εὐάρματος: Difference between revisions
Πολλοὺς ὁ πόλεμος δι' ὀλίγους ἀπώλεσεν → Bellum paucorum gratia aufert plurimos → Der Krieg vernichtet viele wegen weniger
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />aux beaux chars.<br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[ἅρμα]]. | |btext=ος, ον :<br />aux beaux chars.<br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[ἅρμα]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''εὐάρμᾰτος:'''<br /><b class="num">1)</b> [[славный]] (своими боевыми) колесницами ([[Θήβη]] Soph.);<br /><b class="num">2)</b> [[побеждающий в состязаниях колесниц]] ([[Ἱέρων]] Pind.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 27: | Line 30: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''εὐάρμᾰτος:''' -ον ([[ἅρμα]]), αυτός που έχει [[ωραίο]] [[άρμα]], σε Σοφ. | |lsmtext='''εὐάρμᾰτος:''' -ον ([[ἅρμα]]), αυτός που έχει [[ωραίο]] [[άρμα]], σε Σοφ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=εὐ-άρμᾰτος, ον [[ἅρμα]]<br />with beauteous car, Soph. | |mdlsjtxt=εὐ-άρμᾰτος, ον [[ἅρμα]]<br />with beauteous car, Soph. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 13:10, 3 October 2022
English (LSJ)
ον, (ἅρμα) A with beauteous car, Θήβα S.Ant.845 (lyr.). 2 victorious in the chariot-race, Pi.P.2.5, I.2.17.
German (Pape)
[Seite 1057] glücklich, siegreich im Wettkampf der Wagen, Pind. P. 2, 5 I. 2, 17 u. öfter; Θήβη, mit schönen Wagen, Soph. Ant. 837.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
aux beaux chars.
Étymologie: εὖ, ἅρμα.
Russian (Dvoretsky)
εὐάρμᾰτος:
1) славный (своими боевыми) колесницами (Θήβη Soph.);
2) побеждающий в состязаниях колесниц (Ἱέρων Pind.).
Greek (Liddell-Scott)
εὐάρμᾰτος: -ον, (ἅρμα) ἔχων καλὰ ἅρματα, Θήβας τ’ εὐαρμάτου ἄλσος Σοφ. Ἀντ. 845. 2) νικητὴς ἐν τῇ ἁρματηλασίᾳ, Πίνδ. Π. 2. 9., Ι. 2. 24.
English (Slater)
εὐάρμᾰτος, -ον with splendid chariot εὐάρματος Ἱέρων (P. 2.5) εὐάρματον πόλιν Cyrene (P. 4.7) εὐάρματον ἄνδρα γεραίρων, Ἀκραγαντίνων φάος (I. 2.17) εὐάρματε Θήβα fr. 195.
Greek Monolingual
εὐάρματος, -ον (Α)
1. αυτός που έχει ωραία άρματα («εὐαρμάτου ἄλσους», Σοφ.)
2. νικητής στο αγώνισμα της αρματηλασίας («εὐάρματον ἄνδρα», Πίνδ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + -άρματος (< άρμα), πρβλ. πολυάρματος, χρυσάρματος].
Greek Monotonic
εὐάρμᾰτος: -ον (ἅρμα), αυτός που έχει ωραίο άρμα, σε Σοφ.
Middle Liddell
εὐ-άρμᾰτος, ον ἅρμα
with beauteous car, Soph.
