ἔκχυτος: Difference between revisions
τῶν λεγομένων τά μέν κατά συμπλοκήν λέγεται, τά δέ ἄνευ συμπλοκῆς → forms of speech are either simple or composite (Aristotle, Categoriae 1a16-17)
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") Tags: Mobile edit Mobile web edit |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0788.png Seite 788]] ausgegossen, ausgebreitet; [[κόμη]], das Laub des Epheu, Marian. ep. (IX, 669); auch ὕπνῳ, Paul. Sil. 12 (V, 275); [[γέλως]], ausgelassenes Lachen, Suid.; τὸ ἔκχυτον, ein flüssiges Gericht, Pallad. 25 (IX, 395). | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0788.png Seite 788]] ausgegossen, ausgebreitet; [[κόμη]], das Laub des Epheu, Marian. ep. (IX, 669); auch ὕπνῳ, Paul. Sil. 12 (V, 275); [[γέλως]], ausgelassenes Lachen, Suid.; τὸ ἔκχυτον, ein flüssiges Gericht, Pallad. 25 (IX, 395). | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> qui se répand, flottant <i>en parl. de la chevelure</i>;<br /><b>2</b> qui se détend;<br /><b>3</b> versé ; τὸ ἔκχυτον gâteau versé d’un moule.<br />'''Étymologie:''' [[ἐκχέω]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἔκχῠτος''': -ον, ([[ἐκχέω]]) [[χυτός]], «χυμένος», ἔκχυτον [[εὐχαίτης]] κισσὸς ἔπλεξε κόμην Ἀνθ. Π. 9. 669˙ ἐξηπλωμένος, [[ἔκχυτος]] ὕπνῳ κεῖτο [[αὐτόθι]] 5. 275. 2) ἐπὶ γέλωτος, [[σφοδρός]], [[ἀθρόος]], Λατ. effusus, [[ἔκχυτος]] [[γέλως]], «[[καγχασμός]]», Σουΐδ. ἐν λέξει [[καγχάζω]]. ΙΙ. ὡς οὐσιαστ. ἔκχυτον, τό, ῥευστόν τι [[ἔδεσμα]], ἐν γὰρ τοῖς Κίρκης ἔκχυτον οὐκ ἔφαγεν Ἀνθ. Π. 9. 395˙ ἀλλ’ [[ἴσως]] [[ἀναγνωστέον]] ἔγχυτον. | |lstext='''ἔκχῠτος''': -ον, ([[ἐκχέω]]) [[χυτός]], «χυμένος», ἔκχυτον [[εὐχαίτης]] κισσὸς ἔπλεξε κόμην Ἀνθ. Π. 9. 669˙ ἐξηπλωμένος, [[ἔκχυτος]] ὕπνῳ κεῖτο [[αὐτόθι]] 5. 275. 2) ἐπὶ γέλωτος, [[σφοδρός]], [[ἀθρόος]], Λατ. effusus, [[ἔκχυτος]] [[γέλως]], «[[καγχασμός]]», Σουΐδ. ἐν λέξει [[καγχάζω]]. ΙΙ. ὡς οὐσιαστ. ἔκχυτον, τό, ῥευστόν τι [[ἔδεσμα]], ἐν γὰρ τοῖς Κίρκης ἔκχυτον οὐκ ἔφαγεν Ἀνθ. Π. 9. 395˙ ἀλλ’ [[ἴσως]] [[ἀναγνωστέον]] ἔγχυτον. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Revision as of 17:15, 2 October 2022
English (LSJ)
ον, (ἐκχέω) A poured forth, unconfined, κόμη AP9.669.8 (Marian.); outstretched, ἔκχυτος ὕπνῳ κεῖτο ib.5.274 (Paul.Sil.). 2 immoderate, γέλως Suid. s.v. καγχασμός. II Subst., ἔκχυτον, τό, dub. sens. in AP9.395 (Pall.; ποτόν tit., εἶδος βρώματος Sch.); title of dialogue on ᾠοσκοπία by Hermagoras, Stoic.1.102.
Spanish (DGE)
(ἔκχῠτος) -ον
I 1suelto del pelo ἔκχυτον ... ἔπλεξε κόμην AP 9.669 (Marian.)
•fig. suelto, distendido de la carcajada, Sud.s.u. καγχασμός.
2 de pers. tendido relajadamente, sosegado, despreocupado Μενεκρατὶς ἔ. ὕπνῳ κεῖτο AP 5.275 (Paul.Sil.), de Pan AP 16.229.
II neutr. subst. τὸ ἔ.
1 quizá pastel de queso fundido, AP 9.395 (Pall.).
2 tít. de un diálogo de Hermágoras sobre ᾠοσκοπία Pers.Stoic.1.102.
German (Pape)
[Seite 788] ausgegossen, ausgebreitet; κόμη, das Laub des Epheu, Marian. ep. (IX, 669); auch ὕπνῳ, Paul. Sil. 12 (V, 275); γέλως, ausgelassenes Lachen, Suid.; τὸ ἔκχυτον, ein flüssiges Gericht, Pallad. 25 (IX, 395).
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 qui se répand, flottant en parl. de la chevelure;
2 qui se détend;
3 versé ; τὸ ἔκχυτον gâteau versé d’un moule.
Étymologie: ἐκχέω.
Greek (Liddell-Scott)
ἔκχῠτος: -ον, (ἐκχέω) χυτός, «χυμένος», ἔκχυτον εὐχαίτης κισσὸς ἔπλεξε κόμην Ἀνθ. Π. 9. 669˙ ἐξηπλωμένος, ἔκχυτος ὕπνῳ κεῖτο αὐτόθι 5. 275. 2) ἐπὶ γέλωτος, σφοδρός, ἀθρόος, Λατ. effusus, ἔκχυτος γέλως, «καγχασμός», Σουΐδ. ἐν λέξει καγχάζω. ΙΙ. ὡς οὐσιαστ. ἔκχυτον, τό, ῥευστόν τι ἔδεσμα, ἐν γὰρ τοῖς Κίρκης ἔκχυτον οὐκ ἔφαγεν Ἀνθ. Π. 9. 395˙ ἀλλ’ ἴσως ἀναγνωστέον ἔγχυτον.
Greek Monolingual
-η, -ο (AM ἔκχυτος, -ον)
1. ο χυμένος έξω, εκτεταμένος, ξαπλωμένος, πολύ απλωμένος, χυτός, διάχυτος
2. φρ. α. «έκχυτος κόμη» — πολύ απλωμένα, ξεχυμένα μαλλιά
β. «έκχυτος γέλως» — υπερβολικό, διάχυτο, άμετρο γέλιο
γ. γεωλ. «έκχυτα πετρώματα» — κατηγορία πυριγενών στρωμάτων, αλλιώς «ηφαιστειογενή πετρώματα».
Greek Monotonic
ἔκχῠτος: -ον (ἐκχέω), αυτός που έχει ξεχυθεί, απεριόριστος, σκορπισμένος, ακράτητος, σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
ἔκχῠτος:
1) раскидистый, развесистый (κισσοῦ κόμη Anth.);
2) растянувшийся (ἔ. ὕπνῳ Anth.).
Middle Liddell
ἔκχῠτος, ον ἐκχέω
poured forth, unconfined, outstretched, Anth.
