδία]]»]. | ||
}} | }} | ||
{{etym | {{etym | ||
Revision as of 09:35, 13 October 2022
English (LSJ)
(κηκαδεῖ Hsch.), abuse, revile, Lyc.1386.
German (Pape)
[Seite 1430] = κακίζω, schlecht machen, schmähen, schelten, τινά, Lycophr. 1386. Eigtl. vom Schreien der κήξ, Eust. Od. 1780, 20.
Greek Monolingual
κηκάζω (Α)
κακολογώ, βρίζω, ονειδίζω («κηκάζει
λοιδορεῖ, χλευάζει», Ησύχ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. Ανάγεται πιθ. σε ΙΕ ρίζα kāk- «περιγελώ, κοροϊδεύω» που είναι προϊόν ηχομιμήσεων (πρβλ. κήξ, καχάζω) και συνδέεται με αρχ. άνω γερμ. huohōn «κοροϊδεύω», huoh «κοροϊδία»].
Frisk Etymological English
Grammatical information: v.
Meaning: abuse, revile only aor. subj. κηκάσῃ (Lyc. 1386); κηκαδεῖ (-άζει?) λοιδορεῖ, χλευάζει H.
Derivatives: κηκασμός abuse, scorn (Lyc.); κηκάς, -άδος f. abusing, scorning (γλώσσῃ Call. Fr. 253), perhaps as deriv. (Schwyzer 508), also as adjunct of ἀλώπηξ (Nic. Al. 185).
Origin: ONOM [onomatopoia, and other elementary formations]
Etymology: If from *κακ-, κηκάσῃ agrees with a westgerm. word, OHG huohōn mock, scorn, huoh id.; but this remains only a root equation (IE. *kāk-). Orig. prob. onomatopoetic, cf. the bird name κήξ (s. καύαξ) and καχάζω; s. also κακός. Cf. also Pok. 521 *kak- in names for crow, raven. Hardly IE.
Frisk Etymology German
κηκάζω: {*kēkázō}
Forms: nur Aor. Konj. κηκάσῃ (Lyk. 1386) mit κηκασμός Schmähung, Hohn (Lyk.); κηκαδεῖ (-άζει?)· λοιδορεῖ, χλευάζει H.
Grammar: v.
Meaning: schmähen, höhnen
Derivative: Daneben, vielleicht als Ableitung (Schwyzer 508), κηκάς, -άδος f. schmähend, höhnend (γλώσσῃ Kall. Fr. 253), auch als Beiwort der ἀλώπηξ (Nik. Al. 185).
Etymology: Wenn aus *κακ-, stimmt κηκάσῃ u. Verw. zu einem westgerm. Wort, ahd. huohōn spotten, höhnen, huoh Spott, Hohn; die Gleichung kommt indessen über eine Wurzelidentifizierung (idg. kāk-) nicht hinaus. Ursprünglich gewiß onomatopoetisch, vgl. den Seevogelnamen κήξ (s. καύαξ) und καχάζω; s. auch κακός. — Lit. bei Bq und WP. 1, 336.
Page 1,837-838
