ἀφανδάνω: Difference between revisions
Καλὸν τὸ νικᾶν ἀλλ' ὑπερνικᾶν κακόν → Vincere bonum est: ultra fas vincere lubricum → Schön ist zu siegen, übermäßig siegen schlecht
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2") Tags: Mobile edit Mobile web edit |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0407.png Seite 407]] (s. [[ἁνδάνω]]), mißfallen, praes. Od. 16, 387; Soph. Ant. 497; – aor. ion. [[ἀπαδεῖν]], Her. 2, 129. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0407.png Seite 407]] (s. [[ἁνδάνω]]), mißfallen, praes. Od. 16, 387; Soph. Ant. 497; – aor. ion. [[ἀπαδεῖν]], Her. 2, 129. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=<i>seul. prés. et inf. ao.2 ion.</i> [[ἀπαδεῖν]];<br />déplaire, n’être pas agréable à, τινι.<br />'''Étymologie:''' [[ἀπό]], [[ἁνδάνω]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀφανδάνω''': μέλλ. ἀφαδήσω· Ἰων. ἀόρ. ἀπαρεμφ. [[ἀπαδεῖν]] Ἡρόδ. 2. 129: - [[ἀπαρέσκω]], δυσαρεστῶ, εἰ δ’ ὑμῖν ὅδε [[μῦθος]] ἀφανδάνει Ὀδ. Π. 387· σοί τἄμ’ ἀφανδάνοντ’ ἔφυ Σοφ. Ἀντ. 501. | |lstext='''ἀφανδάνω''': μέλλ. ἀφαδήσω· Ἰων. ἀόρ. ἀπαρεμφ. [[ἀπαδεῖν]] Ἡρόδ. 2. 129: - [[ἀπαρέσκω]], δυσαρεστῶ, εἰ δ’ ὑμῖν ὅδε [[μῦθος]] ἀφανδάνει Ὀδ. Π. 387· σοί τἄμ’ ἀφανδάνοντ’ ἔφυ Σοφ. Ἀντ. 501. | ||
}} | }} | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth | ||
Revision as of 14:17, 2 October 2022
English (LSJ)
Ion. aor. inf. ἀπαδεῖν Hdt.2.129:—displease, not to please, εἰ δ' ὑμῖν ὅδε μῦθος ἀφανδάνει Od.16.387; σοὶ τἄμ' ἀφανδάνοντ' ἔφυ S.Ant.501.
Spanish (DGE)
• Morfología: [aor. inf. jón. ἀπαδεῖν Hdt.2.129]
desagradar, disgustar εἰ δ' ὑμῖν ὅδε μῦθος ἀφανδάνει Od.16.387, τῷ τὰ ... τοῦ πατρὸς ἔργα ἀπαδεῖν Hdt.l.c., σοὶ τἄμ' ἀφανδάνοντ' ἔφυ para ti mis palabras son de por sí desagradables S.Ant.501.
German (Pape)
[Seite 407] (s. ἁνδάνω), mißfallen, praes. Od. 16, 387; Soph. Ant. 497; – aor. ion. ἀπαδεῖν, Her. 2, 129.
French (Bailly abrégé)
seul. prés. et inf. ao.2 ion. ἀπαδεῖν;
déplaire, n’être pas agréable à, τινι.
Étymologie: ἀπό, ἁνδάνω.
Greek (Liddell-Scott)
ἀφανδάνω: μέλλ. ἀφαδήσω· Ἰων. ἀόρ. ἀπαρεμφ. ἀπαδεῖν Ἡρόδ. 2. 129: - ἀπαρέσκω, δυσαρεστῶ, εἰ δ’ ὑμῖν ὅδε μῦθος ἀφανδάνει Ὀδ. Π. 387· σοί τἄμ’ ἀφανδάνοντ’ ἔφυ Σοφ. Ἀντ. 501.
English (Autenrieth)
displease; μῦθος ἀφανδάνει, Od. 16.387†.
Greek Monolingual
ἀφανδάνω (Α)
δεν προκαλώ ευχαρίστηση, δυσαρεστώ.
[ΕΤΥΜΟΛ. < αφ- (< απο) + ανδάνω «είμαι αρεστός σε κάποιον, τέρπω, ευχαριστώ»].
Greek Monotonic
ἀφανδάνω: μέλ. -αδήσω, Ιων., απαρ. αορ. βʹ ἀπαρδεῖν· στενοχωρώ, δυσαρεστώ, σε Ομήρ. Οδ., Ηρόδ., Σοφ.
Russian (Dvoretsky)
ἀφανδάνω: (ион. inf. aor. 2 ἀπαδεῖν) не нравиться Hom., Her., Soph.
